کتاب شوایک، اثر یاروسلاو هاشک، یکی از آثار ادبیات کلاسیک جهان است که عصیان و ایستادگی انسان‌های معمولی در برابر نامردمی‌ها و بی‌عدالتی‌ها را نشان می‌دهد. کمال ظاهری مترجم این اثر و نشر چشمه، ناشر آن است.

درباره‌ی کتاب شوایک​

کتاب شوایک، نوشته‌ی یاروسلاو هاشک از آثار بی‌نظیر در ادبیات کلاسیک دنیا و یک کتاب در ژانر کمدی سیاه است. داستان در اروپای مرکزی اتفاق می‌افتد. زمانی حوالی قرن بیستم. و ماجرای مردمی را روایت می‌کند که در برابر تمام نامردمی‌ها و بی‌عدالتی‌ها به شیوه‌ی خودشان عصیان کرده‌اند. شوایک یک سرباز خوب و حتی ساده‌دل است. و کل کتاب، نمادی است از مردم چک.
با خواندن داستان ضد جنگ شوایک، خواهید خندید. خنده‌هایی که تلخند و از سر طنز و حتی کمدی سیاهی برمیایند.
داستان شوایک را قبلا حسن قائمیان، ایرج پزشکزاد و منوچهر محجوبی به فارسی ترجمه کرده‌اند.

کتاب شوایک را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم​

خواندن داستان شوایک برای طرفداران داستان‌های غیر فارسی و علاقه‌مندان به آثار نویسندگان چک، جذاب و دلچسب است.

درباره‌ی یاروسلاو هاشک​

یاروسلاو هاشک در ۳۰ آوریل ۱۸۸۳ در پراگ در خانواده‌ای فقیر متولد شد. در سیزده سالگی پدرش را از دست داد و برای کسب درآمد به کار در یک داروخانه رو آورد. بعد از مدتی توانست برای تحصیل مجدد وارد مدرسه‌ی بازرگانی شود. بعدا به کار کردن در بانک می‌پردازد اما به دلیل غیبت‌های طولانی از سر کار برای ولگردی، از کارش بیکار می‌شود. در این میان گاه و بیگاه با نشریات مختلف همکاری می‌کند و با نوشتن مطالب طنز برای نشریه‌ها، گذران زندگی می‌کند. در زمان جنگ به ارتش اتریش فراخوانده می‌شود اما بعد از مدت زمانی به واحد نظامی چکسلواکی در روسیه می‌پیوندد.
یاروسلاو هاشک در سال ۱۹۲۰ به وطنش برمی‌گردد و کار نوشتن شوایک را آغاز می‌کند و تا زمان مرگش در سال ۱۹۲۳ به کارش ادامه می‌دهد.

جملاتی از کتاب شوایک​

«فردیناندم که کشتن»
زن خدمتکار بود که آقای شوایک را از واقعه آگاه می‌کرد. شوایک سال‌ها پیش از این، پس از اینکه کمیسیون پزشکی ارتش او را به حکم قطعی، احمق اعلام کرد، از خدمت نظام وداع کرده و پس از آن از راه خرید و فروش سگ امرار معاش می‌کرد. یعنی سگ‌های بدنژاد بدقواره را می‌خرید و آن‌ها را با برگ شناسایی جعلی می‌فروخت. علاوه بر این باد مفاصل هم گرفته بود و حالا داشت زانویش را با ملغمه کافور مالش می‌داد.
«کدوم فردیناند خانم مولر؟ من دو تا فردیناند می‌شناسم. یکی نوکر پروشای دوافروش، می‌دونین همون که یه دفعه عوضی یه شیشه دوای موریزش خورده بود. یکی هم کوکوشکا فردیناند. اونی که نجاست سگ‌ها رو از خونه‌ها جمع می‌کنه. واسه هیچکدومشون هم نمی‌تونم بگم حیف شد!»
«بابا شمام آقای شوایک! شاهزاده فردیناند رو می‌گم. همون کونوپیشته‌ایه. همون خیکیه! همون که خیلی هم با دین و ایمون بود...»​