مجموعه اشعار مجموعه اشعار محمد سهرابی

شاهدخت · 2024/09/26

فارغ از خود کی کند ساز پریشانی مرا
بس بود جمعیتم کز خویش می‌دانی مرا

در بساط وصل، چشم و لب ندارند اختلاف
گر بگریانی دلم را یا بخندانی مرا

خیزران از حرمتم برخاست اما بد نشست
کاش ای بابا نمی‌بردی به مهمانی مرا

چند شب بی‌بوسه خوابیدم دهانم تلخ شد
نیستی دختر مرنج از من نمی‌دانی مرا

دختران شام می‌گردند همراه پدر
کاش می‌شد تا تو هم با خود بگردانی مرا

دخترت نازک‌تر از گل هیچ گه نشنیده بود
گوش من چون چشم شد اسباب حیرانی مرا

تخت و بختی داشتم از سلطنت در ملک خویش
کاش می‌شد باز بر زانوت بنشانی مرا

انتظاری مانده روی گونه‌ای پژمرده‌ام
می‌توان برداشت با بوسی به آسانی مرا

شبنم صبحم، خیالم، خاطرم، شوقم، دلم
ارتباطی نیست هرگز با گرانجانی مرا

چشم تو هستم، ز غیر من بیا بگذر پدر
چشم‌پوشی کن کفن باید بپوشانی مرا

شاهدخت · 2024/09/26

نه گنه راست توانی نه به طاعت خویی
نه قدم در ره و نی بهر دعا بازویی

سالها رفت که من زلف تو را می جویم
که سیاه است و مرا هست چو مویت رویی

رنگ و بویی چو مرا نیست امیدم باقی است
عاقبت می شنوم زآن لب رنگين بویی

ره مخوف است و بجز دود توهم ک.س نیست
خفته در چنبر هر گردنه تنباکویی

الفت ناز و نیاز است ندانستم هیچ
من تو را می طلبم یا تو مرا می جویی

می کشانند رفیقان شفیقم بیرون
ورنه از دیده مهیاست مدامم جویی

کم مبین شمع پریشان من تنها را
پیه دل آب شد ای مه که زند سوسویی

معنی گم شده را خود برسان تا دل بیت
تا زند در بر مضمون رخت زانویی

ای خوش آن دم که مرا دفعتا از در آیی
بانگ برداری و گویم که مرا می گویی؟

شاهدخت · 2024/09/26

صحبت اگر به ساحت ام البنین کشد
بر شعر پرده غیرت روح الامین کشد

ذیل مقام توست بلندای آسمان
حاشا که دامن تو به روی زمین کشد

خاموش نیست شب چو ببیند ز شمع سوز
مروان به بانگ شیون تو آفرین کشد !

تدبیر جنگ نیز بود در ستارگان
طفل تو اسب فاجعه را زیر زین کشد

آهو ز احترام به صحرا نمی رود
گر چادر تو پای به اقصای چین کشد

ما را ز چشم های اباالفضل کن نگاه !
خاشاک منت از نظر ذره بین کشد

بر عزّتت بس است علی خواستگار توست
شاهی که آستین ز زمان و زمین کشد

از آستین تو اسد الله گرفته است
حاشا که شمر گوشه ی آن آستین کشد

معنی خموش باش ! که آگاه نیستی
ز آن معجری که دست سنان لعین کشد

آن زن که ریخته ست به معنی کلام ناب
از شک بعید نیست که بار یقین کشد

شاهدخت · 2024/09/26

نشسته ام که در آیی به منزلی که ندارم
تو را چگونه بخواند دلم ، دلی که ندارم

خیال روی تو می کشت و من هنوز بر آنم
که خون بها بستانم ز قاتلی که ندارم

فراق نیز نماند است تا ز درد بگریم
چگونه تاب بیارد مفاصلی که ندارم

نه روسری به سر من نه گوشواره به گوشم
نه ناقه ای که رود زیر محملی که ندارم

شاهدخت · 2024/09/26

غربت برای تو به وطن گریه می کند
هر مرد در غم تو چو زن گریه می کند

خونابه ی نگاه تو وقتی تمام شد
بر غصه ی دل تو دهن گریه می کند

باران گرفت و لاله ی عباسی ات شکفت
عباس بر تو سرو چمن گریه می کند

رفتی که حرف دل بزنی رخ خضاب شد
اینجا حنا به طرز سخن گریه می کند

تو روح زینبی، سر جدّت نگاه کن
بر روح زخم خورده، بدن گریه می کند

از شاهکار صلح تو طرحش بلند شد
هفتاد و دو سری که به تن گریه می کند

هفتاد روزن از کفن تو گشوده شد
در ماتم تن تو کفن گریه می کند

در هر کسی برای حسن اشک چشم نیست
معنی، حسین بهر حسن گریه می کند

شاهدخت · 2024/09/26

معنی، سگ نجف باش، تا شیرِ شرزه باشی

گنجشکِ آن شریعت، حکم عقاب دارد

با توبه چون بسازم، در وادی تصرف

در کوزه سرکه کردم، دیدم ش-راب دارد

دستی
ز تو نبردیم، گفتی قم-ار کافی است

دستی دگر ببازان مارا ثواب دارد

شاهدخت · 2024/09/26

زلفت زپیچ و تاب فزونش طناب شد
یک حلقه ده که قلب گلوی من آب شد

یک قطره اشک بهر تو بحر طویل گشت
یک ذره از فضیلت تو صد کتاب شد

از آتش تو شکوه به افلاک ریختم
یک قطره از شکایت من آفتاب شد

شمعم به پیچ کوچه شبیخون ز باد خورد
یا رب حسین را برسان، شب خراب شد

یحیی شدن چه داشت که عیسی شدن نداشت؟
طشت آمد و فلک دلش از غصّه آب شد

«دستم نمی‌رسد که دل از سی*ن*ه بر کنم»
زیرا بلندی دل ما زآن جناب شد

جولان چشم مسـ*ـت تو تیغ از سپر گرفت
جمعی هلاک گشته و جمعی جواب شد

تحویل سال سوختگان از محرّم است
یعنی حسین عید خدا انتخاب شد

عاشق چو مرد گریه زچشمش نمی‌رود
اشکم برای مجلس ختمم گلاب شد

وقتی خدا به حشر بگوید چه داشتی
سر بر کند حسین و بگوید حساب شد

جستجو

خوش آمدید

مجموعه اشعار مجموعه اشعار محمد سهرابی

اطلاعات موضوع

شاهدخت

^Yalda.Sh^

شاهدخت

^Yalda.Sh^

شاهدخت

^Yalda.Sh^

شاهدخت

^Yalda.Sh^

شاهدخت

^Yalda.Sh^

شاهدخت

^Yalda.Sh^

شاهدخت

^Yalda.Sh^

یکم راجب ما بدون:

دوست تو

جدیدترین کاربران

آمار بَرخط