آموزشی ترکیب‌ها

[شاهدخت]

نکته 7: صفت های بیانی( فاعلی، مفعولی، نسبی، لیاقت، ساده) اگر بعد از اسم بیایند و معنای اسم ندهند ترکیب وصفی می‌سازند امّا اگر بعد از اسمی بیایند و معنای اسم بدهند ترکیب اضافی می‌سازند. برای مثال: مردِ خواننده ( ترکیب وصفی است و «خواننده» صفت است)، لباسِ خواننده (ترکیب اضافی است و «خواننده» مضاف‌الیه).

 

[شاهدخت]

نکته 8: صفت شمارشی ترتیبی نوع 2( با پسوند «_ُ م»): یک نوع وابسته پسین است و ترکیب وصفی می‌سازد. مثلاً: پایۀ دوم، کلاس چهارم و …

 

[شاهدخت]

روش‌های تشخیص ترکیب وصفی از ترکیب اضافی:

 

[شاهدخت]

1. کسرۀ بین دو کلمه را حذف میکنیم، سپس بعد از کلمۀ اول ویرگول(،) می‌گذاریم و در آخر، فعل «است» یا «هستند» قرار می‌دهیم. اگر عبارت معنی داد، ترکیب وصفی است و اگر معنی نداد، ترکیب اضافی. مثل:

 

[شاهدخت]

باغِ بزرگ: باغ، بزرگ است. ← معنی می‌دهد بنابراین ترکیب وصفی است.
باغِ حسن: باغ، حسن است. ← معنی نمی‌دهد بنابراین ترکیب اضافی است.

 

[شاهدخت]

2.به آخر ترکیب «تر» اضافه می‌کنیم اگر معنی داشت ترکیب وصفی اگر معنی نداشت، ترکیب اضافی است. برای مثال:

 

[شاهدخت]

لباسِ زیبا: لباسِ زیباتر ← معنی می‌دهد پس ترکیب وصفی است.

 

[شاهدخت]

لباسِ من: لباسِ من تر ← معنی نمی‌دهد نتیجه می‌گیریم که ترکیب اضافی می‌باشد.

 

[شاهدخت]

3. به اسم اول «ی» اضافه می‌کنیم اگر معنی بدهد ترکیب وصفی می‌باشد و اگر معنی ندهد، ترکیب اضافی. مثلاً:

 

[شاهدخت]

گُلِ خوشبو: گُلی خوشبو ← معنی می‌دهد پس ترکیب وصفی است.
گُلِ باغ: گلی باغ ← معنی نمی‌دهد پس ترکیب اضافی است.