مجموعه اشعار عالیه مهرابی

[;FOROUGH]

عالیه مهرابی

 

[;FOROUGH]

(مسافرهای عاشق)

دو گنجشکیم، گنجشکان دلبسته به آواز رهای هم
که عمری شاعری کردیم خواب و زندگی را پا به پای هم

همیشه عشق لازم نیست در افسانه‌ها یک کوهکن باشد
که گاهی تکیه‌گاهی چون دو کوه از عشق می‌سازد برای هم

خدا ای کاش که در سرنوشت ما دو کاج این‌گونه بنویسد
که باشد در گذار باد حتی شانه‌های ما عصای هم

 

[;FOROUGH]

تو حرف روزهای بهمنی و من سکوت گرم تابستان
که طی کردیم سرد و گرم‌های زندگی را در هوای هم

شبیه ساحل و دریا پریشان کدام آرامش محضیم؟
می‌آغازیم هر پایان بی تکرار را با ردپای هم

خدا یادش نخواهد رفت حال ما مسافرهای عاشق را
که در این جاده هر دو بدرقه کردیم هم را با دعای هم

عالیه مهرابی

 

[;FOROUGH]

(تلاوت مهتاب)

نوبرانه می‌نوشد غم سبو سبو از من
خطبه خطبه سیب از تو ، شاخهٔ گلو از من

مو به مو پریشانم ، می‌رود که بنویسد
نیزه سر به سر از تو، شعله مو به مو از من

سوره سوره رگ‌هایت روی دست پیرا هن
شرح آیه‌ها از تو ، دست با وضو از من

 

[;FOROUGH]

آتشی که در ظهر باغ چادرم گل کرد
شعله شعله می‌گیرد عطر و رنگ و بو از من

چشمه چشمه لب‌هایم در تلاوت مهتاب
ماه آسمان حتی ، دارد آبرو از من

برگ برگ تقویمم پر شد از شکفتن‌ها:
خطبه خطبه سیب از تو، شاخهٔ گلو از من!!

عالیه مهرابی

 

[;FOROUGH]

(تا پای جان...)

ما را نترسانید از طوفان
ما گردباد آسمان گردیم
در برف‌ریز ظلمت و بیداد
زخم تبر خوردیم و گل کردیم

با خون خود هر لاله زد فریاد
تا پای جان بر عهد و پیمانیم
یعنی که صلح با خزان هرگز
ما خار چشمان زمستانیم

از هشت فصل داغ می‌آییم
از سال‌های آب و آیینه
از فصل‌های لاله‌باران‌ها
از روزهای بغض در سی*ن*ه