۸. مخاطب نوشتهء خود را از یاد نبرید و خودتان را در موقعیت او قرار دهید. بنابراین، سعی کنید به پرسشهای احتمالی‌اش پاسخ دهید. مثلاً نخستین پرسش اغلب خوانندگان این است که چه امتیازی باعث شد که شما به این کتاب بپردازید.

۹. با توجه به اهمیت زبان در ارزیابی آثار، به جنبه‌های زبانی و نگارشی کتاب مورد نظر نیز توجه کنید. زبان ظرف اندیشه است.

۱۰. نقد خود را به بیانی ساده و شفاف بنویسید. گویی در حضور مخاطب نشسته و با او گفتگو می‌کنید. به همین سادگی!

منابع

منصوریان، یزدان (۱۳۹۳) زیبا و خیال انگیز و واقعی: تصویری از کتابخانه در رمان کافکا در کرانه. جهان کتاب. سال ۱۹، ش. ۱ و ۲، ص. ۱۰-۱۲.

منصوریان، یزدان (۱۳۹۳) نافرمان: نامی برای بی‌نام (مروری بر رمان «بی‌نام»). جهان کتاب. سال ۱۹، ش. ۱۱ و ۱۲، ص. ۴۲-۴۴.

منصوریان، یزدان (۱۳۹۴) یک قرن زندگی در یک قدمی مرگ: مروی بر رمان مردِ صدساله‌ای که از پنجره فرار کرد و ناپدید شد. جهان کتاب، دوره ۲۰، ش. ۳-۵، ص. ۲۱-۲۰.

میرصادقی، جمال (۱۳۸۹) راهنمای رمان‌نویسی. تهران: سخن.

یالوم، اروین (۱۳۸۲) وقتی نیچه گریست. ترجمه سپیده حبیب. تهران: کاروان.

یالوم، اروین (۱۳۹۱) درمان شوپنهاور. ترجمه سپیده حبیب. تهران: نشر قطره.

یالوم، اروین (۱۳۹۳) مسئله اسپینوزا. ترجمه حسین کاظمی یزدی. تهران: صبح صادق.

دسته: سخن هفته در لیزنا