فایل شده میراث نوازش اثر ترنج

[ترنج]

~☆به‌نام خالق هستی☆~
نام دلنوشته: میراث نوازش
دل‌نویس: ترنج
ژانر: اجتماعی، تراژدی
ناظر: @حدیث ۸۶
خلاصه:
دستان لطیفت برای دست پینه بسته‌ام درمان است.
هم درمان روح و هم درمان جان!
لبخندت، شیرین‌ترین لبخند دنیاست، که قلب پیر من و لب‌های چاک خورده‌ام را به لبخند وا می‌دارد.
کمکم می‌کنی تا بهتر راه بروم، و این‌کمک برای منِ کهنه سوارِ دل‌شکسته چه زیباست!​

 

[ILLUSION]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته ]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته ]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ تاپیک درخواست تگ دلنوشته ]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[ تاپیک درخواست جلد ]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[ تاپیک اعلام پایان دلنوشته ]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[ سوالات و مشکلات دلنویسان ]

با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[ترنج]

نگاه محبت‌آمیزت، از صد رویای شیرین، شیرین‌تر است‌‌.
عزیزکم، می‌دانی؟!
ما کهنه سن‌ها کم حوصله‌ایم و دلمان هم به‌مثال کودکی زود می‌شکند.
با بی‌توجهی: می‌شکند
با عصبانیت: می‌شکند
با داد: می‌شکند
اما در میان‌ همه این شکستن‌ها، دستان نوازش‌گر تو، درمان دل شکسته من است.​

 

[ترنج]

پایم می‌لغزد، دستانم می‌لرزد.
این نوازش را برای کودکانت به میراث بگذار تا آن‌ها بی‌وفا نباشند مثل بچه‌های من!
عزتم در خانواده از دست رفت و
هرآنچه برایشان کرده بودم ز یاد رفت!
اما هنوز... .
هنوز دستان لطیفت برای زخم دلم مرهمی جاودانه است.​

 

[ترنج]

کودکم، عصای دستم، بی‌وفا نباش.
صدایم لرزان است اما موهایم را که در آسیاب سفید نکرده‌ام!
می‌دانم دنیا پر ز نامردی‌هاست. پر ز بی‌وفایی‌هاست.
همان کودکانی که روزی از سر و کولم بالا می‌رفتند و خودشان را برایم لوس می‌کردند، حال نیستند!
رفته‌اند!
من آن‌ها را می‌خواهم اما آن‌ها من را نه!
اما مهم نیست.
چون من تو را دارم!
نوه شیرینم!​

 

[ترنج]

آه... .
آه از پیری و رنج‌هایش... .
آه از کهنسالی و دیدن بی‌وفایی!
تو عصای دست منی کودکم.
با من حرف بزن!
بگذار صدایت، صدای زیبایت تسکین دهنده دل بی‌نوای من باشد.

​

 

[ترنج]

عزتم را در خانواده از دست دادم چون... .
چون ناتوان شدم!
تا وقتی برای‌شان خوب بودم که به‌دردشان می‌خوردم.
غافل از اینکه روزی کارهای آن‌ها را هم خود من انجام می‌دادم!​

 

[ترنج]

هم‌اکنون، حسرت می‌خورم به روزهایی که کودک‌‌‌‌‌‌ بو‌دم!‌‌
از عصا به دست بودن خسته شده‌ام.
از بی‌توجهی خسته شده‌ام.
کاش برمی‌گشتم به زمانی که مانند شما کودک بودم.
آه... .
آه فرزندم... !​

 

[ترنج]

ای‌کاش دستان نوازشگر و کمک‌گر تو را پسران بی‌وفایم داشتند‌.
کاش به آن‌ها یاد می‌دادم:
"عصای دست بودن را"
آرزویم این است که یک‌بار هم که شده زنگ بزنند و بگویند:
- پدر جان؟ احوالات شما!
ای‌کاش واژه‌ی پرمعنی محبت را به آن‌ها یادم می‌دادم​

 

[ترنج]

اکنون، واژه: قفس
را درک می‌کنم. منی که در قفس فریادها زندانیم! زندانی شکستن، زندانی فریاد، زندانی... .
پیر شدن خوب است، با تجربه شدن خوب است، اما
اما ما مثل بچه‌ها، حتی با یک سلام ساده شاد می‌شویم
و با یک چیز کوچک غمگین... .
زمان گرد است جانم!
زمان گرد است... ​