موضوع نویسنده
Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 13,532
- 22,013
- مدال‌ها
- 3
مقدمه
نوشتن درباره عید نوروز همیشه همراه با مهمانی‌های خانوادگی و مراسم جشن نوروزی است. اما نوروزی که من می‌خواهم درباره آن انشا بنویسم کمی متفاوت است. عید نوروز در ایام کرونا!
بدنه انشا
نوروز سال ۹۹ عید عجیبی بود. بدون خرید و گشتن در بازارهای شلوغ. بدون مهمانی ها و دید و بازدیدهای نوروزی. جاده های خلوت بی مسافر. ترمینال های تعطیل و البته هوایی پاکیزه و شهرهای آرام. درخت ها شکوفه داده بودند و زمین ها سرسبز شده بودند. هوا لطیف و خوشبو بود، رودها زلال و جاری بودند، اما کسی در پارک ها و بوستان ها نبود. روز ۱۳ به در، طبیعت روزی بدون انسان های پر سر و صدا را تجربه کرد. همه در خانه هایشان مانده بودند و در دلهره به سر می‌بردند که شکوفه ها کم کم ریختند و برگ های سبز کوچک جوانه زدند.
بسیاری از افراد از دیدن پدر و مادر یا پدر بزرگ و مادربزرگشان در عید نوروز محروم شدند. اقوام و خویشان فقط با تلفن و پیام، فرا رسیدن نوروز را به هم تبریک گفتند و آدم ها به فاصله گرفتن از هم و دیدن چهره ی همدیگر با ماسک، کم کم عادت کردند.
با وجود همه این تلخی ها، ایام عید نوروز ۹۹ ، خوبی هایی نیز داشت. سکوت و آرامشی که در نوروزهای سال های گذشته وجود نداشت. آمار تصادفات جاده ای کمتر، آلودگی هوا و آلودگی صوتی کمتر. تجملات و چشم و هم چشمی های کمتر، آسمان آبی تر و روزهایی مهربان تر که یاد گرفتیم قدر همدیگر را بیشتر بدانیم و بیشتر مراقب هم باشیم. روزهایی که آموختیم در تنهایی با خودمان خوش باشیم و از وقت خود برای کارهای مفیدی مثل کتاب خواندن، فیلم دیدن، آشپزی و شیرینی پزی، هنرهای دستی و … استفاده کنیم.
جمع بندی
نوروز با هوای دل انگیز بهاری هر سال می‌آید تا به ما یادآوری کند دلمان را خانه تکانی کنیم و زندگی را بیشتر دوست داشته باشیم. نوروز ۹۹ نیز با وجود ویروس کرونا و دلهره ای که در جان همه انداخت، با وجود بیماری ها و از دست دادن های غم انگیز، همچنان زیبا و معطر بود و همچون خاطره ای سرشار از خوبی‌ها و بدی‌ها در یاد همگان خواهد ماند. با همه وجود آرزو می‌کنیم نوروزهای دیگر، جهان در سلامتی و صلح به سر ببرد و سایه هیچ بیماری و دلهره ای، بهار انسان ها را مکدر نکند.
نوشتن درباره عید نوروز همیشه همراه با مهمانی‌های خانوادگی و مراسم جشن نوروزی است. اما نوروزی که من می‌خواهم درباره آن انشا بنویسم کمی متفاوت است. عید نوروز در ایام کرونا!
بدنه انشا
نوروز سال ۹۹ عید عجیبی بود. بدون خرید و گشتن در بازارهای شلوغ. بدون مهمانی ها و دید و بازدیدهای نوروزی. جاده های خلوت بی مسافر. ترمینال های تعطیل و البته هوایی پاکیزه و شهرهای آرام. درخت ها شکوفه داده بودند و زمین ها سرسبز شده بودند. هوا لطیف و خوشبو بود، رودها زلال و جاری بودند، اما کسی در پارک ها و بوستان ها نبود. روز ۱۳ به در، طبیعت روزی بدون انسان های پر سر و صدا را تجربه کرد. همه در خانه هایشان مانده بودند و در دلهره به سر می‌بردند که شکوفه ها کم کم ریختند و برگ های سبز کوچک جوانه زدند.
بسیاری از افراد از دیدن پدر و مادر یا پدر بزرگ و مادربزرگشان در عید نوروز محروم شدند. اقوام و خویشان فقط با تلفن و پیام، فرا رسیدن نوروز را به هم تبریک گفتند و آدم ها به فاصله گرفتن از هم و دیدن چهره ی همدیگر با ماسک، کم کم عادت کردند.
با وجود همه این تلخی ها، ایام عید نوروز ۹۹ ، خوبی هایی نیز داشت. سکوت و آرامشی که در نوروزهای سال های گذشته وجود نداشت. آمار تصادفات جاده ای کمتر، آلودگی هوا و آلودگی صوتی کمتر. تجملات و چشم و هم چشمی های کمتر، آسمان آبی تر و روزهایی مهربان تر که یاد گرفتیم قدر همدیگر را بیشتر بدانیم و بیشتر مراقب هم باشیم. روزهایی که آموختیم در تنهایی با خودمان خوش باشیم و از وقت خود برای کارهای مفیدی مثل کتاب خواندن، فیلم دیدن، آشپزی و شیرینی پزی، هنرهای دستی و … استفاده کنیم.
جمع بندی
نوروز با هوای دل انگیز بهاری هر سال می‌آید تا به ما یادآوری کند دلمان را خانه تکانی کنیم و زندگی را بیشتر دوست داشته باشیم. نوروز ۹۹ نیز با وجود ویروس کرونا و دلهره ای که در جان همه انداخت، با وجود بیماری ها و از دست دادن های غم انگیز، همچنان زیبا و معطر بود و همچون خاطره ای سرشار از خوبی‌ها و بدی‌ها در یاد همگان خواهد ماند. با همه وجود آرزو می‌کنیم نوروزهای دیگر، جهان در سلامتی و صلح به سر ببرد و سایه هیچ بیماری و دلهره ای، بهار انسان ها را مکدر نکند.