موضوع نویسنده
Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 13,532
- 22,013
- مدال‌ها
- 3
من آدمی کم‌حرف، غیر قابل معاشرت، عبوس، خودخواه، افسرده‌حال و در واقع نیمه‌سالم هستم. اساساً از این بابت احساس تأسف نمی‌کنم. این واکنش زمینی یک نیاز برتر است. (این که قابلیت من در واقع در چه زمینه‌ای است اینجا مورد سوال نیست و ارتباطی هم با آن ندارد). من میان خانواده‌ام زندگی می‌کنم، میان مهربان‌ترین و با عاطفه‌ترین افراد، ولی با آنان، از بیگانه هم بیگانه‌ترم. در این سال‌های اخیر به ندرت روزانه بیش از بیست کلمه با مادرم صحبت داشته‌ام و مختصری بیش از یک سلام و علیک روزانه با پدر رد و بدل کرده‌ام. با خواهر و شوهر خواهرم، هر چند احساسی علیه‌شان ندارم، ابداً صحبتی نمی‌کنم. فاقد کلیه احساسات خانوادگی هستم.