۱.
عذری بنه ای دل که تو درویشی و اورا
در مملکت حسن سر تاجوری بود

✠ ✶ ✠ ✶✠
۲.
عارضش را به مثل ماه فلک نتوان گفت
نسبت دوست بهر بی سر و پا نتوان گفت

✠ ✶ ✠ ✶✠
۳.
عکس روی تو چو در آینه‌ی جام افتاد
عارف ز خنده‌ی می‌ در طمع خام افتاد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۴.
عیسی لب و آفتاب رویی پسرا
زنار خط و صلیب مویی پسرا

✠ ✶ ✠ ✶✠
۵.
عشق جانان در جهان هرگز نبودی کاشکی
یا چو بود اندر دلم کمتر فزودی کاشکی

✠ ✶ ✠ ✶✠
۶.
عید آمد و خاقان به یمن خود
هر کار کز خدای بخواهد روا شود

✠ ✶ ✠ ✶✠
۷.
عشق رخ یار بر من زار مگیر
بر خسته دلان رند خَمّار مگیر

✠ ✶ ✠ ✶✠​

۱.
غلام همت دُردی کشان یکرنگم
نه آن گروه که ازرق لباس و دل سیهند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۲.
غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل
شاید که چو وابینی خیر تو درین باشد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۳.
غم دنییّ دنی چند خوری باده بخور
حیف باشد دل دانا که مشوش باشد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۴.
غنیمت دان و می‌ خور در گلستان
که گل تا هفته‌ی دیگر نباشد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۵.
غنچه‌ی گلبن وصلم ز نسیمش بشکفت
مرغ خوشخوان طرب از برگ گل سوری کرد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۶.
غیرتم کشت که محبوب جهانی لیکن
روز و شب عربده با خلق خدا نتوان زد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۷.
غبار خط بپوشانید خورشید رخش یارب
بقای جاودانش ده که حسن جاودان دارد

✠ ✶ ✠ ✶✠

​

۱.
فروغ ماه میدیدم ز بام قصر او روشن
که روز از شرم آن خورشید در دیوار می‌آورد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۲.
فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۳.
فغان که در طلب گنج‌نامه‌ی مقصود
شدم خراب جهانی ز غم تمام و نشد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۴.
فریاد که من از همه دیدار ِ تو را
مشتاق‌ترم وز همه محرومترم …

✠ ✶ ✠ ✶✠
۵.
فریاد که چشمی به تأمل نگشودیم
رفتیم ازین مرحله ناکامِ تماشا

✠ ✶ ✠ ✶✠
۶.
فرصت دیدن گل آه که بسیار کم است
و‌آرزوی دل مرغان چمن بسیار است

✠ ✶ ✠ ✶✠
۷.
فکر می‌کردم که آسان است دل کندن ز تو
دل گناهش چیست، چون اینگونه تاوان می‌شود؟

✠ ✶ ✠ ✶✠
۸.
فکرت من در تو نیست در قلم قدرتیست
کاو بتواند چنین صورتی انگیختن

✠ ✶ ✠ ✶✠
۹.
فرصت اینجا ترانهٔ عنقاست
گر توقف کنی شتاب فروش

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۰.
فقه را بس شافعی و بوحنیفه شد پدید
وز ادب بس جاحظ و بس انوری گردن کشید

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۱.
فرصت خاریدن سر نیست در پایان عمر
رخت پیش از سیل می‌باید برون از خانه ریخت

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۲.
فرستاد بهری ز گردان بچاج
که جوید همی تخت ترکان و تاج

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۳.
فرستاد و بر جنگ تعجیل جست
سکندر نیامد در آن کار سست

✠ ✶ ✠ ✶✠​

۱.
قدّ خمیده‌ی ما سهلت نماید اما

بر چشم دشمنان تیر از این کمان توان زد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۲.
قدحی در کش و سر خوش به تماشا بخرام
تا ببینی که نگارت به چه آیین ماند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۳.
قوت بازوی پرهیز به خوبان مفروش
که درین خیل حصاری به سواری گیرند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۴.
قاصد منزل سلمی که سلامت بادش
چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۵.
قصر فردوس به پاداش عمل میبخشند
ما که رندیم و گدا دیر مغان ما را بس

✠ ✶ ✠ ✶✠
۶.
قلعهٔ دل خوشتر است از قلعهٔ این شهریار
همت ما این چنین فرمان دهد بر پادشاه

✠ ✶ ✠ ✶✠
۷.
قدر اهل درد، صاحب درد می‌داند که چیست
مرد صاحب درد، درد مرد می‌داند که چیست!

✠ ✶ ✠ ✶✠

​

۱.
کلک مشکین تو روزی که زما یاد کند
ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۲.
کمال سِرّ محبت ببین نه نقص گناه
که هرکه بی هنر افتد نظر به عیب کند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۳.
ک.س چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب
تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۴.
کرشمه‌ی تو شرابی به عاشقان پیمود
که علم بیخبر افتاد و عقل بیحس شد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۵.
ک.س نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد؟ یاران را چه شد؟

✠ ✶ ✠ ✶✠
۶.
کِلْک مشّاطه‌ی صُنعش نکشد نقش مراد
هر که اقرار بدین حسن خداداد نکرد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۷.
کربلا به خون خود تپیدن است
جرعه جرعه مرگ را چشیدن است

✠ ✶ ✠ ✶✠
۸.
کار پاکان را قیاس از خود مگیر
گر چه ماند در نبشتن شیر شیر

✠ ✶ ✠ ✶✠
۹.
کاش می‌دیدی به چشم عاشقان رخسار خویش
تا دریغ از چشم خود می‌داشتی دیدار خویش

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۰.
کردم سفر از کوی تو شاید رَوی از یاد
فریاد که جز یاد توام همسفری نیست

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۱.
کسی که روی تو دیدست حال من داند
که هر که دل به تو پرداخت صبر نتواند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۲.
ک.س نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست
در رهگذر کیست که دامی ز بلا نیست

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۳.
کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد
محقق است که او حاصل بصر دارد

✠ ✶ ✠ ✶✠

​

۱.
گوییا باور نمی‌دارند روز داوری
کاین همه قلب و دغل در کار داور می‌کنند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۲.
گویند رمز عشق مگویید و مشنوید
مشکل حکایتی است که تقریر می‌کنند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۳.
گفتن صنم پرست مشو با صمد نشین
گفتا بگوی عشق هم این و هم آن کنند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۴.
گفتم ز لعلِ نوش لبان پیر را چه سود
گفتا به بوسه‌ی شکرینش جوان کنند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۵.
گفتم که خواجه کی به سر حجله می‌رود
گفت آن زمان که مشتری و مه قران کنند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۶.
گر مرد رهی میان خون باید رفت
از پای فتاده سرنگون باید رفت

✠ ✶ ✠ ✶✠
۷.
گر تو خواهی عزت دنیا و دین
عُزلتی از مردم دنیا گزین

✠ ✶ ✠ ✶✠

​

۱.
لطف خدا بیشتر از جرم ماست
نکته‌ی سر بسته چه دانی خموش

✠ ✶ ✠ ✶✠
۲.
لا ابالی چه کند دفتر دانایی را
طاقت وعظ نباشد سر سودایی را

✠ ✶ ✠ ✶✠
۳.
لاله و گل زخمی خمیازه اند
عیش این گلشن خماری بیش نیست

✠ ✶ ✠ ✶✠
۴.
لطف حق با تو مدارا‌ها کند.
چون که از حد بگذرد رسوا کند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۵.
لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۶.
لاف تقرب مزن به حضرت جانان
زانکه خموشند بندگان مقرب
✠ ✶ ✠ ✶✠
۷.
لب شیرین تو هر دم شکر انگیزترست
زلف دلبند تو هر لحظه دلاویزترست

✠ ✶ ✠ ✶✠

​

۱.
موی سپید را فلکم رایگان نداد
این رشته را به نقد جوانی خریده ام

✠ ✶ ✠ ✶✠
۲.
من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

✠ ✶ ✠ ✶✠
۳.
مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته‌ی خویش آمد و هنگام درو

✠ ✶ ✠ ✶✠
۴.
ما ز بالاییم و بالا می‌رویم
ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

✠ ✶ ✠ ✶✠
۵.
من باشم و وی باشد و می باشد و نی
کی باشد و کی باشد و کی باشد و کی

✠ ✶ ✠ ✶✠
۶.
ما و مجنون همسفر بودیم در دشت جنون
او به مقصد‌ها رسید و ما هنوز آواره ایم

✠ ✶ ✠ ✶✠
۷.
مصلحت دید من آن است که یاران همه کار
بگذارند و خم طره یاری گیرند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۸.
ماهی که قدش به سرو می‌ماند راست
آیینه به دست و روی خود می‌آراست

✠ ✶ ✠ ✶✠
۹.

ما ره به کوی عافیت دانیم و منزلگاه انس

ای در تکاپوی طلب گم کرده ره با ما بیا

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۰.
من یاد خوش دوست به دنیا ندهم
لبخند خوشش به حور رعنا ندهم

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۱.
من نوشتم این سخن از بهر دوست
تا بداند این دلم در فکر اوست

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۲.
منم عاشق مرا غم سازگار است
تو معشوقی تو را با غم چه کار است؟

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۳.
موی سپید را فلکم رایگان نداد
این رشته را به نقد جوانی خریده ام

✠ ✶ ✠ ✶✠

​

۱.
نباید بستن اندر چیز و ک.س دل
که دل برداشتن کاریست مشکل

✠ ✶ ✠ ✶✠
۲.‌
نمی‌دانم چه می‌خواهم بگویم
زبانم در دهانِ باز بسته ست

✠ ✶ ✠ ✶✠
۳.
نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

✠ ✶ ✠ ✶✠
۳.

نمیری شهریار از شعر شیرین روان گفتن

که از آب بقا جویند عمر جاودانی را

✠ ✶ ✠ ✶✠
۴.
نگـویـم جمله با من باش و ترک کامکاران کن
چو هم شاهی و هم درویش، گاه آنجا و گاه اینجا

✠ ✶ ✠ ✶✠
۵.

نازنینا نیازمند توام

عمر اگر بود می‌کشم نازت

✠ ✶ ✠ ✶✠
۶.

ندارِ عشقم و با دل سر قمارم نیست

که تاب و طاقت آن مستی و خمارم نیست

✠ ✶ ✠ ✶✠
۷.

نه من به سیلی خود سرخ می‌کنم رخ و بس

به بزم ما رخی از باده ارغوانی نیست

✠ ✶ ✠ ✶✠
۸.

نصیب کوردلان است نعمت دنیا

تو چشم رشد و تمیزی همین گناهت بس

✠ ✶ ✠ ✶✠
۹.
نقش می‌بستم که گیرم گوشه‌ای زان چشم مسـ*ـت
طاقت و صبر از خم ابروش طاق افتاده بود

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۰.
نه من برآن گلِ عارض، غزل سرایم و بس
که عندلیب تو از هر طرف هزارانند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۱.
نصیب ماست بهشت ای خدا شناس برو
که مستحق کرامت گناهگارانند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۲.
نه هرکه چهره برافروخت دلبری داند
نه هرکه آینه سازد سکندری داند

✠ ✶ ✠ ✶✠
۱۳.
نه هرکه طرف کله کج نهاد و تند نشست
کلاه‌داری و آیین سروری داند

✠ ✶ ✠ ✶✠

​