درحال ترجمه ضد{ وارث سحر و جادو } اثر «مترجم سونیا»

[ریپِر]

عنوان: وارث سحر و جادو
عنوان اصلی: Heir to magic
نویسنده: Adam k. watts
مترجم: @سونیام
ناظر: @
خلاصه:
طلسم اشتباه شد، دختر نوجوانی که برای بقا می‌جنگد. سرنوشت جهان در تعادل است که میرا شانزده ساله خود را در دنیایی عجیب و غریب می‌بیند که توسط سیده اداره می‌شود، با انقلابی قریب الوقوع از نژادهای ستمدیده این سرزمین. میرا پس از دوستی با یک قاتل اسپرایت، متوجه می‌شود که همه نژادها در این دنیای جادویی دوستانه نیستند و می‌تواند پس از مشاهده بی‌رحمی قانون سیده، تغییر ایجاد کند، میرا درگیر مبارزه‌ای می‌شود که در نهایت سرنوشت را تعیین می‌کند. قلمرو. اما چه چیزی مهم‌تر خواهد بود: آوردن صلح و پایان دادن به وضعیت اسفبار جهانی که اکنون در آن قرار دارد، یا راه بازگشت به خانه؟​

 

[ریپِر]

به یاد داشته باشید که فکر می‌کردم زندگی من عالی بود. خوب به هر حال تا آنجا که می‌تواند کامل باشد. پدر و مادرم بسیار محبت و حمایت بودند. باید بگویم والدین رضاعی جیل و تونی آنها عالی هستند. پدر و مادر واقعی من مرده بودند بنابراین آن قسمت چندان عالی نبود. خواهر بزرگم فوق العاده عالی بود او مثل من یک پرورش دهنده است نه اینکه بگویم او مشکلاتش را نداشت چه بچه‌ای که فرزند خوانده ندارد؟ اما نورا هم خیلی عالی بود. این همان چیزی است که من از تا آن‌جایی که می‌تواند کامل باشد. بعضی ها فکر می‌کنند من خوش‌بین هستم باور کن نیستم. من واقعاً عملی هستم و برای من تمرکز بر چیزهایی که دارم بیشتر از آنچه که ندارم منطقی است. با چیزی که ندارید نمی‌توانید چیزی بسازید. اگر یک چیز باشد که در شانزده سالگی آموخته‌ام این است که زندگی چیزی جز فرصت ها به شما نمی‌دهد و این به ما بستگی دارد که آیا می‌توانیم آنها را ببینیم و چگونه از آنها استفاده می‌کنیم اگر آنها را از دست بدهیم یا انتخاب های بدی داشته باشیم؟ خوب زندگی می‌تواند یک عوضی واقعی باشد. نمی‌دانستم چرا اینقدر احساس درونگرایی می‌کردم جیل به تازگی چیزی را برایم آورده بود که مدتی بود آن را نگه داشته بود فقط یک جعبه چوبی بود. بیشتر شبیه یک سی*ن*ه کوچک است حدس می‌زنم حدود دو فوت طول یک پا عرض و شاید یک فوت قد مال مادرم بود نمی‌دانستم جیل آن را دارد اما او گفت که اکنون به اندازه کافی بزرگ شده‌ام که باید از آن مراقبت کنم ارثیه من بود یاد پدر و مادرم افتادم اما خیلی وقت بود داخل جعبه چی بود؟ چه چیزی را بفهمم؟ آیا چیزی را تغییر می‌دهد؟ می‌توانستم همه جور چیزها را در مورد آنها تصور کنم نمی‌توانستم از جعبه سوالی بپرسم. نه مرا در آغوش می‌گرفت و نه به من لبخند میزد. من آن چیزها را در مورد پدر و مادرم به یاد آوردم نه جعبه فقط می‌توانست چیزی از افرادی که پدر و مادرم بودند به من بگوید. شاید.