جدیدترین‌ها

خوش آمدید

با ثبت نام ، شما می توانید با سایر اعضای انجمن ما در مورد بحث کنید و همچنین تبادل نظر داشته‌باشید.

اکنون ثبت‌نام کنید!
  • هر گونه تشویق و ترغیب اعضا به متشنج کردن انجمن و اطلاع ندادن، بدون تذکر = حذف نام کاربری
  • از کاربران خواستاریم زین پس، از فرستادن هر گونه فایل با حجم بیش از 10MB خودداری کرده و در صورتی که فایل‌هایی بیش از این حجم را قبلا ارسال کرده‌اند حذف کنند.
  • بانوان انجمن رمان بوک قادر به شرکت در گروه گسترده نقد رمان بوک در تلگرام هستند. در صورت عضویت و حضور فعال در نمایه معاونت @MHP اعلام کرده تا امتیازی که در نظر گرفته شده اعمال شود. https://t.me/iromanbook

در حال تایپ [تو را می‌جویم] اثر «سمیه اعلایی کاربر انجمن رمان بوک»

اطلاعات موضوع

درباره موضوع به تاریخ, موضوعی در دسته تایپ رمان توسط somayeh با نام [تو را می‌جویم] اثر «سمیه اعلایی کاربر انجمن رمان بوک» ایجاد شده است. این موضوع تا کنون 789 بازدید, 25 پاسخ و 13 بار واکنش داشته است
نام دسته تایپ رمان
نام موضوع [تو را می‌جویم] اثر «سمیه اعلایی کاربر انجمن رمان بوک»
نویسنده موضوع somayeh
تاریخ شروع
پاسخ‌ها
بازدیدها
اولین پسند نوشته
آخرین ارسال توسط somayeh
موضوع نویسنده

somayeh

سطح
0
 
مدیر آزمایشی تالار علوم اجتماعی
پرسنل مدیریت
مدیر آزمایشی
ناظر تایید
فعال انجمن
Mar
546
936
مدال‌ها
2
- بیا مادر بخواب، برای فردا غذا رو چی‌کار می‌کنی؟
سرجام نشستم و گفتم:
- قراره نوشین و رها و رویا با مامان بیان کمک کنن، بخوابیم که فردا کار داریم.
کنار مامان بزرگ دراز کشیدم‌‌ و بغلش کردم. دستش رو گذاشت روی سرم و ناز کرد، کم‌کم با نوازش‌های مادربزرگ خوابم برد.
صبح با صدای خروس‌ بیدار شدم؛ هوا این‌قدر خوب بود که حد نداشت‌.
ساعت هشت صبح بود، مادربزرگ سرجاش نبود.
آب حوض باز بود و نسیمی که می‌‌ا‌ومد مثل بهشت بود!
سرجام چند دقیقه‌ای نشستم و خدا رو بابت این خونه و مامانبزرگ شکر کردم.
از جام بلند شدم که دیدم مادربزرگ روی تخت نشسته و صبحانه می‌خوره و اشک می‌ریزه.
نگران به سمتش رفتم.
- مامان‌بزرگ چی‌شده؟
وقتی دید نگرانم اشک‌هاش رو پاک کرد و گفت:
_ دیشب بعد عمری با خیال راحت خوابیدم، همیشه با خودم می‌گم فخریه این بچه‌ها و نوه‌ها بهت سر نمی‌زنن، اگه یه شب تو خواب بمیری هم کسی نیست دفنت کنه.
ناراحت دستی روی صورتم کشیدم و پیشونیم رو ماساژ داد، به زور خودم رو کنترل کردم که گریه نکنم.
- این چه حرفیه! خدانکنه مامان‌جون! همه‌ی ما دوست داریم! فقط این‌قدر که توی این زندگی بالا پایین و سختی هست یادشون میره بهت سر بزنن. اشک‌هات رو پاک کن مامانی، خودم مراقبت هستم.
بوسی روی گونش گذاشتم و گفتم:
- پس از این به بعد منم این‌جا با تو زندگی می‌کنم.
اخمی کرد و گفت:
- نمی‌خواد خودت رو مسئول من بدونی، خودت هزارجور مشکل داری. من از کسی توقعی ندارم، ولی فکره دیگه آدم با خودش میگه.
دستم‌ رو روی صورتش گذاشتم و اخم‌هاش رو با دست باز کردم.
- چه حرفیه مامان‌جون! وظیفمونه که بهت کمک کنیم. به هرحال منم دیگه با تو زندگی می‌کنم.
خندید و گفت:
- یکیشون مرام و معرفت تو رو نداره، بیا صبحانت رو بخور.
لبخندی زدم و گفتم:
- اول صورتم رو بشورم.
در دستشویی توی حیاط رو باز کردم، ماشاالله قصری بود.
دستم رو توی حوض کردم و به صورتم آب زدم، نفسم از خنکیش بند اومد.
صورتم رو با حوله خشک کردم و روی تخت نشستم.
با دیدن مربای بالنگ ذوق کردم و گفتم:
- چه‌قدر دلم برای این مرباهات تنگ شده بود.
مادربزرگ «نوش جانی» گفت و بلند شد.
- به مامانت زنگ زدم، گفت که می‌خواد سبزی پلو با ماهی درست کنه، همه خریدارم خودش میاره.
- چقدر خوب، پس منم دستی به سر و روی خونه بکشم.
- خونه تمیزه مادرجون! می‌دونی که من حساسم، تو لطف کن میوه‌ها رو توی حوض بشور.
سری تکون دادم و آخرین لقمه‌ی کره و مربا رو خوردم.
از جام که بلند شدم زنگ سوت بلبلی خونه به صدا در اومد.
از جام بلند شدم و دمپایی لا انگشتی‌ها رو پام کردم.
- اومدم.
در و که باز کردم با نوشین روبه‌رو شدم بوسی روی گونه‌م گذاشت و گفت:
- سلام، صبح بخیر.
- سلام، صبح توام بخیر.
از جلوی در کنار رفتم که اومد تو و سمت مادربزرگ رفت.
 
آخرین ویرایش:
موضوع نویسنده

somayeh

سطح
0
 
مدیر آزمایشی تالار علوم اجتماعی
پرسنل مدیریت
مدیر آزمایشی
ناظر تایید
فعال انجمن
Mar
546
936
مدال‌ها
2
- سلام بر بهترین مادربزرگِ دنیا.
مادربزرگ لبخندی زد و گفت:
- سلام مادر! خوبی؟
مشغول احوال‌پرسی شدن که رفتم داخل و با میوه‌ها برگشتم.
رو به نوشین گفتم:
- لباس‌هات رو در بیار و بیا این میوه‌ها رو بشوریم.
نوشین باشه‌ای گفت و لباس‌هاش رو روی تخت گذاشت و اومد.
میوه‌ها رو توی حوض انداختیم و مشغول شستنش شدیم.
زنگ در خورد و نوشین در رو باز کرد، مامان و زن‌عمو اومدند.
پشت سرشون هم رها و رویا اومدند.
مامان با دیدن من گفت:
- چرا مادربزرگت رو توی زحمت انداختی؟ خب خونه خودمون می‌گرفتی بچه.
تا خواستم جواب بدم مادربزرگ گفت:
- درحالت عادی که بهم سر نمی‌زنید، این دختر زنده باشه دوباره باعث شد که این خونه یکم شلوغ بشه، خودم بهش گفتم، خدابیامرز عموت که مرد تو هم دیگه نیومدی.
مامان ناراحت شد و گفت:
- حق دارید زن‌عمو، خیلی شرمندتم.
مامان بزرگ توی خونه رفت و گفت:
- اشکال نداره، بیاید ماهی و اینا رو آماده کنیم.
مامان و زن‌عمو داخل رفتن، رویا و رها اجاق گذاشتند و مشغول دم دادن برنج شدن.
وسایل سالاد رو روی تخت گذاشتیم و با نوشین خردشون کردیم.
ساعت دوازده بود که کارها تمام شد، زنگ در خورد و دایی و زندایی با کسری و پویا و پریا اومدند.
بعد اون‌ها دایی محمد و ابوالفضل و زندایی بودند و بعدش عمه کتایون با امید و محسن و شوهر عمه اومدند.
احوال‌پرسی کردم و داشتم در رو می بستم که یکی در رو نگه داشت، عمو و نیایش خواهر نوشین اومدند و پشتشون آذر و رومینا و آترین بودن و بابا هم بود.
تازه در رو بسته بودم که دوباره زنگ در خورد و همه خندشون گرفت. رها گفت:
- آخریه باز کن، علی و اسماعیل اومدند.
در باز کردم و بعد سلام احوالپرسی وارد شدن، در و برای هرکی باز می‌کردم از دیدن من تعجب می‌کرد به جز بچه‌ها که دیروز من رو دیده بودن.
خوبیه خانواده ما این بود که چون مامان و بابام پسرعمو و دختر عمو بودن، خانواده و مادری و پدریم فرقی باهم نمی‌کرد و جمیعتاً زیادتر بودیم حیف که پدربزرگ و مادربزرگ مادریم فوت کرده‌بودن.
کنار عمو فریدون نشستم که گفت:
- چه‌خبر عمو؟ دیگه بی‌خبر بر‌می‌گردی!
خندیدم و گفتم:
- کجاش بی‌خبره؟! ببینید براتون مهمونی گرفتم.
خندیدیم که عمه گفت:
- راست میگه دیگه ببین سبب خیر شد؛ ما هم تونستیم مامان‌‌جون رو ببینیم.
مامان‌جون اخمی کرد و گفت:
- حتما باید خبری باشه که به مامانتون سربزنین؟
عمو فریدون پیش دستی کرد و گفت:
_ چه حرفیه! ما که از خدامونه به‌خدا، ولی هر کی تو زندگی مشغله‌ای داره. بزرگ کردن این کره بزا و کنترل کردنشون خودش مشغله‌ایی.
یهو صدای همه جوونا در اومد، آذر گفت:
- عمو من که زن دارم مسئله‌ی من جداعه.
 
آخرین ویرایش:
موضوع نویسنده

somayeh

سطح
0
 
مدیر آزمایشی تالار علوم اجتماعی
پرسنل مدیریت
مدیر آزمایشی
ناظر تایید
فعال انجمن
Mar
546
936
مدال‌ها
2
عمو خندید و گفت:
- آره عموجون تو دیگه از خط این مارمولکا جدا شدی.
با خنده به کشمکش بینشون نگاه می‌کردم و با دیدن چشم‌های خندون مادربزرگ انگار که جون تازه گرفتم.
امید اعتراض کرد:
- عمو ما دیگه بزرگ شدیم.
زن داییم گفت:
- تو و این ابوالفضل لنگه همین، هیچ‌ وقت بزرگ نمی‌شید!
این حرف زن‌دایی باعث شد صدای ابوالفضل ساکت جمع هم دربیاد.
- مامان چرا به خودی می‌زنی! تو این جمع کسی که مسمتع آزاد هر کاری دلش می‌خواد می‌کنه، لیلیه!
چشم‌هام رو درشت کردم و گفتم:
- من صلاحیتش رو دارم شما هنوز بزرگ نشدید.
محسن ضربه‌ای به کمرم زد و گفت:
- بچه‌جون همه این‌جا جز نوشین، پریا و نیایش از تو بزرگترن.
آذر بلند شد و گفت:
- الان زدی پشت خواهر من؟!
بعد پرید روی سر محسن و کشتی شروع شد.
سوسکی خودم رو کنار کشیدم که امید، ابوالفضل، پوریا و کسری هام پریدند، یه غلغله‌ای شد.
پوریا خودش رو از زیر امید بیرون کشید و گفت:
- من تیر خوردم، شما ادامه بدید.
محسن هم داشت زیرزیرکی در می‌رفت که کسری از پاش کشید و گفت:
- بیا ببینم.
به هزار زور و زحمت، با داد مامان‌بزرگ از هم جدا شدن.
محسن گفت:
- بفرما! می‌گفتید آذر خطش جداست! این خودش مسبب هرچی شره.
مامان گفت:
- جای آریا خالیه.
همه تأیید کردند و مادربزرگ گفت:
- صبح بهش زنگ‌ زدم کلی ناراحت شد که بدون اون جشن گرفتیم.
دایی یه‌دفعه گفت‌:
- پس حالا که این‌طور شد، برگشتی به افتخار جوون‌ مردمون یه مهمونی خونه‌ی احسان می‌گیریم.
بابام خندید و گفت:
- چرا که نه پس جمعه همه خونه من.
مادربزرگ چشم‌هاش درخشید و گفت:
- ایشالله پیروزی آریا.
همه ایشالله‌ای گفتند.
ناهار رو با کمک پسرا چیدیم و ظرف‌ها رو هم لب حوض گذاشتیم تا بشوریم تازه ظرف‌ها رو داخل حوض چیده بودم که کسری و پوریا از پشت منو گرفتند و توی حوضچه انداختن.
جیغی زدم و سرمای آب تا مغز استخونم رفت. نوشین و رها هم اون دوتا هل دادند که کنار من افتادن.
منم نامردی نکردم، پام رو آوردم بالا و کوبیدم توی کمر پوریا و یکیم پشت گردن کسری زدم.
به زور با لباس‌هایی که دو کیلو شده بود از حوض بیرون اومدم.
مامان بزرگ با دیدن من داد زد:
- خیر ندیدها چی‌کار می‌کنید؟! حوضچه‌م رو خراب نکنید!
با قیافه جمع شده سه تایی باکسری و پوریا به هم نگاه کردیم.
- ممنون مامان‌جون، ما حالمون خوبه.
مامان جونم داد زد:
- از نیش‌های شلتون مشخصه!
 
آخرین ویرایش:
موضوع نویسنده

somayeh

سطح
0
 
مدیر آزمایشی تالار علوم اجتماعی
پرسنل مدیریت
مدیر آزمایشی
ناظر تایید
فعال انجمن
Mar
546
936
مدال‌ها
2
از کمد آقاجون یه پیژامه‌ی چهارخونه با پیراهن مردونه پوشیدم و یه دست لباسم به کسری و پوریا دادم، همین که وارد پذیرایی شدم، همه خندیدن.
بابا با خنده و شوخی گفت:
- این گدا کیه؟
نوشین با دیدن من کم مونده‌بود که از خنده محسن رو گاز بگیره.
با خنده بقیه منم خندم گرفت، با آهی گفتم:
- هی خدا! من از بیگانه هرگز ننالم.
رفتم بیرون و با بقیه مشغول شستن ظرف‌ها شدیم.
دست‌هام رو خشک کردم و با رها وارد خونه شدیم.
امید گفت:
- بیاید پانتومیم بازی کنیم.
همه جمع هم موافقت کردند.
داشتیم با تعجب به ادا و اطوارهای عمو فریدون نگاه می‌کردیم که پریا گفت:
- بابا خب ماهیه دیگه، شما هم هیچی بلد نیستید!
همه با تعجب به سمت پریا برگشتیم که سر تأسفی تکان داد.
عمو خندید و گفت:
- افرین دایی جون.
انقدر خندیده بودیم که دیگه دل درد گرفته‌بودیم.
برای شام شب هم قرار بود که مردها توی حیاط کباب درست کنند.
ساعت پنج بود که بساط ادویه کردن مرغ پهن شد و هرکدوم از مردها یه نظر متخصصانه‌ای می‌دادن.
فقط خدا می‌دونه قراره چه‌طوری مسموم‌ بشیم! بالاخره رضایت دادن و توی مزه خوابوندند.
آذر و ابوالفضل از توی انبار زیرزمین توپ به دست بیرون اومدند.
- بیاید وسطی بازی کنیم.
یارکشی کردیم و ما وسط افتادیم.
من و آذر، رومینا، پوریا، کسری و اسماعیل با نیایش که نخودی گروه ما بود هم گروه شدیم. ابوالفصل، علی، رها، رویا، نوشین با محسن و پریا که نخودیشون بود یه گروه شدند.
اول از همه رومینا خورد و رفت بیرون، بعد کسری و بعد اسماعیل منو آذر و پوریا داشتیم با تمام قوا مقاومت می‌کردیم.
آذر هم رفت بیرون و من و پوریا موندیم.
اونام نامردی نمی‌کردند و محکم‌تر می‌زدند.
مثل مرغ بپر بپر می‌کردم که توپ به پوریا هم خورد و بعدشم یکی محکم تو شکم من خورد.
پوریا خودشو به بازی زده‌بود، ولی قانعش کردیم که بیا بابا نوبت اوناس که وسط باشند.
داشتم توپ رو پرت می‌کردم که بابام و دایی اومدن و با زور نشوندنمون و گفتن می‌خوان منقل رو درست کنند.
همه ضدحال خورده روی تخت نشستیم.
ساعت هفت شده‌بود و ما هرکدوم یک وری مشغول بودیم، رها و رویا درمورد و کار و خونه داری و شوهرداری حرف می‌زدن و گله می‌کردن منم به حرفاشون گوش می‌دادم.
زنگ‌ در خورد که همه با تعجب بهم خیره شدیم.
بابا و دایی و عمو و پسرا که بالای منتقل ایستاده‌بودن هم با تعجب به ما نگاه کردند.
مامان بزرگ اومد توی حیاط و گفت:
- چرا همدیگه و نگاه می‌کنید؟! باز کنید دیگه شاید همساده‌اس!
 
آخرین ویرایش:
موضوع نویسنده

somayeh

سطح
0
 
مدیر آزمایشی تالار علوم اجتماعی
پرسنل مدیریت
مدیر آزمایشی
ناظر تایید
فعال انجمن
Mar
546
936
مدال‌ها
2
آذر دست جنبوند و در رو باز کرد، در که تا آخر باز شد، همه از جا پریدیم.
کم‌کم تعجب به اخم تبدیل شد، عمو فرزین و زن‌عمو و فرهاد هم با تعجب به ما نگاه می‌کردند.
عمو فرزین گفت:
- مثل این‌که بد موقع مزاحم شدیم! بریم فردا میایم.
مامان بزرگ داد زد:
- کجا؟! بیا تو ببینم!
زن‌عمو نگاه با اخمی به ما که متتظر و با اخم نگاهشون می‌کردیم کرد و گفت‌:
- مهمون داری عزیز، ماهم‌ مزاحم نمی‌شیم.
مامان بزرگ دمپایی پا کرد و به بابا و عمو نگاه کردم که خودشون رو مشغول منقل کردند.
کم کم همه رو برگردوندند که مامان بزرگ گفت:
- بیاین تو ببینم، شماهم عضو خانواده‌اید!
نوشین کنار من ایستاد و گفت‌:
- اینا مگه آمریکا نبودن؟! این‌جا چی‌کار می‌کنن؟!
شونه‌ای بالا انداختم و گفتم:
- چه می‌دونم!
عمو و خانوادش به اصرار مامان‌بزرگ داخل اومدند.
مامان بزرگ به ما نگاه کرد و گفت:
- به چی زل زدید؟
ناچار جلو رفتیم، با عمو دست دادم که گفت:
- چه‌قدر بزرگ‌ شدی عمو!
نگاهی به بابا انداختم و لبخندی زدم.
- ممنون.
با زن‌عمو هم دست دادم که گفت:
- لیلی جون ماشالله خوشگل شدی!
تشکر کردم و به فرهاد که رسید، از دور با اخم سلام دادم.
- سلام پسرعمو.
لبخندی زد و دستش رو دراز کرد.
- سلام دختر عمو!
چشمی نازک کردم و به اجبار دستش رو گرفتم، از همون بچگی پرو و رومخ بود!
بقیه هم باهاشون دست دادن و جمع خیلی معذب کننده‌بود! عمه با دیدن عمو بغلش کرد و گفت:
- وای داداش! چه سوپرایز قشنگی.
تنها کسی که از دیدن خانواده عمو خوشحال بود، عمه بود.
همه هاج و واج ایستاده‌بودند و خیلی معذب شده‌بودیم.
مادربزرگ گفت‌:
- داشتید جوجه می‌زدید، برید دیگه.
دوباره همه مشغول کار خودشون شدن.
نوشین کنارم توی آشپزخونه ایستاد و گفت‌:
- بلای جونمون اومد.
با دستم محکم لبه‌ی کابینت رو فشار دادم و گفت:
- نمی‌تونم مادربزرگ رو سرزنش کنم! به هرحال پاره تنشه، ولی کاش وقتی ما این‌جا هستیم می‌زاشت که بره.
رویا با توپ پر اومد و گفت:
_ به من میگه هنوزم مثل قبلی، لاغر نشدی!
با نوشین نگاهی بهم کردیم و خندیدیم. رویا با نارحتی سینی رو روی کانتر گذاشت و گفت:
- بابا این زن اصلا من رو ندیده‌بود، که بخواد الان اصلاً نظر بده!
این‌دفعه با شدت بیشتری خندیدیم، که با حرص بیرون رفت.
اون رفت، رها با توپ‌ پر‌ اومد. نوشین با خنده گفت:
- چیه؟ لابد به توام گفته چاق نشدی!
 
موضوع نویسنده

somayeh

سطح
0
 
مدیر آزمایشی تالار علوم اجتماعی
پرسنل مدیریت
مدیر آزمایشی
ناظر تایید
فعال انجمن
Mar
546
936
مدال‌ها
2
- کاش اینو می‌گفت! گفت وای باورم نمیشه! دختر ازدواج کردی؟! کی تورو گرفته!
ابروهام بالا پرید و گفتم:
- دیگه خیلی داره حرف می‌زنه!
خواستم برم تو پذیرایی، یکم حالش و بگیرم، نوشین و رها از بازوهام گرفتند.
رها با ترس گفت:
- ولش کن بابا، رابطتت رو با مادربزرگ خراب نکن، خودم می‌تونستم تو دهنش بزنم.
سعی کردم دستم رو دربیارم که نوشین گفت:
- بابا نهایتاً یه هفته این‌جاست، حال مادربزرگ بد می‌شه ها!
دستم رو کشیدم و سرجام ایستادم.
- فقط به خاطر مادربزرگ.
زن‌عمو وارد آشپزخونه‌ شد و گفت:
_ چرا عین سیخ وایسادید؟! بیاید بشینید پیش بقیه.
باشه‌ای گفتم و قبل اون دوتا از آشپزخونه بیرون رفتم.
کنار مامان نشستم و به بالشت تکیه‌دادم.
زن عمو فرزین نگاهی به من کرد و گفت:
- چخبر عزیزم؟
ابروهام رو بالا انداختم و با جدیت تو چشم‌هاش زل زدم و گفتم:
- سلامتی.
دلم می‌خواست برگردم سمت عمو و ازش بپرسم.
- واسه چیه این زن هم خودت و دق دادی هم بابابزرگ رو؟!
برگشتم سمت عمو فرزین که لبخندی زد و گفت:
- برنامت رو دنبال می‌کردم، آفرین بهت.
لبخند کم رنگی زدم و گفتم:
- ممنونم.
عمه گفت:
- تو دخترای ما، لیلی خیلی عزیز و متفاوته!
با ابروهای بالا پریده به سمت عمه برگشتم، اخه چه نیازی به تعریف کردنه؟! عمه ادامه داد:
- رها و رویا هر دو تا رفتن پزشکی، نوشین هم پرستار شده، اما وقتی به لیلی گفتیم باید شغل خانوادگی رو ادامه‌بدی، انگار بهش گفتیم برو بمیر!
زن‌ِعمو فرزین سریع پرسید:
- جدی؟! چرا خب؟! اخه تا جایی که می‌دونم همه‌تون دکترین! بیمارستانم مال خودتونه.
بابا پیش دستی کرد و گفت:
- درسته، اما همونطور که آبجی گفت، لیلی متفاوته.
با اخم نگاهی به جمع کردم و گفتم:
- انقدر نگید متفاوته، احساس استثنائی بودن بهم دست می‌ده! من فقط آرزوم چیز دیگه‌ای بود.
پوریا خندید و گفت:
- عزیزم تو استثنائی هست...
هنوز حرفش تمام نشده‌بود، که آذر یکی زد پشت گردنش و گفت:
- با لیلی بودی؟!
پوریا پشت گردنش رو مالید، پاشد کنار عمه نشست، رو به بابا گفت:
- دایی این پسرت خیلی وحشیه! بابا دو کلوم می‌‌خوام نظر بدم.
همه خندیدن، پوریا ادامه داد:
- آره داشتم می‌گفتم، لیلی خوده کلمه متفاوته، این دختر خودش یه پا مردیه!
بعد به نوشین اشاره کرد و گفت:
- اما اینم دست کمی از لیلی نداره! عمو فریدون تا می‌تونی نوشین رو از لیلی دور نگه دار، یهو دیدی دخترت پسر شد!
با ابروهای بالا رفته به نطق کردنش نگاه می‌کردم. نوشین گفت:
_ این حجم از چرت و پرت رو از کجات درمیاری؟ حالا منم بگم چه کارایی واسه...
هنوز حرفش تمام نشده بود که کسری و امید دوتایی دهنش رو گرفتن.
 
بالا پایین