2- وضعیت ماه​

ماه کامل چیزی است که بیشتر توجه مردم را جلب می‌کند اما متاسفانه عکاسی از ماه کامل خسته‌کننده‌ترین عکس‌ها را از ماه در اختیار شما قرار می‌دهد. به دلیل درخشش ماه کامل شما فقط می‌توانید عکسی با کنتراست کم از یک دایره سفید بگیرید. اما در مقابل در صورتی که ماه کامل نشده باشد، شما می‌توانید عکس‌های خیلی خوبی از ماه بگیرید که بافت دهانه‌های آن و سایه‌های آن‌ها به خوبی مشخص است. در صورتی که می‌خواهید یک عکس از ماه کامل بگیرید بهتر است یک روز قبل یا بعد از کامل شدن ماه نسبت به این کار اقدام کنید.



شما می‌توانید از ماه نیمه کامل، هلال ماه و حتی هنگامی که یک روز به کامل شدن ماه مانده است، عکس‌های خیلی زیبایی بگیرید و به همین خاطر لزوما نباید خودتان را به ماه کامل محدود کنید.

3- موقعیت ماه​

موقعیت ماه در آسمان هم یکی از نکاتی است که باید برای عکاسی از ماه در نظر داشته باشید. در صورتی که فقط از ماه عکاسی می‌کنید، زمانی که ماه در اوج خودش باشد شانس خیلی بیشتری برای گرفتن یک عکس واضح از آن دارید. دلیل این امر هم این است که زمانی که ماه نزدیک به افق است نور بازتابی از آن باید فاصله بیشتری را در جو زمین طی کند تا به ما برسد. در صورتی هم که ماه یکی از عناصر عکس شما باشد، خب واضح است که صرف نظر از فاصله‌ تا خط افق، موقعیت آن در آسمان خیلی مهم است.

4- ابرها​

خیلی از عکاس‌ها ترجیح می‌دهند در شب‌هایی که آسمان صاف است به عکاسی بپردازند اما در شب‌هایی هم که یک لایه نازک ابر در آسمان است و یا هوا کمی ابری است هم می‌توانید عکس‌های خوبی از ماه بگیرید. برخی مواقع وجود چند تکه ابر در آسمان، عکس‌های شما را خیلی زیباتر خواهد کرد.

5- تلاطم جوی​

برخی شب‌ها آسمان به نظر کاملا صاف می‌رسد اما در صورتی که با دقت بیشتری نگاه کنید، متوجه خواهید شد که اینطور نیست و چگالی هوا یکسان نیست. به خاطر همین ممکن است شاهد چشمک زدن ستاره‌ها باشید. این موضوع به دلیل تلاطم جوی رخ می‌دهد و در چنین شرایطی نمی‌توانید عکس‌های واضحی از ماه بگیرید.

6- ترکیب‌بندی​

در مواقعی که فقط از ماه عکاسی می‌کنید، پیشفرض این است که ماه را در وسط کادر تصویر قرار دهید اما در صورتی که شجاعت کافی را داشته باشید می‌توانید از این پیشفرض تبعیت نکنید. برای مثال در صورتی که از هلال ماه عکاسی می‌کنید، می‌توانید سایه آن را در وسط تصویر قرار دهید، از قانون یک سوم استفاده کنید و یا تصویر را 90 درجه بچرخانید. مردم روی زمین عادت دارند ماه را از یک پرسپکتیو و با یک ظاهر ثابت ببینند اما شما به عنوان یک هنرمند عکاس به این پرسپکتیو محدود نیستید و می‌توانید حالت‌های متفاوت را امتحان کنید.

7- انتخاب لنز​

در صورتی که قصد عکاسی از ماه به عنوان بخشی از صحنه را دارید، فاصله کانونی لنز دوربین شما بسته به اینکه می‌خواهید کدام قسمت از منظره در عکستان باشد تعیین می‌شود. با لنز 50 میلیمتر روی یک دوربین فول‌فریم ابعاد ماه تقریبا شبیه چیزی است که به صورت روزمره می‌بینید و در صورتی که از یک لنز واید استفاده کنید هم ماه کوچک‌تر خواهد شد.



در صورتی هم که قصد دارید فقط از ماه عکاسی کنید با یک لنز 200 میلیمتر یا 300 میلیمتر هم نتایج خوبی به دست خواهید آورد اما برای اینکه بتوانید تمام فریم را با ماه پر کنید به یک لنز تله‌فوتو لانگ‌تر و یا یک تله‌فوتو نیاز خواهید داشت.

8- سه پایه​

با لنزهای لرزشگیر امروزی و دوربین‌هایی که سرعت شاتر سریع‌تر و عملکرد ایزو خیلی بهتری دارند غیرمنطقی نیست که بخواهید با لنز 300 میلیمتر یا لانگ‌تر روی دست از ماه عکاسی کنید. برخی عکاس‌ها با لنزهای 2000 میلیمتر سوپرزوم با روی دست گرفتن دوربین عکس‌های خیلی خوبی از ماه گرفته‌اند.

اما در صورتی که تجهیزات شما عملکرد خیلی خوبی در کاهش لرزش ندارند و دست‌هایتان هم خیلی ثابت نیست، ممکن است برای عکاسی از ماه به یک سه پایه محکم نیاز داشته باشید.

9- قفل آینه و ریموت تریگر​

هنگامی که با استفاده از لنزهای لانگ تله فوتو از ماه عکاسی می‌کنید، هر نوع حرکتی می‌تواند باعث تار شدن عکس شما شود. بنابراین استفاده از ریموت شاتر کابلی یا بیسیم و در دوربین‌های SLR استفاده از قفل آینه برای کاهش لرزش‌های دوربین ضروری است.

10- نوردهی​

در عکاسی از ماه هیچ قوانین سفت و سختی وجود ندارد زیرا متغیرهای زیادی در نوع نوردهی دخیل هستند. ممکن است بتوانید در سطح اینترنت مقالاتی را پیدا کنید که تنظیمات پایه را نوشته باشند اما معمولا نمی‌توانید با این تنظیمات کار کنید و ممکن است نیاز باشد در طول کار تنظیمات دوربین خودتان را تغییر دهید.

ایزو: هنگامی که از ماه کامل، ربع ماه و یا حتی هلال‌های بزرگتر ماه عکاسی می‌کنید معمولا نور خورشید بازتاب شده از آن به اندازه‌ای هست که بتوانید با ایزو Native دوربین از آن عکاسی کنید. با اینکه به احتمال زیاد در شب به عکاسی می‌پردازید اما به یاد داشته باشید که خود ماه یک جسم نسبتا روشن است و نیازی به افزایش ایزو و نویز تصویر ندارید. اما در صورتی که در حال عکاسی از هلال ماه هستید ممکن است نیاز داشته باشید کمی ایزو را افزایش دهید.

در صورتی هم که قصد دارید از ماه به عنوان بخشی از منظره عکاسی کنید، ممکن است نیاز باشد ایزو را تغییر دهید تا بتوانید از دیافراگم و سرعت شاتر خاصی استفاده کنید.

دیافراگم: در زمان عکاسی از ماه وضوح عکس از اهمیت خیلی زیادی برخوردار است. به همین دلیل اول دیافراگم دوربین را به گونه‌ای تنظیم کنید که وضوح کامل را داشته باشید و پس از آن به سراغ سرعت شاتر و ایزو بروید. عکاسی با فاصله کانونی خیلی واید و همچنین دیافراگم‌های خیلی باز ممکن است ماه را کمی نرم‌تر از چیزی که هست نشان دهد.

در صورتی هم که ماه جزئی از منظره است و شما به عمق میدان کمی نیاز دارید می‌توانید از دیافراگم خیلی باز استفاده کنید، اما توجه داشته باشید که ماه در این تصاویر خیلی واضح نخواهد بود.



سرعت شاتر: از سرعت شاتر بالا برای فریز کردن حرکت استفاده می‌شود. ماه با سرعت 4627 متر بر ثانیه دور زمین می‌چرخد که سرعت خیلی زیادی است اما به دلیل اینکه فاصله آن با زمین خیلی زیاد است ما این سرعت را متوجه نمی‌شویم. با این وجود باز هم یک عنصر متحرک است و عکاسی از آن با سرعت شاتر خیلی پائین باعث می‌شود که در عکس‌های شما به صورت خیلی تار دیده شود. یک قانون جامع برای عکاسی از ماه این است که سرعت شاتر را حداقل روی 1/125 ثانیه قرار دهید.

11- Metering​

هنگامی که شما دوربین را رو به آسمان می‌گیرید، بسته به نوع Metering انتخابی، ممکن است دوربین سیاهی آسمان را هم برای تنظیم نوردهی محاسبه کند. شما فقط باید از ماه برای تنظیم نوردهی استفاده کنید زیرا مقدار روشنایی آسمان برای عکاسی از ماه خیلی مهم نیست. بنابراین بهترین است از حالت‌های Center-weighted و یا Spot Metering استفاده کنید تا فقط روشنایی ماه مورد محاسبه قرار بگیرد.

12- فوکوس​

می‌توان گفت که فوکوس تنها بخش عکاسی از ماه است که چالش زیادی ندارد و به سادگی انجام می‌شود. این امر به دلیل روشنایی ماه است و سیستم‌های اتوفوکوس مدرن می‌توانند بدون هیچ مشکلی به سادگی روی ماه فوکوس کنند.