قوانین تایپ رمان​

پرسش و پاسخ تایپ رمان​

درخواست جلد​

درخواست نقد شورا​

درخواست تگ​

اعلام پایان رمان​

هانیه:

آی سرم آروم چشم‌هام رو باز کردم با تعجب به خونه خرابه‌ای که توش بودم نگاه کردم یا خدا، من کجام!؟ من که تو ماشین بودم بعد جیغ مامان و اون حس پرواز که انگار تو هوا بودیم دیگه چیزی یادم نیست، بعد از نگاه به درو و بر ‌خواستم بلند بشم که با دست و پاهای بستم موجه شدم! ولی چرا دست و پاهام بسته‌اس، اصلا من این‌جا چیکار می‌کنم، کی آوردتم، اصلا چرا آوردتم، مگه چی‌کار کردم!
دیگه داشت گریه‌ام در می‌اومد با جیغ گفتم:
- مامانـن باباا هانـااا کجایـنن شماها کمک!
با صدای پای کسی ساکت شدم و خودم رو به ستونی که بهش بسته شده بودم چسبوندم!
که در باز شد یه مرد هیکلی چاق با موهای شلخته و ریشه بلند که تبری تو دست چپ‌اش بود و با خودش می‌کشید، وحشتناک بود، شایدم نبود ولی من از وحشت می‌لرزیدم، یعنی می‌خواد چیکار باهام بکنه! می‌خواد بکشتم؟!
-ت... ت... تو کی هستی؟!
مرد: ساکت باش دختره‌ی نفهم صدات تا ته جنگل هم میاد، خفه خون می‌گیری فهمیدی
با تعجب به مرد نگا کردم وگفتم:
- چی میگی آقا لطفا بیا دست و پاهام رو باز کن خواهش می‌کنم، من باید برم!
مرد بدون این‌که جوابم رو بده عقب گرد کرد و رفت و در رو با شدت بدی بست!
- الهی بمیری خر
واقعا هانا، مامان و بابا کجان؛ من تو این کلبه خراب شده چیکار می‌کنم، یعنی اون‌ها همین دور و برن یا کلا بردنشون یه‌جا دیگه، یا شاید تو ماشین باشن تا حالا!
شده مثل فیلم ترسناک خدایا چی‌کار کنم!
با خش‌خش از گوشه‌ی کلبه با ترس خودم رو یه‌خورده جابه‌جا کردم و نگاه‌ام رو اون سمت سوق دادم!

هانا:

خودم رو هی تکون می‌دادم، همه جا تاریک بود و سوز سردی می‌اومد، فضا آروم بود و هرچندگاهی صدای زوزه‌ی گرگ و جیرجیرکا می‌اومد، هر چقدر زور می‌زدم دست‌ها و پاهام رو باز کنم بی‌فایده بود!
از شانس گندم دهنم هم بسته بود!
با هزار زحمت و باکمک درخت تونستم وایسته‌ام، با پرش رفتم جلو که یک چیز تیز تو پام رفت دهنم و از درد این‌قدر باز کرده بودم که پارچه‌ای که باهاش دهنه‌ام بسته شده بود رفت تو دهنم وسط دندونام نگه‌اش داشتم و یه پرش دیگه‌کردم که محکم خوردم به درخت و پخش زمین شدم ناله کنان تو خودم می‌پیچیدم؛ لعنتی سرم آخ، با شنیدن پا و کشیده شدن چیزی ساکت شدم و خودم‌ رو چسبوندم به
درخت تو اون تاریکی هیچی معلوم نبود ولی امیدوار بودم بتونم ببینم کی داره راه می‌ره نمی‌خواستم هرکسی که هست بفهمه من اینجام ان‌قدر که امکان می‌دادم مامان، بابا یا هانیه باشه احتمالشم بود یکی باشه که همین الان بکشتم!
با صدایی که کنارم شنیدم خودم رو پرت کردم سمت دیگه که موهام کشیده شد و یه صدای زمخت گفت:
- کجا عجله داری؟!
همون‌جور سعی می‌کردم خودم رو از دستش آزاد کنم صدای خنده‌اش قلبم رو از ترس لرزوند!
مرده: واقعا فکر کردی می‌تونی از دستم فرار کنی حرومزاده!؟
دست و پاهام رو با شدت تکون دادم به چه جرعتی این‌جوری حرف می‌زد دست‌اش رو آورد بالا که سریع چشم‌هام رو بسته‌ام که پارچه‌ی دور دهنم رو باز کرد با باز شدن دهنم با داد گفتم:
- آخه بدترکیب با چه جرعتی این حرف هارو میزنی!
خندید و از کنارش چیزی کشید که نگاه‌ام رو اون سمت بردم که با دیدن تیشه زل زدم تو صورتش، تیشه‌ارو آورد بالا آب دهنم رو قورت دادم و قبل از این‌که کاری کنه، با پاهام زدم روی پاهاش چون حواسش نبود
خورد زمین فرصت رو غنیمت شمردم و شروع کردم غل خوردن که محکم خوردم به درخت ناله‌ام بلند شد
- آخ کمرم
پاهام و گذاشتم رو درخت و خودم و ازش دور کردم دوباره شروع کردم غل خوردن که به یه سنگ خوردم اومدم عقب و دوباره با سرعت شروع کردم غل خوردن از سنگه رد شدم که حس کردم دارم از سر آشیبی می‌اوفتم پاهام رو تو شکمم جمع کردم و چشم‌هام رو بستم که محکم سرم خورد به چیزی و همه‌جا تاریک شد!