فلسفی سخنان حکمت آموز برتراند راسل

[ELSA]

همکاری جهان با فن و صنعتی که ما امروز داریم می تواند فقر را از میان بردارد و می تواند مرتبه ای از سعادت و رفاه را برای همه ی نوع بشر فراهم کند که بشر هرگز به خود ندیده است.

 

[ELSA]

جوهر عرفان چیزی نیست جز گونه ای قوت و عمق احساس نسبت به باورهایی که انسان درباره ی جهان دارد.

 

[ELSA]

انسانی که امید و آرزویش از حدود زندگانی شخصی فراتر رفته باشد مانند انسانی که آرزوهایش محدود باشد در معرض ترس نیست.

 

[ELSA]

اگر بنا باشد که جهان از فاجعه هایی که آن را تهدید می کنند جان به در برد مردمان باید بیاموزند که دامنه ی همدردی شان را گسترده تر سازند.

 

[ELSA]

اگر امید و آرزوی شما منحصر به خودتان یا کشورتان یا طبقه تان یا پیروان باورتان باشد خواهید دید که به موازات لطف و مهر و محبت شما عواطف خصمانه وجود دارد.

 

[ELSA]

فلسفه نباید از زندگانی شخصی بکاهد، بلکه باید بر آن بیفزاید.

 

[ELSA]

اگر آدمی آنقدر به غذا بی اعتنا باشد که زرد و ناتوان شود، ما نباید او را تحسین کنیم؛

اما مردی که از آگاهی به نیازهای خویش به مرحله ی همدردی با گرسنگان رسیده باشد سزاوار تحسین ما خواهد بود

 

[ELSA]

ما متوجه خواهیم شد که محکمترین و تعصب آمیزترین باورهای ما آنهایی هستند که کمترین دلیل ها برای درستی شان در دست است.

 

[ELSA]

اینکه نظری را همه می پذیرند، نمی تواند دلیلی بر درست بودن آن نظر باشد.

در حقیقت، با توجه به نادانی اکثریت نوع بشر، امکان نادرست بودن نظری که همگان آن را می پذیرند بیشتر است تا عکس آن.

 

[ELSA]

عطش قدرت، خطرناک ترین پدیده خود سری مدیر است.