فلسفی سخنان فلسفی هیوم

BARAN_KH_Z · 2025/01/09

بسم الله الرحمن الرحیم

BARAN_KH_Z · 2025/01/09

خوش‌اِقبالیِ من این است که چون عقل نمی‌تواند اَبرها را کنار بزند، طبیعت خود برای این کار کافی است و می‌تواند مرا از این رنج و مالیخولیای ذهنی و فلسفی رها سازد؛ من ناهار تناول می‌کنم، شطرنج بازی می‌کنم، گفتگو می‌کنم و با دوستانم می‌خندم. امّا وقتی پس از چند ساعت تفریح به این نظرورزی‌ها بازمی‌گردم، آن‌ها را چنان سرد، سخت و بی‌معنا می‌یابم که در درون خود دیگر تمایلی برای وارد شدن بدان‌ها نمی‌یابم.

رساله‌ای در باب طبیعت آدمی

دیوید هیوم

BARAN_KH_Z · 2025/01/09

هر کمالی که در خیال خود به خدایان نسبت دهید ، باز خدای شما لایق پرستش و ستایش نیستند. خدایان شما کاملاً خنثی و بی فایده‌ اند؛ حتی مصریان که چنین مورد تمسخر شما قرار دارند ، جانورانی را نمی‌ پرستند ، مگر به خاطر سودمندی آن …

#اپیکور (فیلسوف یونانی)

به نقل از دیوید هیوم در کتاب جستاری در باب اصول اخلاق

BARAN_KH_Z · 2025/01/09

بسیاری از مباحث فلسفی از دیرباز صرف مفاهیم انتزاعی مانند جوهر و استفاده‌ ناروا از آن‌ها شده است»

BARAN_KH_Z · 2025/01/09

«ما به هر عمل غیرمعمول و دلخواهی هم که دست زنیم مادام که تنها انگیزه انجام آن خواست نشان دادن آزادی‌مان است، هرگز نمی‌توانیم خود را از بندهای ضرورت برهانیم. ما می‌توانیم تصور کنیم که در درون خود آزادی را حس می‌کنیم، اما یک ناظر بیرونی به طور معمول می‌تواند بر مبنای انگیزه‌ها و شخصیت ما اعمالمان را نتیجه‌گیری کند.»

BARAN_KH_Z · 2025/01/09

هر قدر هم بتوانیم تصور کنیم که آزادی را در درون خود احساس می‌کنیم، معمولاً یک تماشاگر می‌تواند اعمالمان را از انگیزه‌ها و شخصیت‌مان استنتاج کند و حتی در جایی که نتواند، در حالت کلی به این نتیجه می‌رسد که می‌توانست، اگر که آشنایی بی‌‌عیب و نقصی می‌داشت با هر یک از اوضاع و احوال وضعیت و خلق‌مان، و با نهانی‌ترین سرچشمه‌های ساختار ذهن و تمایل‌مان. اما، مطابق آموزه پیش‌گفته، این خود ذات ضرورت است.»

BARAN_KH_Z · 2025/01/09

خرافات بی معنی و بی فایده اند باری اضافه بردوش انسان می گذارند و چیزی به معرفت ما اضافه نمی کنند.

BARAN_KH_Z · 2025/01/09

اما به این تیرگی فلسفه عمیق و مجرد اعتراض می‌شود، نه چونان امری دردناک و خسته‌کننده، بلکه چونان منبع اجتناب‌ناپذیر خطا و عدم‌قطعیت. صحیح‌ترین و معقول‌ترین اعتراض بر ضد بخش معتنابهی از مابعدالطبیعه فی‌الواقع در اینجا قرار دارد که این‌ها به معنای دقیق کلمه علم نیستند؛ بلکه یا از تلاش‌های بی‌ثمر نخوت بشری پدید می‌آیند که می‌خواهد به موضوعاتی راه برد به کلی خارج از دسترس فهم، یا از خدعه‌‌ی خرافه‌های رایج پدید می‌آیند که ناتوان از دفاع از خودشان در کارزاری منصفانه، این خاربن‌های پرمخمصه را برمی‌آورند تا ضعفشان را بپوشانند و از آن حفاظت کنند. تعقیب شده در دشت باز، دزدان به درون جنگل می‌گریزند و کمین می‌کنند تا به هر شارع محافظت‌نشده ذهن وارد شوند و با پیش‌داوری‌ها و ترس‌های مذهبی مغلوب‌اش کنند. تنومندترین رقیب، لحظه‌ای اگر از مراقبت‌اش بکاهد، منکوب می‌شود و بسیاری به واسطه جبن و بلاهت، دروازه‌ها را به روی دشمنان می‌گشایند و با تکریم و تسلیم، آنان را چونان حاکمان قانونی‌شان پذیرا می‌شوند.

BARAN_KH_Z · 2025/01/09

به آسانی می‌توان دید که چرا فلاسفه چنین مجذوب این فکر در باب برخی از ادراکات انتزاعی و پالایش شده هستند؛ زیرا آنها به کمک این ابزار بسیاری از سخنان پوچ خود را پنهان می‌سازند و می‌توانند از طریق توسل به چنان تصورات پوچ و غیر یقینی از داوری‌های تصورات روشن بگریزند. اما برای از بین بردن این حیله به چیزی جز تامل روی اصلی که فراوان روی آن تاکید کردیم نیاز نداریم، یعنی این اصل که همه تصورات آدمی روگرفت انطباعات اویند. زیرا از این اصل بلافاصله می‌توان نتیجه گرفت که چون همه انطباعات ما واضح و دقیقند تصوراتی که روگرفت آنها هستند باید واجد همان ماهیت باشند و هیچ چیز نمی‌تواند چنان تاریک و مبهم باشد مگر تقصیر آن ابهام و تاریکی بر گردن خود ما باشد. تصور به اقتضای ذات خویش ضعیف‌تر و خفیف‌تر از انطباع است؛ اما با فرض یکسان بودن از سایر جهات، این ضعف نمی‌تواند بر هیچ ابهام عظیمی دلالت داشته باشد‌. اگر ضعف تصور به مبهم شدن آن منجر شود وظیفه ماست که با روشن و دقیق‌تر کردن تصور در حد ممکن این نقص را برطرف سازیم و تا زمانی که چنین نکرده‌ایم ادعای استدلال و فلسفه، پوچ و بیهوده خواهد بود.

BARAN_KH_Z · 2025/01/09

فلاسفه اغلب از روی حرص و طمع به هر آن چیزی توجه می‌کنند که متناقض‌نما و در تقابل با مفاهیم اولیه و بی‌طرفانه آدمی است تا از این طریق تفوق دانششان را نشان دهند و این امر به کشف دیدگاه‌های به غایت دور از دریافت عامیانه منجر می‌شود. از سوی دیگر، هر آن چیزی که به ما عرضه می‌شود و تعجب و تحسین ما را برمی‌انگیزد چنان رضایتی برای ذهن به بار می‌آورد که ذهن خود را به آن عواطف مطبوع تسلیم می‌کند و هرگز قانع نخواهد شد که آن لذت به کلی بی‌بنیاد است. از این تمایل موجود میان فلاسفه و شاگردان آن‌ها تبعیت دوجانبه به وجود می‌آید؛ بدین صورت که فلاسفه دیدگاه‌های عجیب و نامانوس بسیاری عرضه می‌دارند و شاگردانشان نیز به سرعت بدان‌ها باور پیدا می‌کنند.»

جستجو

خوش آمدید

فلسفی سخنان فلسفی هیوم

اطلاعات موضوع

BARAN_KH_Z

همیار سرپرست علوم و فناوری

BARAN_KH_Z

همیار سرپرست علوم و فناوری

BARAN_KH_Z

همیار سرپرست علوم و فناوری

BARAN_KH_Z

همیار سرپرست علوم و فناوری

BARAN_KH_Z

همیار سرپرست علوم و فناوری

BARAN_KH_Z

همیار سرپرست علوم و فناوری

BARAN_KH_Z

همیار سرپرست علوم و فناوری

BARAN_KH_Z

همیار سرپرست علوم و فناوری

BARAN_KH_Z

همیار سرپرست علوم و فناوری

BARAN_KH_Z

همیار سرپرست علوم و فناوری

یکم راجب ما بدون:

دوست تو

جدیدترین کاربران

آمار بَرخط