مجموعه اشعار محمد آزادگان واصل

[;FOROUGH]

محمد آزادگان واصل

 

[;FOROUGH]

(درس عبرت)

چو شامگاه برآید ز خاوران مهتاب
کند چو سی*ن*ه‌ی سیماب آسمان مهتاب

مگر که ماه شده اوستاد سیم اندود
که نقره‌‌فام کند چهر خاکدان مهتاب

به پاس مردم بیدار هر شب آورده
هزارها طبق نقره ، ارمغان مهتاب

 

[;FOROUGH]

و یا که ساخته معجون برای بیماران
ز شیر خشت و تباشير و زعفران مهتاب

به می هرآنچه تباشیر یا که شیر افزود
نکاست گرمی سودای عاشقان مهتاب

ز تلخی سخن زاهدان ، ترُش منشین
چو آیدت به تبسم شکرفشان مهتاب

از این کتاب کهن ، درس عبرتی (واصل)
که درج ساخته صدگونه داستان مهتاب

شادروان محمد آزادگان (واصل)

 

[;FOROUGH]

(بارگاه جلال)

رواق بضعه ی خیرالوری و بانوی دین
که بارگاه جلالش بوَد چو خلد برین

شفیعه‌ای که همی سوده از طریق نیاز
به خاک درگه او، خسروان دهر، جبین

سمّی فاطمه بنت الحمیده‌ای که بود
ز جاه، اخت ولایت ز قرب، دختر دین

به قلب کشور ایران ، مزار وی چونان
که جا به خاتم حشمت نموده است نگین

سحرگهان بگشایند باب رحمت او
به شهپر ملک و بال جبرئیل امین

ز گرد زائر قبرش کنند استشفا
خدوم صحن و سرایش صفوف علّیین

 

[;FOROUGH]

برای آنکه نمایند کحل دیده ی حور
به ظرف نور کنند و برند خلد برین

صبا شمیمی از آن را سحر به دوش نسیم
برد به گلشن و گل‌ها شوند عطرآگین

خدای را چو بخوانیم از صفا آنجا
فرشتگان همه گویند : ربّنا ، آمین

بزرگوار خدایا به جدّ این دختر
بحقّ حضرت زهرا و حرمت یاسین

رجال علم و عمل را زیاده کن توفیق
بپای دار همه رهبران دین مبین

نگاه دار ز هر فتنه ملک و ملّت ما
به خادمین وطن ده مراتب تمکین

ثواب و اجر و عنایات خویش افزون کن
به خادمان رواق جلال خلد آیین

به (واصل) از ره احسان خود عنایت کن
مقام عالی عرفان و دیده ی حق بین

محمد آزادگان (واصل)

 

[;FOROUGH]

(محرم حرم کبریا)

زهرا مگر عزیز رسول خدا نبود؟
یا آن ‌که مَحرم حرم کبریا نبود؟

از بس جفا و جور به سویش هجوم کرد
تا بود رنج و درد ز جانش جدا نبود

داوود، ارث بهر سلیمان به‌جا گذاشت
ارث پدر ، به فاطمه آیا روا نبود؟

سیلی کجا و صورت بانوی دین کجا؟
آیا میان کوچه یکی آشنا نبود؟

زهرا چرا حضور علی روی می‌گرفت؟!
مَحرم مگر به همسر خود مرتضی نبود؟

از پشت در به فضه خذینی گشود لب
جز فضه یاوری مگرش در سرا نبود؟