موضوع نویسنده
Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 13,512
- 21,981
- مدال‌ها
- 3
کتاب «نقشه‌هایی برای گم شدن» از مجموعه «جستار روایی» به نویسندگی ربکا سولنیت با ترجمه نیما م. اشرفی از نشر اطراف به چاپ بیست‌ودوم رسید.
کتاب «نقشه‌هایی برای گم شدن» دعوتی به گم شدن نه فقط در جهان واقعی، که در جهان واژه‌ها است. در این کتاب، جریان فکری پیش‌بینی‌ناپذیر سولنیت راهنمای مخاطب برای عبور از میان قصه‌های شخصی، نقد ادبی، مرورهای سینمایی و تصاویر درخشانی از چشم‌اندازها می‌شود اما خواندن «نقشه‌هایی برای گم شدن» بیشتر شبیه بازی است.
شواهد ما را از مکانی بیگانه به مکان بیگانه دیگری می‌برند و با تعلیق و هیجانِ کشف ناشناخته‌های مسیر مسحورمان می‌کنند. وقتی در نهایت به نقطه پایان می‌رسیم، می‌بینیم روی جزیره‌ای جداافتاده میان دریا هستیم. هیچ گنجی برای کشف کردن نیست، فقط وسعت آبیِ اقیانوس است که ما را دربرمی‌گیرد. هدف سولنیت صرفاً سرگردان کردن نیست؛ او خواننده را به خارج از خودِ کرانمندش دعوت می‌کند تا وسعت و عظمت جهان را کشف کند و از او دعوت می‌کند در ناشناخته‌ها گم شود.
«نقشه‌هایی برای گم شدن» را می‌شود به دو بخش تقسیم کرد. جستارهایی با عنوان یکسان «آبی دوردست» که تأملات عینی‌تر و مطالعه یا وصف آثار هنری موردعلاقه نویسنده به شمار می‌روند و باقی جستارها که روایتگر ماجراهای شخصی خود سولنیت هستند. جستارهای سولنیت به دسته‌بندی‌های معمول تن نمی‌دهند و چیزی مابین خاطره‌پردازی، نقد هنر، نوشتار فلسفی و حتی قصه‌های خیالی هستند. سولنیت دائم سعی دارد مخاطب را از درونش بیرون بکشد، با این حال ابداً معلم‌مآب نیست. در واقع، زبانش آنچنان شاعرانه و روایتگری‌اش آنچنان گیراست که خواننده صفحه‌به‌صفحه جلو می‌رود و گذر زمان را گم می‌کند.
کتاب «نقشه‌هایی برای گم شدن» دعوتی به گم شدن نه فقط در جهان واقعی، که در جهان واژه‌ها است. در این کتاب، جریان فکری پیش‌بینی‌ناپذیر سولنیت راهنمای مخاطب برای عبور از میان قصه‌های شخصی، نقد ادبی، مرورهای سینمایی و تصاویر درخشانی از چشم‌اندازها می‌شود اما خواندن «نقشه‌هایی برای گم شدن» بیشتر شبیه بازی است.
شواهد ما را از مکانی بیگانه به مکان بیگانه دیگری می‌برند و با تعلیق و هیجانِ کشف ناشناخته‌های مسیر مسحورمان می‌کنند. وقتی در نهایت به نقطه پایان می‌رسیم، می‌بینیم روی جزیره‌ای جداافتاده میان دریا هستیم. هیچ گنجی برای کشف کردن نیست، فقط وسعت آبیِ اقیانوس است که ما را دربرمی‌گیرد. هدف سولنیت صرفاً سرگردان کردن نیست؛ او خواننده را به خارج از خودِ کرانمندش دعوت می‌کند تا وسعت و عظمت جهان را کشف کند و از او دعوت می‌کند در ناشناخته‌ها گم شود.
«نقشه‌هایی برای گم شدن» را می‌شود به دو بخش تقسیم کرد. جستارهایی با عنوان یکسان «آبی دوردست» که تأملات عینی‌تر و مطالعه یا وصف آثار هنری موردعلاقه نویسنده به شمار می‌روند و باقی جستارها که روایتگر ماجراهای شخصی خود سولنیت هستند. جستارهای سولنیت به دسته‌بندی‌های معمول تن نمی‌دهند و چیزی مابین خاطره‌پردازی، نقد هنر، نوشتار فلسفی و حتی قصه‌های خیالی هستند. سولنیت دائم سعی دارد مخاطب را از درونش بیرون بکشد، با این حال ابداً معلم‌مآب نیست. در واقع، زبانش آنچنان شاعرانه و روایتگری‌اش آنچنان گیراست که خواننده صفحه‌به‌صفحه جلو می‌رود و گذر زمان را گم می‌کند.
