خبری «من حسین‌چی‌ام» پرترۀ علی سلیمانی به روایت خودش

[Puyannnn]

کتاب «من حسین‌چی‌ام» که به تازگی به کوشش پژمان عرب منتشر شده، پرتره‌ای از زندگی، خاطرات و تجربیات مرحوم علی سلیمانی، بازیگر سینما و تلویزیون است که خرداد امسال در اثر ابتلا به کرونا درگذشت.

کتاب من حسین‌چی‌ام؛ زندگی، خاطرات و تجربیات مرحوم علی سلیمانی، بازیگر سینما و تلویزیون، به کوشش پژمان عرب و توسط انتشارات راه یار چاپ و روانه بازار نشر شد.

بنابراین گزارش، پژمان عرب در بخشی از مقدمه‌اش درباره نگارش این کتاب این‌طور نوشته است: یادم است اولین بار اختتامیه چهارمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار بود که مرحوم علی سلیمانی را دیدم. قرار بود بابت بازی در فیلم لکه تقدیر شود. همان شبی که پاسداشت مرحوم فرج الله سلحشور هم بود. در لابی سینما فلسطین، تعداد زیادی مردم، دورش حلقه زده بودند و با او مشغول صحبت بودند و او هم با انرژی و شاداب سخن می گفت. چیزی که در ذهنم مانده «سلیمانی واقعا چقدر مردمی است!.

آن خاطره خوش گذشت. سالی یکی دوبار در ایام جشنواره عمار یا در حسینیه هنر، سلیمانی را می دیدم، باز همان قدر پرحرارت و پرشور، صمیمی و مردمی. ۲۱خرداد که خبر درگذشتش را شنیدم، فوری به حامد بامروت‌نژاد، تهیه کننده سریال «وضعیت زرد» - که همان ماه‌ها، علی سلیمانی برایش جلوی دوربین رفته بود - پیام دادم که حامد، خبر راست است؟! از شوک از دست دادن همکار و رفیق مان مرحوم محمدسرور رجایی - نویسنده خوش‌اخلاق و باذوق افغانستانی - بیرون نیامده بودیم که این خبر، دوباره کاممان را تلخ کرد.

 

[Puyannnn]

این کتاب شروعی است تا خانواده، دوستان، نزدیکان و همکارانش ترغیب شوند خاطراتشان را از مرحوم سلیمانی، بیشتر و بیشتر بگویند.

عرب در این کتاب می‌نویسد: سلیمانی‌ای که از سفر به چزابه رسول ملاقلی پور تا تنگه ابوقریب بهرام توکلی تا ده‌ها کار سینمایی، تلویزیونی و تئاتر و حتی راهپیمایی عظیم اربعین، حرف و خاطره دارد. نمی‌دانم خاطراتش ضبط شده است یا نه. ولی هرچه بیشتر گفتگوها و یادداشت‌هایش را می‌خواندم چند شاخصه از شخصیت وی برایم پررنگ‌تر می‌شد؛ هنرمندی پرکار، سرشار از امید و انگیزه، مردمی، عاشق خانواده، دغدغه‌مند و... .

سلیمانی هنوز همان بچه جوادیه است صمیمی، ساده و دلنشین که صادقانه با مخاطبانش حرف می‌زند. شاید وجه پنهان شخصیت سلیمانی عزیز که برای خیلی‌ها هنوز هم پنهان باشد، صاحب نگاه و تفکر و اندیشه و پخته بودن اوست؛ افسوس که درباره این بعدش، کمتر با او گفتگو شده است.

امیدوارم که خودش در جایی نوشته باشد درباره نگاه زیبا و غنی‌اش به هنر، هنرمند و جامعه‌اش.

این کتاب، گزیده‌ای است از بین صدها گفتگو و یادداشت‌های شفاهی مرحوم علی سلیمانی. قطعا هنوز هم مصاحبه‌ها و متن‌های بیشتری از او هست که امیدوارم با همراهی و همکاری بیشتر خانواده محترم و دوستانش، چاپ‌های بعدی کتاب غنی‌تر شود. امید دارم این تلاش اندک مورد قبول آن اقایی قرار بگیرد که سلیمانی عزیز با افتخار جلوی دوربین برایش اشک می‌ریخت و می‌گفت «من حسین‌چی‌ام».

بنابراین گزارش، کتاب من حسین‌چی‌ام که گردآوری و تدوین آن برعهده پژمان عرب بوده، در ۲۱۴ صفحه، شمارگان ۱۰۰۰نسخه توسط انتشارات «راه یار» منتشر شده است.

مرحوم علی سلیمانی، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، بر اثر ابتلا به کرونا، ۲۱خرداد امسال درگذشت.

سلیمانی متولد سال ۱۳۴۹ و دانش‌آموخته بازیگری از دانشگاه آزاد بود و در هر سه حوزه تئاتر، سینما و تلویزیون فعالیت می‌کرد.

بازی در سریال‌هایی چون وضعیت زرد، روزهای آبی، پایتخت ۴ و وضعیت سفید و فیلم‌هایی از جمله سفر به چزابه، تنگه ابوقریب، یک وجب از آسمان، قارچ سمی و... بخشی از کارنامه هنری مرحوم علی سلیمانی است.