آداب ملل آداب و ملل مردم استرالیا

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

کشور استرالیا که ششمین کشور بزرگ دنیاست را می‌توان در واقع کوچک‌ترین قاره جهان نامید. مجموع این کشور به همراه جزایر اطراف آن قاره استرالیا را تشکیل می‌دهد. این کشور در رده کشورهای محبوب برای مهاجرت به‌حساب می‌آید، پایتخت این کشور کانبرا است، و از جمله شهرهای معروف و محبوب آن می‌توان به ملبورن و سیدنی اشاره کرد. اهالی کشور استرالیا مسیحی هستند و زبان مردم آن انگلیسی است. استرالیا دارای وضعیت اقتصادی بسیار مناسب است و وضعیت کار و اشتغال در آن بسیار مطلوب است، و همین موضوع خود یکی دلایل محبوبیت این کشور برای مهاجرت است. ازآنجایی‌که این کشور مهاجرپذیر است در نتیجه تنوع فرهنگی نیز در آن بالا رفته است و سبک زندگی‌های متفاوتی را می‌توان در این کشور احساس کرد.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

تاریخچه استرالیا​

اولین کسانی که در استرالیا زندگی می‌کردند بومیان این کشور و محلیان تنگه تورس بودند. افراد بومی تنگه تورس که در این منطقه هستند، در دسته انسان‌هایی با قدیمی‌ترین سنت‌ها و فرهنگ‌ها هستند، آن‌ها باورها و عاداتی از گذشته دارند که هنوز هم در زندگی خود از این باورها استفاده می‌کنند، و به‌طورکلی سنت‌هایشان بسیار برایشان با اهمیت است. از شواهدی که امروزه دست آمده به این نتیجه رسیدند که انسان اولین‌بار بین 65 تا 80 هزار سال قبل قدم به خاک استرالیا گذاشته است، و به نظر می‌آید که اولین‌بار افرادی از قاره آسیا به دنبال غذا پا به این سرزمین گذاشتند. افرادی که اولین‌ بار وارد خاک این کشور شدند در حدود ده‌ها هزار سال با هیچ نقطه دیگری از جهان ارتباط نداشتند، و به‌تنهایی زندگی می‌کردند.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

تغییرات حکومتی استرالیا​

اقوام بومی استرالیا تا سال‌های طولانی به‌تنهایی زندگی می‌کردند و همین موضوع سبب شد تا آن‌ها فرهنگی دست‌نخورده داشته باشند. اما در سال 1788 بریتانیا، نیو ساوت ولز را در این کشور تحت مستعمرة خود گرفت و همین موضوع تا حد زیادی باعث دست‌خوردگی فرهنگ مردم استرالیایی‌ها شد. در آن زمان موضوع استعمار طولانی‌مدت و دوگانگی که در نیمه دوم قرن بیستم به طور کامل از بین رفت از دغدغه‌های اصلی فرهنگی در کشور استرالیا بود.

تا زمان جنگ جهانی دوم، فرهنگ استرالیا تقریباً منحصراً آنگلوسلتیک شده بود. جمعیت بومیان کوچک بودند و بسیار مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند و سیاست انحصاری دولت استرالیا در آن دوره صرفاً جهت یکسان‌سازی فرهنگی بود. بااین‌حال، در نیمه دوم قرن بیستم، قوانین مهاجرت برطرف شد و هجوم گسترده مهاجران و پناهندگان از شرق آسیا، خاورمیانه و کشورهای مختلف قاره اروپا به استرالیا راه یافت که هرکدام اثری ماندگار بر جای گذاشت. فرهنگ قاره به همین ترتیب، احیای هویت بومی و اقدامات مثبت دولت برای جبران اشتباهات گذشته، همراه با افزایش چشمگیر جمعیت بومیان، باعث احیای دوباره هنرهای بومی شد.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

زندگی روزمره و آداب‌ و رسوم اجتماعی در استرالیا​

استرالیایی‌ها به میراث و پیشرفت خود افتخار می‌کنند، و می‌توان گفت که واقعاً جای افتخار دارد که افرادی از ملتی شامل محکومین و افراد طبقه کارگر می‌توانند یک جامعه برابری‌خواه و مدرن را در سرزمینی ناهموار و غیر مهمان‌نواز و دور از سایر قاره‌ها بسازند. اما نکته جالب‌توجه اینجاست که آنها معمولاً از فخرفروشی و خودنمایی چشم‌پوشی می‌کنند و اغلب به افراد این کشور لقب به‌اصطلاح خودمانی یا همان غیررسمی، آرام و باطنش نسبت داده می‌شود.

سلیقه استرالیایی‌ها در مد و لباس، سرگرمی‌های رایج و تفریحات غالباً با اروپا و آمریکای شمالی تفاوت چندانی ندارد و بسیار نزدیک به سلیقه آن‌ها است، اما مانند مهاجرت به هر کشور دیگری لازمه اصلی برای مهاجرت و تطبیق با شرایط و محیط جدید در استرالیا نیز داشتن شناخت درست زندگی روزمره و آداب‌ورسوم اجتماعی، فرهنگ و روحیات مردم این کشور است.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

آداب‌ و رسوم در استرالیا​

همان‌طور که گفتیم استرالیایی اهل فخرفروشی و خود‌نمایی نیستند و به همین دلیل افراد متواضعی شناخته می‌شوند. آن‌ها اهل تظاهر نیستند، اهل بزرگ‌نمایی نیستند و کار‌های خود را خاص و بزرگ نشان نمی‌دهند. افراد رسمی نیستند، با یکدیگر صمیمی هستند و رابطه دوستانه‌ای با هم دارند و برای روابطشان ارزش زیادی قائل هستند. اغلب با یکدیگر در دیدار‌ها دست می‌دهند و این موضوع امری بسیار عادی است و با برای صدا زدن از اسامی کوچک استفاده می‌کنند.

آن‌ها به‌تساوی حقوق بین انسان‌ها باور دارند و برای زنان موقعیت‌های مناسب زیادی در این کشور فراهم هست. از ویژگی‌های دیگر استرالیایی‌ها این است که اهل هدیه دادن هستند، آن‌ها در روز تولد، کریسمس و مناسب‌های مشابه به هم کادو می‌دهند و زمانی هم که به خانه کسی می‌روند با خود چیزی به خانه میزبان می‌برند.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

غذا‌های استرالیا​

غذاهای استرالیایی نتیجه‌ای از گرایش‌های بین‌المللی و مشارکت جوامع بومی و مهاجر آن است. بااین‌وجود، این منطقه به‌شدت تحت‌تأثیر گذشته‌ای که از رسوم آنگلوسلتیک در این کشور وجود داشته است، قرار دارد و شام سنتی انگلیسی هنوز رایج است. کباب کردن (“باربی”) یک سرگرمی مهم استرالیایی است و گوشت در همه‌جا وجود دارد. غذاهای سنتی بومی بوته شامل غذاهای منحصربه‌فردی مانند کانگورو، و وومبات، لاک‌پشت، مارماهی، امو، مار، و گوزن‌های مارپیچ (لارو پروانه شبح) است. Vegemite، عصاره مخمر شور و قهوه‌ای تیره، مدت‌های زیادی است که جزو اصلی رژیم غذایی استرالیا بوده است.

آن‌ها رسوم عجیبی برای غذا خوردن ندارند و آداب خاص پیچیده‌ای در بینشان رایج نیست. آداب غذا خوردن به‌طورکلی در بین مردم این کشور اغلب شبیه اروپایی‌هاست به شکلی که آن‌ها چاقو را در دست راست خود و چنگال را در دست چپ می‌گیرند.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

دین در استرالیا​

دین واحد یک کشور که اکثریت ملت آن کشور به سمت آن دین گرایش دارند در واقع بخشی از فرهنگ و عقاید مردم را در آن منطقه رقم می‌زند. مسیحیت دینی است که در استرالیا تقریباً نیمی از افراد به آن گرایش دارند و مسیحی هستند، اما نکته قابل‌ توجه اینجاست که با وجود این جمعیت مسیحی در این کشور استرالیا هیچ دین رسمی ندارد.

در استرالیا تقریباً پیروان اکثریت دین‌ها زندگی می‌کنند و مردم این کشور برای انتخاب دین خود کاملاً آزاد هستند اما این آزادی مشروط بر این است که قوانین کشور و حقوق سایرین را زیر وانگذارند. در این کشور انجمن‌ها و دانشگاه‌ها شرایطی را فراهم کرده‌اند تا تمامی افراد و دانشجوها اعم از بومی و بین‌المللی بتوانند با تمامی ادیان و قوانین آن‌ها به طور کامل آشنا شوند.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

فرهنگ و هنر در استرالیا​

فرهنگ مردم استرالیا، به‌ویژه در مناطق شهری، از سرمایه‌های دولتی برای صنعت هنر استفاده کرده است و شرایط لازم برای توسعه امکانات فرهنگی پیچیده را فراهم کرده است. بیشتر شهر‌های بزرگ در این کشور گالری‌ها و موزه‌های هنری جدیدی را تأسیس کردند و یا دست به گسترش و توسعه موزه‌های موجود داده‌اند. دولت استرالیا از گذشته تا کنون در سال‌های متمادی دست به ساخت مراکز هنرهای نمایشی زده است که خانه اپرای سیدنی که در دنیا بسیار مشهور است، یکی از معروف‌ترین این مراکز است.

شورای کشور استرالیا که نظارت مستقیم بر بودجه تخصیصی در صنعت هنر‌های متفاوت دارد، نقش مهمی را نیز در پرورش استعدادهای استرالیایی در ادبیات و هنرهای تجسمی و نمایشی ایفا کرده است. دولت با همراهی آژانس‌های مرتبط دولتی و ایالتی از شرکت‌های اپرا و رقص حمایت می‌کنند که برخی از آنها در خارج از کشور از موفقیت‌های زیادی برخوردار بوده‌اند. شرکت رسانه‌ای تلویزیونی استرالیا که آن نیز توسط دولت تأمین می‌شود، حامی مهمی در صنعت هنر‌های گوناگون، به‌ویژه موسیقی در این کشور است.

علاوه بر بخش هنری استرالیا از کتابخانه‌ها و موزه‌های بسیار خوبی برخوردار است. موزه استرالیا (تأسیس 1827) ، اولین موزه‌ای است که در این کشور تأسیس شد و به دلیل نمایشگاه تاریخ طبیعی و آثار فرهنگی مشهور است. شهر سیدنی محل موزه هنرهای معاصر و موزه ملی دریایی استرالیا (افتتاح 1991) است. موزه ملبورن که در سال 2000 افتتاح شد، بزرگ‌ترین موزه در نیمکره جنوبی است و طیف متنوعی از نمایشگاه‌های فرهنگی و علمی را در خود جای‌داده است.

از دیگر موزه‌ها می‌توان به موزه ملی استرالیا در کانبرا (افتتاح 2001) اشاره کرد که دارای مجموعه گسترده‌ای از نمایشگاه‌هایی است که به بررسی تاریخ سرزمین و مردم این کشور می‌پردازد. علاوه بر موزه‌ها استرالیا گالری‌های محبوب زیادی نیز دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به گالری ملی، گالری پرتره ملی، کتابخانه ملی و آرشیو ملی نیز که در کانبرا مستقر هستند، اشاره کرد.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

انواع هنر‌ها در استرالیا​

استرالیایی‌ها افرادی باذوق هستند که در از گذشته تا کنون در هنر‌های مختلفی دست برده‌اند و در آن‌ها موفق بوده‌اند. این هنر‌ها شامل انواع هنر‌های ادبی و نمایشی می‌شود که در ادامه برای شما دربارة آن‌ها صحبت خواهیم کرد.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

ادبیات در استرالیا​

ساکنان اصلی استرالیا دارای سنت هنر شفاهی بوده‌اند و با آن زندگی می‌کردند. هنر شفاهی را می‌توان با مثال‌هایی از جمله آواز و رقص با قصه‌گویی و حرکات موزون بیان کرد که از این هنر به‌منظور سرگرمی، آموزش، راهنمایی و آشکارسازی حقایق معنوی و همچنین جغرافیای فیزیکی و موقعیت منابع تداوم کننده زندگی استفاده می‌کردند. این سنت با ورود انگلیسی‌ها به این کشور مختل شد و می‌توان گفت کم‌وبیش از بین رفت و در نتیجه با ادبیاتی که کاملاً تقلیدی از مدل‌های اروپایی بود، جایگزین شد.

در اواسط قرن نوزدهم، چشم‌انداز و مناظر طبیعی این کشور، گیاهان و تنوع آن‌ها و انواع جانوران بومی استرالیا زمینه نوشتن بسیاری از رمان‌ها شد و بلافاصله بعدازاین دسته از رمان‌ها، داستان‌هایی باتجربه استعمار به موضوعی محبوب تبدیل شد. استرالیا با وجود دور‌های متفاوتی که این کشور پشت سر گذاشته است سبک‌های داستانی و نویسندگی متفاوتی از گذشته تا کنون داشته است. این کشور دارای نویسندگانی مانند رابین بوید، دونالد هورن، و هیو استراتوس، و همچنین طنزپرداز بری همفریس (دامنه ادنا) است که این افراد بیشتر به اهمیت اخلاق بومیان و روستاییان در فرهنگ مردم استرالیا توجه کردند.

پاتریک وایت، بزرگ‌ترین رمان‌نویس استرالیایی و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 1973 ، به بررسی توانایی‌های منفی یک کشور در روند تعریف از خودپرداخت که بسیار نیز موفق بود. نویسندگان معاصر استرالیایی نیز افرادی مانند توماس کینالی، تیا استلی، دیوید مالوف، پیتر کری، هال پورتر، بیمارستان جانت ترنر، الیزابت ژولی و تیم وینتون نیز که به دنبال شهرت‌های بین‌المللی هستند.