آموزش آموزش رگ گیری با آنژیوکت

[Meliss]

رگ گیری با آنژیوکت :

ابتدا به بیمار اطلاع میدهیم که قرار است چه کاری برایش انجام دهیم

_آنژیوکت سایز مناسب را انتخاب میکنیم

_ قبل از شروع رگ گیری ، چسب هایی که برای فیکس کردن کتتر روی دست نیاز داریم را بریده و آماده میکنیم.

 

[Meliss]

پیدا کردن عروق:

دست بیمار را رو به پایین قرار میدهیم تا باعث سخت شدن برگشت وریدی شود و ورید ها مشخص تر شوند‌.

– گارو را دور بازو ، بالاتر از آرنج میبندیم که باعث بسته شدن ورید ها و متعاقبا برجسته شدن آن ها میشود . این کار را به آرامی و به گونه ای که موهای بیمار کنده نشود انجام میدهیم.
بعضی رگ ها بدون بستن گارو هم مشخص هستند.

* ورید ها هر قسمتی که باشند برای رگ گیری قابل استفاده هستند مثلا روی ساعد، داخل آرنج ، پشت دست یا قسمت رادیال دست
رگ گیری برای افراد چاق یا فردی که مدت طولانی در ICU بستری بوده است مقداری دشوار است، برای اینها از رگ کتدان استفاده میکنیم که روی استخوان رادیال است و همیشه پیدا میشود

پد الکی روی قسمتی که میخاهیم آنژیوکت را وارد کنیم، میکشیم. (الکل برای اثر گذاری باید تبخیر شود )
سپس با انگشت دست بیمار را لمس میکنیم تا رگ را که تیوب مانند است حس کنیم.

* ورید ها سطحی تر از شریان ها هستن و اگر خیلی عمقی برویم به شریان ها وارد میشویم. البته در ورزشکاران شریان ها سطحی تر از افراد عادی هستند.
*رگ گیری از پشت دست راحت تر است و clot نمیشود در حالی که در قسمت آرنج به این خاطر که دست بیمار خم میشود ممکن است جریان سرم قطع شود ،چون ورید آن قسمت جمع شده و آنژیوکت موجود در آن هم خم میشود و جریان مایع متوقف میشود که به این نوع رگ ها پوزیشنال می‌گویند.
ابتدا رگ های غیرپوزیشنال را پیدا میکنیم چون این رگ ها با هر حالت دست، جریان مایع را حفظ میکنند.

 

[Meliss]

قبل از وارد کردن آنژیوکت، پوست قسمت را میکشیم و اگر پشت دست را رگ گیری میکنیم، مچ را هم خم میکنیم تا رگ نمایان تر شود.
برای نمایان تر شدن رگ با انگشت چند ضربه میزنند که باعث آزاد شدن هیستامین ها و تسهیل جریان خون به آن قسمت میشود.

باید ملاحظه کنیم که طول قسمت صاف رگ با طول کتتر یکسان است یا نه ، اگر یکسان باشد که راحت از ابتدای قسمت نمایان رگ وارد میشویم اما اگر طول قسمت صاف رگ کوتاه است ، از زیر پوست شروع میکنیم و از بغل وارد رگ میشویم.

بعد از این که الکل زدیم و رگ را پیدا کردیم، پوست را میکشیم تا راحت تر وارد رگ شویم .

ابتدا نصف آنژیوکت و ماندرن(ماندرن بیرون زده از شیت است تا شارپ بودن آن رگ را پاره کند و ورود به رگ را تسهیل سازد) داخلش، وارد رگ میشویم تا خون در چمبر قرار بگیرد ( نشان دهنده این است که درون رگ هستیم) سپس ماندرن را عقب کشیده اما خارج نمیکنیم تا خون بیرون نریزد و فقط شیت انژیوکت را به جلو هل میدهیم تا درون رگ قرار بگیرد.
سپس یک چسب روی انژیوکت و یکی هم زیر میزنیم و گوشه های آنرا پروانه ای شکل روی آنژیوکت میبریم.
* حین چسب زدن باید مراقب باشیم که دستمان ماندرن را به داخل رگ هول ندهد و آن را پاره کند.

 

[Meliss]

وقتی می‌خواهیم ماندرن را کاملاً خارج کنیم دست را به سمت بالا گرفته و انگشتانمان را روی رگ قرار می دهیم تا خون بیرون نریزد سپس ماندرن را خارج کرده و پیچ سفید رگ را از آن جدا میکنیم و روی چمبر می‌بندیم.

_ مجدد چند چسب دیگر روی آن می زنیم تا کاملاً فیکس شود.

اگر بخواهیم سرم وصل کنیم مجدد دست را بالا گرفته پیچ را باز میکنیم و سپس سرم را به جای آن قرار میدهیم.

اسکالپ وین : نسبت به آنژیوکت راحت تر است چون قسنت فلزی کوچکی است که فقط قرار است نوک آن وارد رگ شود اما انژیوکت نیاز به سطحی از رگ دارد .