«جایزه گلستان» چگونه متولد شد؟
این روحانی سرشناس، محمدرضا زائری است که در مورد لحظه تولد «جایزه گلستان» که اکنون دو ساله شده است، در گفت‌وگویی این‌گونه می‌گوید: «سال گذشته بود که ایده سعدی‌خوانی در ماه مبارک رمضان به ذهنم رسید و فکر کردم خواندن «گلستان» می‌تواند در ترویج کتاب‌خوانی، توجه به متون کهن و از همه مهم‌تر ایجاد یک رابطه صمیمی بین اعضا خانواده مؤثر باشد. ایده این بود که وقتی خانواده‌ها در شب‌های ماه مبارک رمضان دور هم جمع هستند، پدر و مادرها و فرزندان‌شان با همراهی همدیگر مروری بر ادبیات کلاسیک داشته باشند و در یک فضای کاملاً صمیمی و دوستانه متنی از ادبیات کلاسیک را بخوانند، تمرین و قرائت و در صفحات خودشان منتشر کنند.»

او که این روزها، در رمضان ۱۴۰۱، دومین دوره «جایزه گلستان» را برگزار می‌کند با این استدلال به سراغ «گلستان» سعدی رفته است: «برخی افراد تصورشان این است که عبادت در ماه رمضان منحصر به قرائت قرآن و متون عربی است. در حالی که یکی از بزرگ‌ترین عبادات در این ماه مطالعه و آموزش است. طبیعتا «جایزه گلستان» از این جهت می‌تواند عبادت به حساب آید، به نحوی که افراد متنی را بخوانند و یاد بگیرند و به آموزش و تحصیلش بپردازند. نکته بعدی که کمتر به آن توجه می‌شود این است که متون کلاسیک ادبی ما مشحون و مشمول معارف دینی خصوصا قرآن کریم است. این تعبیر درباره مثنوی رایج است که می‌گویند «مثنوی قرآن فارسی است». ما در خیلی از متون کلاسیک از مناجات‌نامه‌های نظامی گنجوی بگیرید تا «گلستان» سعدی تا خیلی از غزلیات حافظ، با مفاهیم دینی و معارف قرآنی روبه‌رو هستیم. خود من وقتی دیباچه «گلستان» را برای جایزه انتخاب کردم، اصلاً توجه نداشتم که این عبارت «ای کریمی که از خزانه‌ غیب، گبر و ترسا وظیفه‌خور داری/ دوستان را کجا کنی محروم؟ تو که با دشمن این نظر داری» دقیقاً ترجمه بخشی از دعای ابوحمزه ثمالی است.»