⌗ اختلال مسخ شخصیت ،مسخ واقعیت یا اختلال زوال شخصیت

ـDepersonalization disorder

یک اختلال تجزیه ایه که فرد بیمار احساس جدا شدن از کالبد یا غریبه شدن از خودش میکنه، انگار که فرد خواب می بینه، یا بیرون از جسم خود ایستاده و به خودش نگاه می‌کنه.
شمال دو نوع مسخ شخصیت مزمن و مسخ واقعیته.
گرچه درجاتی از مسخ شخصیت واقعیت برای هر کسی که دچار اضطراب یا استرس موقت باشه ممکنه اتفاق بیفته ،مسخ شخصیت مزمن بیشتر مربوط به افرادیه که ضربه شدید یا استرس / اضطراب طولانی مدت رو تجربه کردن.
مسخ شخصیت - مسخ واقعیت مهمترین علامت در طیف اختلالات تجزیه ایه.
در برخی از اختلالات غیر تجزیه ای دیگه مثل اختلالات اضطرابی ، افسردگی بالینی ، اختلال دو قطبی ، اسکیزوفرنی ، اختلال شخصیت اسکیزوئید ، کم کاری تیروئید یا اختلالات غدد درون ریز ، اختلال شخصیت اسکیزوتایپال ، اختلال شخصیت مرزی ،وسواس ، میگرن و کم خوابی این علامت یک علامت برجسته‌س.

⌗ یادزدودگی گسستگی

ناتوانی ناقص یا کامل در یادآوری تجربه‌های گذشته‌ بنای این اختلاله. اگرچه از دست دادن حافظه همچنین همراه با آسیب مغز، روان پریشی و سوء مصرف مواد همراه می‌شه، یادزدودگی گسستی شامل ناتوانی در یادآوری اطلاعات خاصه. اطلاعات «فراموش شده» هنوز در حافظه وجود دارن، ولی در زیر سطح هشیاری هستن . افراد مبتلا به این اختلال اطلاعات شخصی، مانند نام و نشانی منزل خودشون رو فراموش می‌کنن و نمی‌تونن والدین و دوستانشون رو شناسایی کنن. ولی به ندرت، اطلاعات غیر شخصی مثل نام کشور یا مهارت‌هایی مثل رانندگی یا خواندن رو فراموش می‌کنن.

در طی دورهٔ یادزدودگی، شخص معمولاً دربارهٔ اختلال حافظه احساس نگرانی نمی‌کنه، ولی ممکنه مبهوت یا گیج به نظر برسه و بدون هدف سرگردان باشه.

⌗ اختلالات شبه جسمی

اختلال جسمانی شکل یا شبه جسمانی یا سوماتوفرم
Somatoform disorder

، به نوعی از اختلالات گفته می‌شه که بیمار با علائم جسمی somatic symptoms به پزشک مراجعه می‌کنه ولی در معاینه یا آزمایش‌ها مشکل جسمی مشاهده نمی‌شه. در این نوع بیماریها پزشک علت مشکلات بیمار رو نه جسمی بلکه روانی تشخیص میده، مثل درد های عصبی که مشکلی در اون قسمت از بدن وجود نداره اما بیمار درد داره.

⌗ اختلالات خوردن

اختلال خوردن، نوعی اختلال در نحوهٔ غذا خوردنه که از حالت طبیعی خارج شده‌. مثلاً اگر فرد از خوردن غذای کافی امتناع می‌کنه، یا بیش از اندازه غذا می‌خوره، یا پس از مصرف غذا اقدام به مصرف مسهل می‌کنه، یا عمداً استفراغ می‌کنه و یا ترکیبی از اختلالات فوق رو داشته باشه، به اختلال خوردن مبتلا شده‌.

اختلال خوردن، شامل افکار و رفتارهای کنترل نشده‌ایه که الگوهای بیمارگونهٔ غذا خوردن رو القاء می‌کنن. زنان و مردانی که به این اختلال دچارن، تصور غیر واقعی و تحریف شده‌ای از بدن خودشون دارن. مثلاً این افراد همیشه فکر می‌کنن که بیش از حد چاق هستن.

به‌طور معمول یک تصور اشتباه وجود داره که اختلالات خوردن رو نوعی انتخاب در شیوهٔ زندگی می دونن و تصور بر اینه که آدم‌های چاق و پرخور دارای اختلال خوردن هستن در حالی که اختلال خوردن هیچ ربطی به چاقی و لاغری نداره. اختلالات خوردن در واقع بیماری‌های جدی و اغلب مرگباری هستن که با افکار و احساسات افراد مرتبطه.

⌗ خودبیمارانگاری یا هیپوکندریا

ـHypochondriasis

به بیماری شخصی گفته می‌شه که علی‌رغم برخورداری از سلامت بدنی همچنان خودش رو بیمار می‌دونه. در حالی که معاینات و بررسی‌های پزشکی کامل و همه‌جانبه هیچ مشکلی رو نشون نمی‌دن، فرد خودبیمارانگار قویاً به ابتلا به یک بیماری جدی یا مرگبار معتقده.