موضوع نویسنده
- Oct
- 4,122
- 18,196
- مدال‌ها
- 3
موضوع : شب و روز
مقایسه کردن روز شب برای من به معنی شمردن تفاوت های خوب و بد آنها نیست. تفاوت ها فقط به ما نشان می دهند، هر چیزی برای بهتر بودن اش، در جای خودش قرار گرفته است. شب ها تاریک است و روزها، روشن. اما هر کدام باعث تغییراتی می شوند که لازمه ی حیات است. وقتی روز می شود و تاریکی شب می رود، زندگی شروع می شود. در روشنایی روز است که بیشتر موجودات شروع به فعالیت می کنند. هم چنان که وقتی شب فرا می رسد، فعالیت ها کمتر می شود و جسم و روح احتیاج بیشتری به استراحت پیدا می کند
طبیعت هم با رسیدن شب چهره عوض می کند. آسمانی که آبی و روشن بوده، جای اش را به ستاره های درخشان می دهد. ماهِ نقره ای رنگ، اگر چه نمی تواند مثل خورشید باشد و همه جا را روشن کند، اما پرتویی زیبا دارد. شب که از راه می رسد، همه چیز را تحت تاثیر قرار می دهد.
بیشترِ نویسندگان و هنرمندان بیشترین الهامات خود را از سکوت و آرامش شب دریافت می کنند. اما بر عکس آن ها پزشکان ترجیح می دهند بخشِ مهم فعالیت شان در روز باشد. چون در روز، مغزتمرکز بیشتری دارد.
اگرچه هر زمانی می تواند زیبا و دل پذیر باشد. اما عده ای معتقدند بیماری شان در هنگام شب، بیشتر آزارشان می دهد. اما با رسیدن روز، دردها به شدت کاهش می یابند. شب در باور بسیاری ازمردم، ناشناخته و غیر قابل پیش بینی است. چون در تاریکی شب کمترقادر به شناسایی و دیدن عوامل هستند. اما در روز همه چیز آشکار است و می توان کوچک ترین عوامل را دید و در مقابل شان واکنش نشان داد. به نظرم روز و شب را می توان دو برادر تصور کرد، که هر کدام دارای مسئولیتی خاص و متفاوت هستند. روز، چراغِ زمین را روشن می کند تا موجودات در روشنایی آن به زندگی خود بپردازند؛ و شب تقسیم کننده ی آرامش است. آرامشی که با دریافت اش، نیروی تازه ای به ما داده می دهد.
مقایسه کردن روز شب برای من به معنی شمردن تفاوت های خوب و بد آنها نیست. تفاوت ها فقط به ما نشان می دهند، هر چیزی برای بهتر بودن اش، در جای خودش قرار گرفته است. شب ها تاریک است و روزها، روشن. اما هر کدام باعث تغییراتی می شوند که لازمه ی حیات است. وقتی روز می شود و تاریکی شب می رود، زندگی شروع می شود. در روشنایی روز است که بیشتر موجودات شروع به فعالیت می کنند. هم چنان که وقتی شب فرا می رسد، فعالیت ها کمتر می شود و جسم و روح احتیاج بیشتری به استراحت پیدا می کند
طبیعت هم با رسیدن شب چهره عوض می کند. آسمانی که آبی و روشن بوده، جای اش را به ستاره های درخشان می دهد. ماهِ نقره ای رنگ، اگر چه نمی تواند مثل خورشید باشد و همه جا را روشن کند، اما پرتویی زیبا دارد. شب که از راه می رسد، همه چیز را تحت تاثیر قرار می دهد.
بیشترِ نویسندگان و هنرمندان بیشترین الهامات خود را از سکوت و آرامش شب دریافت می کنند. اما بر عکس آن ها پزشکان ترجیح می دهند بخشِ مهم فعالیت شان در روز باشد. چون در روز، مغزتمرکز بیشتری دارد.
اگرچه هر زمانی می تواند زیبا و دل پذیر باشد. اما عده ای معتقدند بیماری شان در هنگام شب، بیشتر آزارشان می دهد. اما با رسیدن روز، دردها به شدت کاهش می یابند. شب در باور بسیاری ازمردم، ناشناخته و غیر قابل پیش بینی است. چون در تاریکی شب کمترقادر به شناسایی و دیدن عوامل هستند. اما در روز همه چیز آشکار است و می توان کوچک ترین عوامل را دید و در مقابل شان واکنش نشان داد. به نظرم روز و شب را می توان دو برادر تصور کرد، که هر کدام دارای مسئولیتی خاص و متفاوت هستند. روز، چراغِ زمین را روشن می کند تا موجودات در روشنایی آن به زندگی خود بپردازند؛ و شب تقسیم کننده ی آرامش است. آرامشی که با دریافت اش، نیروی تازه ای به ما داده می دهد.
آخرین ویرایش: