خبری «تاریخ شفاهی یکصد سال تئاتر کودک و نوجوان» رونمایی شد

[Puyannnn]

مراسم رونمایی از کتاب «تاریخ شفاهی یکصد سال تئاتر کودک و نوجوان در ایران» برگزار شد.

ابتدای مراسم رونمایی از این کتاب هفت‌جلدی که حاصل گفت‌وگوی داود کیانیان با پروانه باغچه‌بان، رضا بابک، بهرام شاه‌محمدلو، قطب‌الدین صادقی، عبدالرضا فیاضی و منصور خلج است و با حمایت موسسه هنرمندان پیشکسوت، بنیاد نمایش کودک و همکاری نشر ثالث به چاپ رسیده، با اجرای احسان حاجی‌پور - دبیر انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران - برگزار شد.

هنر قابل تحریم نیست

سیدعباس عظیمی، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت در این مراسم با گنجینه خواندن این موسسه گفت: اگر روزی نفت یا منابع کشور تمام شود، این هنرمندان پیشکسوت هستند که با توانایی هنری خود که تمام‌شدنی و قابل تحریم نیست، برای کشور درآمد کسب می‌کنند.

او افزود: در دوره جدید مسئولیت خود از اعضا خواهش می‌کنم که مرا یاری کنند تا متفاوت با گذشته پیش برویم و در تلاش هستیم تا قدم‌هایی را در جهت انتقال تجارب پیشکسوتان به نسل‌های آینده برداریم، چاپ و انتشار همین مجموعه کتاب نیز یکی از همین قدم‌ها است. البته در حال حاضر از لحاظ بودجه دچار مشکل هستیم اما با کمک شما هنرمندان مثل گذشته کفش‌های آهنین به پا می‌کنیم و برای حل این مشکل قدم برمی‌داریم.

 

[Puyannnn]

در ادامه داود کیانیان، مولف کتاب گفت: وقتی ما با تاریخ گذشته خود بیگانه هستیم انتظار داشتن از هنرمندان تئاتر کودک که از تاریخ تئاتر خود آگاهی داشته باشند، انتظار بی‌جایی است. وقتی ما با تاریخ خود بیگانه هستیم و آن را نمی‌دانیم در این صورت تکرار اشتباهات گذشته طبیعی به نظر می‌رسد. ما نه تنها تاریخ کتبی و مدون تئاتر کودک را نداریم حتی فاقد تاریخ شفاهی آن نیز هستیم. در حالی که تاریخ‌سازان هنر تئاتر کودک ما خوشبختانه هنور در قید حیات و گنجینه‌ای از تجربیات هستند. کاش زودتر از این‌ها به فکر تهیه این تاریخ شفاهی می‌افتادیم، زمانی که هنوز زنده‌یاد جبار باغچه‌بان در قید حیات بود، زمانی که می‌شد با بیژن مفید نفس به نفس صحبت کرد، زمانی که می‌شد با اردشیر کشاورز، کامبیز صمیمی مفخم و جواد ذوالفقاری مصاحبه کرد.

کیانیان در ادامه سخنانش اضافه کرد: این مهم نخست با همت اعضای بنیاد نمایش کودک که همگی از فعالان عرصه تئاتر کودک هستند کلید خورد. با این‌که این اعضا تمام توان خود را در این راه گذاشتند اما بدون پشتیبانی مالی نمی‌شد گامی به جلو برداشت. انتشار کتاب‌ نیاز به بودجه ویژه‌ای داشت که بنیاد آن را دارا نبود و ما به نهادهایی که به طوری با این کتاب ارتباط داشتند پیشنهاد چاپ دادیم، در این میان تنها موسسه هنرمندان پیشکسوت پا پیش گذاشت و جناب حسینی‌پور – مدیرعامل وقت موسسه هنرمندان پیشکسوت – با یک قرارداد سه‌جانبه با حضور نشر ثالث این همکاری را آغاز کرد.

به دلیل مشکلات اقتصادی بازی کردم

بهرام شاه‌محمدلو، ضمن خسته نباشید به بنیاد نمایش کودک و موسسه هنرمندان پیشکسوت گفت: من دلم می‌خواست که می‌توانستم از سالی که کار کودک را آغاز کردم این عرصه را به طور مداوم ادامه دهم اما متاسفانه به دلیل شرایط اقتصادی و کسب تجربیات دیگر مجبور به بازیگری، کارگردانی و غیره شدم. اما اگر متمرکز روی کار کودک بودیم نتایج به‌دست‌آمده به مراتب اصیل‌تر، عمیق‌تر و درست‌تر بود.

سال خوبی را گذراندم

رضا فیاضی بازیگر و از دیگر فعالان حوزه کتاب در مورد این مجموعه کتاب گفت: در گفت‌وگو با آقای کیانیان آنقدر صحبت کردم که خود فراموش می‌کردم چه چیزی را گفته‌ام، منظورم این است که کار بسیار دشواری است انتشار یک همچین مجموعه کتابی. احساس می‌کنم امسال با همه مشکلاتی که بود سال خوبی را گذراندم، این فرصت عجیب برای من پیش آمد که چند روز پیش آئین رونمایی دو کتاب صوتی بنده بود، چهارشنبه رونمایی فیلم مستند زندگی من بود و امروز هم که در موسسه هنرمندان پیشکسوت رونمایی از این مجموعه کتاب.

هیچ ملتی بدون روایت وجود ندارد

قطب‌الدین صادقی هم در این مراسم گفت: هرکس و در هرجا گامی برای فرهنگ کشور بردارد دستش را می‌بوسم. درود می‌فرستم به آقایان کیانیان و خلج و جناب آقای عظیمی که بانی این کار شدند. من بخشی از عمرم را در بخش پژوهش دانشگاهی گذرانده‌ام، می‌دانم که یکی از وظایف هر نسلی آوردن اندکی نظم در گذشته آشفته است. گذشته تکه‌تکه و پراکنده است ما معمولا سعی می‌کنیم مثل کوزه شکسته این تکه‌ها را جمع کنیم و آن‌چه را گم شده است به یاری تئوری و بعد تخیل اصلاح کنیم که کار بسیار دشواری است. اکنون که همه کسانی که در این عرصه استخوانی خرد کرده‌اند حضور دارند و می‌توانیم صدا و روایت خودشان را بشنویم کار بسیار آسان‌تر است. بنده این مجموعه کتاب را که یک تاریخ مشترک با این اقدام ابتکاری مثل یک منشور و از زوایای گوناگون و همچنین از زبان افراد فعال این عرصه روایت کرده‌اند، یک عمل دراماتیک می‌دانم. این سرنوشت فرهنگی فقط از نگاه یک یا دو نفر روایت نشده است، بلکه از نگاه اکثر فعالین این حوزه کار شده است.

او خاطرنشان کرد: نکته مهم‌تر این است که ملت‌ها را روایت‌ها می‌سازند و هیچ ملتی بدون روایت وجود ندارد. حافظه تاریخی و حافظه عاطفی ما از روایت تشکیل شده است. ما اگر از خودمان روایت نکنیم کسان دیگری روایت می‌کنند که سخن و پیام ما در آن نیست و به نفع خودشان روایت می‌کنند. حالا که به بیان رسیده‌ایم و نهادهای آموزشی و پژوهشی و همچنین نهادهای تولید فرهنگ داریم ما باید به این روایت احترام بگذاریم. اگر هنوز این ملت وجود دارد چون راویانی مثل فردوسی، سهروردی، حافظ، مولانا، سعدی و ...داریم. ما به اعتبار این روایت‌ها است که همچنان دور هم هستیم و هم را درک می‌کنیم و یک تصور واحد از جهان داریم و همین‌طور یک تصویر منسجم از خود به جهان داده‌ایم.

اجازه دهید تئاتر را به مدارس بیاوریم

رضا بابک نیز با بزرگ‌خواندن این کار گفت: هرچقدر برای کودکان، کار فرهنگی انجام بدهیم، باز کم است. هر جامعه‌ای اگر بخواهد اصلاح شود اول باید از کودکان آغاز کند. ما باید آینده‌نگر باشیم، بارها به آموزش و پروش پیشنهاد دادیم که اجازه دهند تئاتر را به مدارس ببریم و از طریق فیلم، تئاتر، شعر و موسیقی به بچه‌ها آموزش دهیم تا آینده‌ای روشن داشته باشیم.

در پایان با حضور احترام برومند، داود کیانیان، رضا بابک، منصور خلج، بهرام شاه‌محمدلو، عبدالرضا فیاضی، قطب‌الدین صادقی و سیدعباس عظیمی از مجموعه کتاب «تاریخ شفاهی یکصد سال تئاتر کودک و نوجوان» در ایران رونمایی شد.