دفتر خاطرات {گمشده بعد تو} | اثر •مریم فواضلی کاربر انجمن رمان بوک•
- نویسنده موضوع MARYM.F
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,642
- 7,332
- مدال‌ها
- 2
"قسمت‌های بی‌پایان بعد از تو « یازدهم » "
- روزی که از یار گذشتم.
از کنارت رد شدم و بوی عطرت من را به عقب هُل داد و خودم را دیدم در آغوشت عاشقی می‌کردم اما دیگر غریب شدی، آن غریبه که دلم را به آتش کشاند.
ای کاش از همان اول غریب می‌ماندی.
- روزی که از یار گذشتم.
از کنارت رد شدم و بوی عطرت من را به عقب هُل داد و خودم را دیدم در آغوشت عاشقی می‌کردم اما دیگر غریب شدی، آن غریبه که دلم را به آتش کشاند.
ای کاش از همان اول غریب می‌ماندی.
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,642
- 7,332
- مدال‌ها
- 2
" « قسمت دوازدهم » "
- زخمی که مرهمش تویی با هیچ دوایی خوب نمی‌شود.
آن‌گاه در شب بارانی و صورتی خیس از اشک فهمیدم دگر زخمی که به دلم زد بلکه فقط کهنه می‌شود، اما دردش می‌مانند.
هرگاه مرهم می‌شدی زخم‌هام عمیق‌تر می‌شدند.
« لطفا دیگر به من نزدیک نشو، دگر سیراب شدم از زخم‌های بی‌پایانت. »
- زخمی که مرهمش تویی با هیچ دوایی خوب نمی‌شود.
آن‌گاه در شب بارانی و صورتی خیس از اشک فهمیدم دگر زخمی که به دلم زد بلکه فقط کهنه می‌شود، اما دردش می‌مانند.
هرگاه مرهم می‌شدی زخم‌هام عمیق‌تر می‌شدند.
« لطفا دیگر به من نزدیک نشو، دگر سیراب شدم از زخم‌های بی‌پایانت. »
آخرین ویرایش:
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,642
- 7,332
- مدال‌ها
- 2
" دگر از یاد بردم بند قسمت‌ها را « قسمت سیزدهم » "
- گویی وقتی حس کردم متعافی شدم و دیگر به تو مبتلا نیستم، در وسط هیاهوی زندگی و آرامش همچو طوفانی به زندگی‌ام هجوم کردی. شروع شد روزی از نو و درد کهنه‌ایی که هیچ‌وقت نمی‌ذاری شفا پیدا کنه.
« نیاز دارم به حافظه کوتاه مدت، حافظه‌ای که تو را نشناسد. »
- گویی وقتی حس کردم متعافی شدم و دیگر به تو مبتلا نیستم، در وسط هیاهوی زندگی و آرامش همچو طوفانی به زندگی‌ام هجوم کردی. شروع شد روزی از نو و درد کهنه‌ایی که هیچ‌وقت نمی‌ذاری شفا پیدا کنه.
« نیاز دارم به حافظه کوتاه مدت، حافظه‌ای که تو را نشناسد. »
آخرین ویرایش:
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,642
- 7,332
- مدال‌ها
- 2
" قسمت چهاردهم "
- میان انسان‌ها، میان خاطرات، روز یا شب است؟ ساعت چند است؟
یادم نمی‌آید در چه سالی هستیم. زمان، سال و روز متوقف شد و ماندم در زمانی که تو رفتی و من را گذاشتی کنار. وسط همان جاده میان همهمه‌ی رهگذران من هنوز همان‌جا جا ماندم. من را دریاب که خسته شدم از ایستادن.
- میان انسان‌ها، میان خاطرات، روز یا شب است؟ ساعت چند است؟
یادم نمی‌آید در چه سالی هستیم. زمان، سال و روز متوقف شد و ماندم در زمانی که تو رفتی و من را گذاشتی کنار. وسط همان جاده میان همهمه‌ی رهگذران من هنوز همان‌جا جا ماندم. من را دریاب که خسته شدم از ایستادن.
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,642
- 7,332
- مدال‌ها
- 2
"قسمت پانزدهم"
- بی‌صدا.
در درونم دگر صدایی نجوا نمی‌کند. در میانه تاریکی و روشنایی خاموش شده‌ام. بی‌صدا مانده‌ام دیگر برایم مهم نیست. آیا وجودی برایم باقی مانده است؟ گذر زمان نقابی بر چهر‌ه‌ام زد. خودم را دیگر نمی‌شناسم تنها از من یک نقاب و نقش مانده است.
- بی‌صدا.
در درونم دگر صدایی نجوا نمی‌کند. در میانه تاریکی و روشنایی خاموش شده‌ام. بی‌صدا مانده‌ام دیگر برایم مهم نیست. آیا وجودی برایم باقی مانده است؟ گذر زمان نقابی بر چهر‌ه‌ام زد. خودم را دیگر نمی‌شناسم تنها از من یک نقاب و نقش مانده است.
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,642
- 7,332
- مدال‌ها
- 2
«قسمت شانزدهم»
- احساس
احساس غمگینی و تنهایی چنان عمیق بود که هر لحظه به زندگی‌ام پایان می‌دهم.
می‌دانم باید به جلو بروم اما هر گام به سوی آینده احساس می‌کنم که در چاه عمیق‌تری فرو می‌روم.
آینده برایم نه تنها یک مقصد، بلکه یک سفر دردناک و پرچالش است؛
سفری که در آن باید با خودم و خاطراتت مبارزه کنم.
- احساس
احساس غمگینی و تنهایی چنان عمیق بود که هر لحظه به زندگی‌ام پایان می‌دهم.
می‌دانم باید به جلو بروم اما هر گام به سوی آینده احساس می‌کنم که در چاه عمیق‌تری فرو می‌روم.
آینده برایم نه تنها یک مقصد، بلکه یک سفر دردناک و پرچالش است؛
سفری که در آن باید با خودم و خاطراتت مبارزه کنم.
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,642
- 7,332
- مدال‌ها
- 2
همچون تصاویر محو و تاریک از لحظات شاد و غمگین بودند؛ لحظاتی که اکنون فقط به عنوان درد عمیق و تسکین‌ناپذیر در دلم حضور داشتند.
در این میان، فقط یک چیز را می‌دانم: غم و درد جزئی از وجودم شده است، و هر روز باید با این حقیقت زندگی کنم.
در این میان، فقط یک چیز را می‌دانم: غم و درد جزئی از وجودم شده است، و هر روز باید با این حقیقت زندگی کنم.
