نکاتی درباره آثار داستایوفسکی
آنچه بیش از همه‌چیز در داستان ها و رمان های داستایوفسکی به چشم می‌آید اهمیت داشتن اخلاق از نظر اوست. بسیاری از ماجراهایی که خلق کرده پیرامون همین اصل و اهمیت آن شکل گرفته‌اند. او اخلاق را امری می‌دانسته که وابسته به شرایط و اوضاع حال نیست و آنچه اخلاقی است در تمام زمان‌ها اخلاقی باقی می‌ماند و ذات آن شرط‌پذیر نیست. به عقیده داستایوفسکی همین اصل آدمی را از انجام بسیاری کارها بازمی‌دارد و در تحمل مشکلات صبور می‌سازد.
مورد دیگری که در رمان های داستایوسکی به چشم می‌آید توجه به بعد روان‌شناسی ماجرا و حتی گاه تنه زدن به برخی اختلال‌های روحی-روانی و پردازش شخصیت‌ها بر اساس این دانش است. این امر نه‌تنها بر توانایی او در پردازش شخصیت‌های مختلف صحه می‌گذارد که شخصیت‌های آفریده‌شده در بطن ماجراها را باورپذیر و حرکات، رفتار و عکس‌العمل‌های آنها را در قبال اتفاقاتی که رخ می‌دهد، توجیه‌پذیر می‌کند. این نکته به‌خصوص درباره بهترین کتاب های داستایوفسکی که به آنها خواهیم پرداخت، صدق می‌کند.
داستایوفسکی همچنین در آثارش به شرح و بیان مواردی چون دین، امید، عشق، نفرت و… می‌پردازد. گاه نگاهی داستان‌گونه به فلسفه این موضوعات دارد و گاه شخصیت‌ها را در مواجهه با اتفاق‌های گوناگون در میدان سنجش این موارد و تفکر پیرامون آنها قرار می‌دهد. همین چالش‌ها و رفت‌وآمدهای مستمر قهرمانان داستان‌هایش به دنیای این حقایق خواننده را جذب کرده و او را همراه با خود نگه می‌دارد که تمامی این موضوعات مواردی هستند که تک‌تک انسان‌ها در برهه‌های زمانی مختلف در زندگی خود با آنها روبه‌رو شده و سوال‌هایی در باب اصالت آنها برایشان پیش آمده است.
موارد یادشده داستان های داستایوفسکی را بریده‌هایی از زندگی عادی و در جریان آدم‌های مختلف می‌کند.
