مجموعه اشعار حکیم مهدی الهی قمشه‌ای

[;FOROUGH]

حکیم مهدی الهی قمشه‌ای

 

[;FOROUGH]

(یار هم باشیم)

بیا تا شمع هم، پروانه‌ی هم، یار هم باشیم
درین گلشن بهار هم، گل هم، خار هم باشیم

پریشان خاطران بر گرد هم از جان و دل گردیم
ز شهر آوارگان در دشت غم غمخوار هم باشیم

به صحرای صفا در پرده با هم راز هم گوییم
به گلزار وفا همناله‌ی هم، زار هم باشیم

شبان تیره را روشن کنیم از مهر یکدیگر
درین تاریک محفل شمع گل‌رخسار هم باشیم

ز یکرنگی به هم آیینه وار اوصاف هم گوییم
به یکتایی دل هم، دیده‌ی بیدار هم باشیم

 

[;FOROUGH]

به جان‌سوزی رفیق شعله های اشتیاق هم
به دلداری حریف خصم آتش‌بار هم باشیم

چو یاران نبی در صفّه‌ی توحید بنشینیم
صفای هم، گل هم، باغ هم، گلزار هم باشیم

اویس و بوذر و مقداد و سلمان و حبیب و هم
کمیل و زید و حجر و میثم و عمار هم باشیم

گروهی بی سر و سامان سر اندر راه هم بازیم
سپاهی گمشده سلطان سپه سالار هم باشیم

رقیب ار آتش افروزد که ما را آشیان سوزد
پناه هم ز آب دیده‌ی خون‌بار هم باشیم

 

[;FOROUGH]

عدوی کینه جو بر هم زند گر آشیان ما را
خرابی را وطن سازیم و جغد زار هم باشیم

درین سختی طبیب درد بی‌درمان هم گردیم
بدین زندان گروه بیدلان دلدار هم باشیم

متاع جان پاک ما رقیب ار قدر نشناسد
بهای گوهر هم رونق بازار هم باشیم

شب ظلمت چراغ شادی از صحبت بر افروزیم
به روز هوشیاری رهبر افکار هم باشیم

 

[;FOROUGH]

حریفان مسـ*ـت و تیر انداز و ما پروای هم داریم
رقیبان رند و غافلگیر و ما هوشیار هم باشیم

گر از دام بلا رستیم هم پرواز هم گردیم
ور از تیر فلک خستیم در طومار هم باشیم

(الهی)! دشمنان دادند دست دوستی با هم
چرا ما دوستان پیوسته در پیکار هم باشیم.

"حکیم مهدی الهی قمشه‌ای"

 

[;FOROUGH]

(مقام زهد و تقوی)

به مقام زهد و تقوا چو نمی‌دهند راهم
من و عاشقی و رندی و سرود خانقاهم

شب ما سحر نگردد به فروغ آفتابی
که من از فراق ماهی به چنین شب سیاهم

شه حسن داشت با ما سر مهربانی اما
ز رقیب سفله نالم که به حیله بست راهم

اگرم به مِهر خوانی تو شهی و من غلامت
وگرم به قهر رانی تو گلی و من گیاهم

به گناه عشق خوبان اگرم کشند خوشتر
که به طعنه‌ای رقیبان بکشند بی گناهم

نروم ز آستانش، به در ِ دگر (الهی)!
چه به ناز در ببندد چه همی دهد پناهم

"حکیم مهدی الهی قمشه‌ای"