روانشناسی خانواده برخورد با کودکان چاق | ابتدا مقصر را بیابید

[Puyannnn]

والدین باید بدانند که چاقی کودک تقصیر خود او نیست. این والدین هستند که برنامه تغذیه و رفتاری کودک را می‌چینند. بنابراین اگر کودک چاقی دارید اولین مقصر خودتان هستید. ممکن است ژن چاقی را شما به کودکان منتقل کرده باشید یا در کودکی برای ساکت کردن او و یا ابراز علاقه، خوراکی‌های رنگارنگ و مضر در اختیار او قرار داده اید.

اما حالا برای درمان چاقی کودک باید تغییری در رفتار خود ایجاد کنید. بنابراین اولین کار برای رساندن فرزندتان به وزن استاندارد این است که گفتار، رفتار و عادات غذایی خود را بهبود ببخشید. برای یک کودک سخت است که بستنی خوردن یا کباب خوردن دیگران را تماشا کند. بنابراین علاوه بر تغییر برنامه غذایی حتی الامکان باید کودک را از محرک‌هایی که مقاومت در مقابلش برای او سخت است دور نگه دارید.

 

[Puyannnn]

به دلیل تاکید جامعه‌های مدرن روی لاغری و درمان چاقی و در مقابل تبلیغ همزمان و گسترش صنعت فست فود و خوراکی‌های مضر، کودکان را دچار دست درازی شدید می‌شوند. اما شما به عنوان والد و مراقبان کودکان باید به او بیاموزید که وزن چیز مهمی نیست و هرگز نباید برای کم کردن وزن تحت فشار قرار بگیرد. نحوه برخورد با کودکان چاق و دیدگاه شما به فرزندتان می‌تواند به احساس او نسبت به چاقی خودش تاثیر داشته باشد.

پیشگیری از چاقی، مهم ترین کمکی است که شما می‌توانید به کودک بکنید. با آگاهی از اینکه ممکن است کودک ژن چاقی داشته باشد، برنامه غذایی او را با متخصص تغذیه پیش ببرید.

 

[Puyannnn]

رفتار اشتباه جامعه و خانواده با کودکان چاق، شدیدا به روحیه و سلامت روان آن‌ها آسیب می‌زند. دادن احساس گناه و سرزنش کردن باعث تغییر نمی‌شود، بلکه فقط احساس ناخوشایند حقارت را به کودک القا می‌کند. اعتماد به نفس او تخریب شده و نمی‌تواند خود را به عنوان فردی که سالم و عادی است به بقیه نشان دهد. به همین دلیل این کودکان دیگر انگیزه ای برای رفتار سالم ندارند و به مرور زمان این ناراحتی‌ها به اختلالات شخصیتی و رفتاری منجر می‌شود. بنابراین رفتار با کودک نباید بر اساس ظاهر او باشد، شما می‌توانید این موضوع را با معلمین و مربیان مدرسه نیز در میان بگذارید.

 

[Puyannnn]

برخی از نکاتی که باید در برخورد با کودکان چاق مد نظر قرار داد عبارتند از:

1. هرگز به آن‌ها چاق نگویید و سعی کنید از واژه‌های خنثی مثل اضافه وزن یا وزن بیش از حد استفاده کنید.

2. وزن یکی از ابزار آزار و اذیت و اهانت به کودکان چاق است. بنابراین باید کاملا دقت کنید که هرگز به آن‌ها توهینی نکرده و اشتباهاتش را به پای چاقی او نگذارید. مخصوصا اگر در مقابل دیگران پرخوری کرد یا رفتار اشتباهی انجام داد.

3. در برخورد با دختران و زنان جوان، به دلیل حساسیت بیشتر آن‌ها نسبت به تناسب اندام باید به شدت مراقب رفتار خود باشید. کوچکترین تمسخر شما برای آن‌ها کوهی از سرزنش و احساس به درد نخور بودن به همراه دارد.

4. سعی کنید به آنان نقاط مثبت شخصیتی و رفتاری‌شان رو گوش زد کنید. در برخورد با کودکان چاق به آنان احترام بگذارید و اعتماد به نفسی که توسط جامعه از بین رفته را به آنها برگردانید.
6. چاقی به عنوان یک ننگ یا نقطه ضعف، دقیقا اثر معکوس دارد و هیچ کمکی به آن‌ها نخواهد کرد.

7. والدین باید بپذیرند که خود کودک به مراتب با ارزش تر از وزن اوست و نباید مسئله چاقی را در تمام ابعاد زندگی و روابط کودک خود را نشان دهد