مجموعه اشعار دکتر لطفعلی صورتگر

[;FOROUGH]

دکتر لطفعلی صورتگر

 

[;FOROUGH]

(قصیده‌ای که بر سنگ مزار سراینده، دکتر صورتگر حک شده است)

گویند به اقصای جهان هست دیاری
کانجا نکند حسرت و اندوه گذاری

خیزند و خز آرند اگر هست خزانی
خندند و می آرند اگر هست بهاری

آنجا نبود ظلمی و هرجا که چنین است
فرخنده زمینی بوَد و نغز دیاری

خلقی همه ناکرده گناهند و به دلشان
هرگز ز خطایی ننشسته ست غباری

یک ناله برون نامده آنجا ز گلویی
الا که ز هجر گلی از نای هزاری

نبود ستم و جور در آنجا که گذارند

 

[;FOROUGH]

نبود ستم و جور در آنجا که گذارند
پیران جهاندیده ، به هر کار قراری

سرمنزل عشق است ولی هجر سیه روز
نابسته دمی طرف گرفته ست کناری

ای سرو خرامنده تو را جایگه آنجاست
زیرا که جهان چون تو ندیده ست نگاری

من نیز به دنبال تو آیم که خوش آید
شوریده به هر کوی ، دویدن پی یاری

آنجا بنشینیم و اگر بخت مدد کرد
ریزم به رهت از گهر اشک نثاری

"دکتر لطفعلی صورتگر"

 

[;FOROUGH]

(به یاد شیراز)

هر باغبان که گل به سوی برزن آورد
شیراز را ، دوباره به یاد من آورد

آنجا که گر به شاخ گلی آرزوت هست
گل‌چین به پیشگاه تو یک خرمن آورد

نازم هوای فارس که از اعتدال آن
بادام‌ بن شکوفه مه بهمن آورد

نوروز ماه، فاخته و عندلیب را
در بوستان، نواگر و بربط‌زن آورد

ابر هزار پاره بگیرد ستیغ کوه
چون لشکری که رو به سوی دشمن آورد

 

[;FOROUGH]

من در کنار باغ کنم ساعتی درنگ
تا دل ‌نواز من خبر از گلشن آورد

آید دوان ، دوان و نهد بر کنار من
آن نرگس و بنفشه که در دامن آورد

ساقی که میر مجلس انس است پیش ما
چون روز تیره گشت مه روشن آورد

مردی گریز پایم و دور از دیار خویش
زآن اندهم زمانه به پاداشن آورد

از شهر من هر آنکه رساند خبر مرا
زی گیو ، گوئیا خبر از بیژن آورد

"دکتر لطفعلی صورتگر"

 

[;FOROUGH]

(در وصف رودکی)

چون سپاه نابکاران پهنه ی میهن گرفت
از مدائن تا هری را سیل بنیان کن گرفت

کشوری کز فره آهورمزد آباد بود
رو به ویرانی نهاد و بوی اهریمن گرفت

برگهای کارنامک هرسویی بر باد رفت
خاک غم بر دخمه شاپور شیراوژن گرفت

نغمه های پهلوی افسرد در نای هزار
زاغ بر سوگ عزیزان چمن شیون گرفت

پارسی گویی پدید آمد در آن روز سیاه
در حریم دولت سامانیان مسکن گرفت

چنگ را با نغمه های پهلوانی ساز کرد
تیغ بران هنر از پنجه دشمن گرفت

رودکی! ای پیشوای اوستادان بزرگ
ای که بر یاد تو باید جام مردافکن گرفت

آفرین بر طبع گوهربار تو کز بهر تو
نام نیک جاودانی را به پاداشن گرفت

"دکتر لطفعلی صورتگر"