جدیدترین‌ها

خوش آمدید

با ثبت نام ، شما می توانید با سایر اعضای انجمن ما در مورد بحث کنید و همچنین تبادل نظر داشته‌باشید.

اکنون ثبت‌نام کنید!
  • هر گونه تشویق و ترغیب اعضا به متشنج کردن انجمن و اطلاع ندادن، بدون تذکر = حذف نام کاربری
  • از کاربران خواستاریم زین پس، از فرستادن هر گونه فایل با حجم بیش از 10MB خودداری کرده و در صورتی که فایل‌هایی بیش از این حجم را قبلا ارسال کرده‌اند حذف کنند.

دین و مذهب سفر روحانی در عرفان (سیر و سلوک)

اطلاعات موضوع

درباره موضوع به تاریخ, موضوعی در دسته ادبیات مذهبی توسط YEGANEH.b با نام سفر روحانی در عرفان (سیر و سلوک) ایجاد شده است. این موضوع تا کنون 170 بازدید, 26 پاسخ و 7 بار واکنش داشته است
نام دسته ادبیات مذهبی
نام موضوع سفر روحانی در عرفان (سیر و سلوک)
نویسنده موضوع YEGANEH.b
تاریخ شروع
پاسخ‌ها
بازدیدها
اولین پسند نوشته
آخرین ارسال توسط YEGANEH.b
موضوع نویسنده

YEGANEH.b

سطح
0
 
همیار سرپرست ادبیات
پرسنل مدیریت
همیار سرپرست ادبیات
مدیر آزمایشی
منتقد ادبیات
ناظر ادبیات
مترجم انجمن
عضو تیم تعیین سطح ادبیات
Jul
922
2,749
مدال‌ها
2
شکر، دو جنبه دارد: قلبی و عملی.
شکر قلبی یعنی آگاه بودن و قدردان بودن در دل، و شکر عملی یعنی استفاده درست از نعمت‌ها در راهی که خدا می‌پسندد. اگر کسی زبانش شکر کند اما از نعمت‌ها برای خودخواهی یا ظلم استفاده کند، در واقع ناسپاس است. سالک شاکر، حتی در سختی‌ها هم شکر می‌کند، چون می‌داند در پس هر سختی، حکمتی پنهان است و آن نیز بخشی از هدایت الهی است.
 
موضوع نویسنده

YEGANEH.b

سطح
0
 
همیار سرپرست ادبیات
پرسنل مدیریت
همیار سرپرست ادبیات
مدیر آزمایشی
منتقد ادبیات
ناظر ادبیات
مترجم انجمن
عضو تیم تعیین سطح ادبیات
Jul
922
2,749
مدال‌ها
2
این مرحله باعث می‌شود که سالک، زندگی را با دید مثبت‌تری ببیند و کمتر درگیر نارضایتی شود. وقتی چشم دل به دیدن نعمت‌ها عادت کند، جای گله و حسرت، جای خود را به آرامش و امید می‌دهد. سپاسگزاری، همچون چراغی است که راه سفر روحانی را روشن‌تر می‌کند و حتی در تاریکی‌ها، شعله امید را خاموش نمی‌گذارد.
 
موضوع نویسنده

YEGANEH.b

سطح
0
 
همیار سرپرست ادبیات
پرسنل مدیریت
همیار سرپرست ادبیات
مدیر آزمایشی
منتقد ادبیات
ناظر ادبیات
مترجم انجمن
عضو تیم تعیین سطح ادبیات
Jul
922
2,749
مدال‌ها
2
مثال: حضرت داوود علیه‌السلام که پیامبر و پادشاه بود، با وجود همه نعمت‌های مادی و معنوی، شب‌ها لباس زبر می‌پوشید و با گریه خدا را شکر می‌کرد. او می‌گفت: «خدایا، چگونه تو را شکر گویم در حالی که همین شکر گفتن، خود نعمتی از جانب توست؟»
 
موضوع نویسنده

YEGANEH.b

سطح
0
 
همیار سرپرست ادبیات
پرسنل مدیریت
همیار سرپرست ادبیات
مدیر آزمایشی
منتقد ادبیات
ناظر ادبیات
مترجم انجمن
عضو تیم تعیین سطح ادبیات
Jul
922
2,749
مدال‌ها
2
فقر و بی‌نیازی حقیقی

در عرفان، فقر به معنای تهیدستی مادی نیست، بلکه به معنای آگاهی عمیق به نیاز دائمی انسان به خداست. سالک در این مرحله می‌فهمد که تمام هستی و وجودش، وابسته به اراده الهی است و بدون او، هیچ قدرت و اختیاری ندارد. این فقر، نه مایه شرمندگی، بلکه مایه افتخار است، چون انسان را به سرچشمه قدرت و غنا متصل می‌کند.
 
موضوع نویسنده

YEGANEH.b

سطح
0
 
همیار سرپرست ادبیات
پرسنل مدیریت
همیار سرپرست ادبیات
مدیر آزمایشی
منتقد ادبیات
ناظر ادبیات
مترجم انجمن
عضو تیم تعیین سطح ادبیات
Jul
922
2,749
مدال‌ها
2
بی‌نیازی حقیقی، نتیجه درک همین فقر است. وقتی سالک بفهمد که همه چیز از خداست، دیگر برای جلب رضایت و کمک گرفتن از مردم دست به چاپلوسی یا وابستگی نمی‌زند. او به جای تکیه بر دارایی‌ها یا روابط، به تکیه‌گاهی جاودان اعتماد می‌کند. این بی‌نیازی، قلب را آزاد می‌کند و به سالک عزت و آرامشی می‌بخشد که با هیچ ثروت مادی قابل مقایسه نیست.
 
موضوع نویسنده

YEGANEH.b

سطح
0
 
همیار سرپرست ادبیات
پرسنل مدیریت
همیار سرپرست ادبیات
مدیر آزمایشی
منتقد ادبیات
ناظر ادبیات
مترجم انجمن
عضو تیم تعیین سطح ادبیات
Jul
922
2,749
مدال‌ها
2
در این مرحله، انسان می‌تواند هم فقیر باشد و هم بی‌نیاز؛ فقیر در برابر خدا و بی‌نیاز از خلق. چنین فردی حتی اگر خانه‌ای ساده و لباس‌هایی معمولی داشته باشد، احساس کمبود نمی‌کند، چون سرمایه اصلی او، ارتباط با معشوق حقیقی است.
این حالت، همان آرامشی است که حتی پادشاهان و ثروتمندان بسیاری آرزویش را دارند.
 
موضوع نویسنده

YEGANEH.b

سطح
0
 
همیار سرپرست ادبیات
پرسنل مدیریت
همیار سرپرست ادبیات
مدیر آزمایشی
منتقد ادبیات
ناظر ادبیات
مترجم انجمن
عضو تیم تعیین سطح ادبیات
Jul
922
2,749
مدال‌ها
2
مثال: حضرت علی علیه‌السلام با اینکه خلیفه مسلمانان بود، بارها نان خشک با نمک یا شیر می‌خورد و می‌گفت: «فقر من، افتخار من است.» او به مردم خدمت می‌کرد بی‌آنکه به دنیا و تجملات دل ببندد، و این بی‌نیازی، بزرگ‌ترین قدرتش بود.
 
بالا پایین