بزرگان تاریخ آرتمیزیا جنتیلسکی

[Atilla]

آرتمیزیا جنتیلسکی (به ایتالیایی: Artemisia Gentileschi) (زاده ۸ ژوئیهٔ ۱۵۹۳ در رم – درگذشته ۱۶۵۶ در ناپل) نقاش ایتالیایی با سبک باروک بود که امروزه به عنوان یکی از نقاشان به نام محسوب می‌شود. او در کارهای خود از کاراواجو الهام گرفته‌است. در دوره‌ای که زنان نقاش از سوی جامعه هنری پذیرفته نمی‌شدند او نخستین زن نقاش بود که به عضویت آکادمی Accademia di Arte del Disegno (آکادمی هنرهای ترسیمی) در فلورانس درآمد. نقاشی‌های او از زنان در رنج، اسطوره‌ها و کتاب انجیل، قربانیان، خودکشی و مبارزه بود. او در نقاشی‌های خود از داستان جودیس الهام می‌گرفت.

 

[Atilla]

شناخته‌شده‌ترین تصویر او Judith Beheading Holofernes بود که سر بریدن هولوفرنز را در صحنه‌ای از خون‌ریزی و کشمکش نشان می‌دهد. آرتمیزیا دختر اوراتسیو جنتیلسکی دیگر نقاش ایتالیایی است.

 

[Atilla]

آرتمیزیا جنتیلسکی در ۸ ژوئیه ۱۵۹۳ در رم زاده شد. او بزرگترین فرزند نقاش اوراتزیو جنتیلسکی بود. آرتمیزیا با تقلید از پدرش به نقاشی روی آورد و نسبت به برادرانش استعداد بیشتری از خود نشان داد. اوراتزیو دخترش آرتمیزیا را مورد تشویق فراوان قرار می‌داد. برادرانش نیز به حرفه نقاشی مشغول بودند. آرتمیزیا جنتیلسکی طراحی را فراگرفت و آموخت که چطور رنگ‌ها را با یکدیگر ترکیب و نقاشی کند. از آنجائیکه پدرش با الهام از سبک کاراواجو نقاشی می‌کرد، او نیز متعاقباً از سبک پدرش پیروی می‌کرد. سبک آرتمیزیا جنتیلسکی تا اندازه‌ای با پدرش متفاوت بود زیرا نقاشی‌های او بسیار طبیعت‌گرا بودند.

 

[Atilla]

در طی سده ۱۷ (میلادی) چنین تصور می‌شد که زنان دارای هوش و مهارت کافی برای کار کردن نیستند. در همین زمان بود که آرتمیزیا بر سبک سنتی اصرار ورزید و آثاری را خلق کرد. با انجام اینکار او شناخته شد و مردم او را تحسین کردند و مورد احترام قرار دادند. آرتمیزیا نخستین کار هنری خود را در ۱۷ سالگی خلق کرد Susanna e i Vecchioni (Susanna and the Elders) بود. نقاشی او نشان می‌دهد که چطور او توانسته‌است از سبک کاراواجو پیروی کند بدون اینکه به مدرسه رفته باشد یا توسط هنرمندانی آموزش دیده باشد.

 

[Atilla]

نقاشی «سربریدن هولوفِرن به دستِ جودیث» (۱۶۱۲–۱۶۱۳) خشونت زنان علیه مردان را به تصویر می‌کشید.یک ماه پس از محاکمه، اوراتزیو تصمیم گرفت که دخترش با پییرانتونیو استیاتسی ازدواج کند. او یک نقاش میانه‌رو از فلورانس بود. مدت کوتاهی پس از ازدواج آن‌ها به فلورانس کوچ کردند. آرتمیزیا در فلورانس، اثر کایا بوناروتی را از خود به جا گذاشت.

 

[Atilla]

در همان سالی که پدرش اوراتسیو جنتیلسکی، ژنو را ترک کرد آرتمیزیا وارد رم شد. برخی‌ها گمان می‌کردند که آرتمیزیا پدرش را در این سفر همراهی کرده‌است. این در حالی است که شواهدی مبنی بر این موضوع در این دوران وجود ندارند. پس از ترک پدرش او به سختی نقاشی‌های خود را انجام می‌داد. این دوران سخت‌ترین دوران زندگی او بود. شواهدی نیز وجود دارند که آرتمیزیا رم را برای زندگی انتخاب کرد و دخترش را در آنجا بزرگ کرد. اوراتسیو همچنین از ازدواج با پرودنزیا صاحب فرزندی به نام پییرآنتونیو استیاتسی شد اوراتسیو در سال ۱۶۲۷ صاحب دختر دیگری شد. او تلاش کرد که هنر را به فرزندانش بیاموزد اما موفق نشد.

 

[Atilla]

در گذشته، باور بر این بود که آرتمیزیا جنتیلسکی در سال ۱۶۵۲ یا ۱۶۵۳ درگذشته باشد. اما شواهد تازه نشان می‌دهند که او تا سال ۱۶۵۴ نقاشی می‌کرده است. اما تا اندازه زیادی به دستیار خود، اُنُفریُ پالومبُ (به ایتالیایی: Onofrio Palumbo) وابسته بوده است. برخی گمان می‌برند که او در سال ۱۶۵۶ در دوره همه‌گیری طاعون در ناپل جان سپرد.