کارگردان: دنیس گانزل (Dennis Gansel)
سال ساخت: 2010
کشور: بریتانیا
ژانر: درام، هیجان‌انگیز

“کید” (KID, 2010): سفری در دنیایِ عشق و مسئولیت

تصور کنید مردی جوان، شاید کمی سرگردان و با کوله‌باری از تجربیاتِ شخصی، ناگهان با موجودی کوچک و بی‌دفاع روبرو می‌شود که تمامِ دنیایِ او را زیر و رو می‌کند. این همان نقطه‌یِ شروعِ فیلم “کید” (KID, 2010) است؛ یک درامِ هیجان‌انگیزِ بریتانیایی که در عمقِ روابطِ انسانی کاوش می‌کند

خلاصه داستان به زبانِ تصویر:
داستان درباره‌یِ یک مردِ جوان است که در شرایطی غیرمنتظره، مسئولیتِ مراقبت از یک پسرِ بچه را بر عهده می‌گیرد. این موقعیتِ اجباری، دنیایِ منظم (یا شاید بی‌نظم!) او را به هم می‌ریزد. او که شاید تا پیش از این، فقط به فکرِ خودش بوده، حالا باید با نیازها، خواسته‌ها و احساساتِ یک کودکِ بی‌گناه دست و پنجه نرم کند. در این مسیر، رابطه‌ای عجیب و غریب اما عمیق بینِ این دو شکل می‌گیرد؛ رابطه‌ای که شاید در ابتدا پر از تنش و مقاومت باشد، اما کم‌کم با بذرهایِ عشق، دلسوزی و درکِ متقابل آبیاری می‌شود.

چرا این فیلم جذاب است؟ (نکاتِ کلیدی):
تحولِ شخصیت: قلبِ تپنده‌یِ این فیلم، دگرگونیِ مردِ جوان است. او از طریقِ مسئولیت‌پذیری در قبالِ کودک، با جنبه‌هایِ جدیدی از وجودِ خود آشنا می‌شود. عشق و مراقبت، تبدیل به کاتالیزوری برایِ رشدِ شخصیِ او می‌شوند. او یاد می‌گیرد که چگونه ببخشد، چگونه صبور باشد و چگونه معنایِ واقعیِ پیوند را درک کند.
قدرتِ عشق در ایجادِ پیوند: فیلم نشان می‌دهد که چگونه عشق، حتی در ناهمگون‌ترین شرایط، می‌تواند پلی بینِ دل‌ها بسازد. این عشقِ شکوفا شده، نه تنها زندگیِ کودک، بلکه زندگیِ مردِ جوان را نیز دگرگون می‌کند.
تضاد و هم‌نشینی: تضادِ بینِ تجربه‌هایِ زندگیِ مردِ جوان و معصومیتِ کودک، زمینه‌سازِ لحظاتِ دراماتیک و گاهی تأمل‌برانگیز می‌شود. این تقابل، به فیلم عمق می‌بخشد و اجازه می‌دهد تا مفاهیمِ مهمی مانندِ تربیت، بزرگ شدن و یافتنِ جایگاهِ خود در جهان، موردِ بررسی قرار گیرند.
فضایِ بریتانیایی: انتظار می‌رود فیلم حال و هوایِ خاصِ سینمایِ بریتانیا را داشته باشد؛ شاید با تصاویری گرفته شده در مکان‌هایی خاص و دیالوگ‌هایی که حس و حالِ آن فرهنگ را منتقل می‌کنند.

“کید” (KID, 2010) به نظر می‌رسد داستانی است که احساساتِ تماشاگر را درگیر می‌کند و او را به تفکر درباره‌یِ اهمیتِ روابط، قدرتِ شفابخشِ عشق و مسئولیت‌پذیری وا می‌دارد. این فیلم، یادآورِ این است که گاهی بزرگترین تحولات، از دلِ کوچکترین موجودات و ناخواسته‌ترین موقعیت‌ها سرچشمه می‌گیرند