۱. مفهوم کلی​

• فلسفه سکونت در لحظه (Presence or Mindfulness) می‌گه که انسان باید تمام توجه خود را به زمان حال معطوف کند.
• گذشته دیگر وجود ندارد و آینده هنوز نیامده؛ بنابراین حقیقت زندگی فقط در اکنون است.

۲. ریشه‌ها در فلسفه​

• شرق: بودا و فلسفه‌های هندی با تمرکز روی «آگاهی لحظه‌ای» و رهایی از درد و اضطراب.
• غرب: مارکوس آئورلیوس (رواقی‌گری) و هایدگر در قرن ۲۰، که می‌گفت زمان و هستی انسان تنها در مواجهه با اکنون معنا پیدا می‌کند.

۳. کاربرد فلسفی و زندگی روزمره​

• تمرکز روی زمان حال باعث می‌شود:
  1. اضطراب ناشی از گذشته یا آینده کاهش یابد.
  2. تصمیم‌ها آگاهانه‌تر و خردمندانه‌تر باشند.
  3. تجربه زندگی عمیق‌تر و معنوی‌تر شود.

۴. پیوند با هنر و ادبیات​

• در ادبیات کهن و معاصر فارسی، لحظه‌ها و تجربه حال، بار معنایی عمیق دارند:
  • حافظ و مولانا بارها لذت از لحظه، توجه به عشق و عرفان اکنون را بیان کرده‌اند.
  • در رمان‌ها و داستان‌های مدرن هم، نویسندگان روی حضور ذهن و تجربه لحظه‌ای شخصیت‌ها تمرکز می‌کنند.