ایده آموزش نوشتن داستان تخیلی | ایده برای نوشتن داستان تخیلی + نکات مهم

[-pariya-]

 

[-pariya-]

این عبارتی است که نویسندگان هنگام ورود به دنیای نوشتن داستان تخیلی با آن روبه‌رو می‌شوند:«به آزمایشگاه ایده‌ها خوش آمدید». در این آزمایشگاه نویسنده با این پرسش ایده‌هایش را خلق می‌کند: «چه اتفاقی می‌افتد اگر؟» این یک سوال اساسی در آغاز نوشتن طرح یک داستان تخیلی است. می‌کند

 

[-pariya-]

چه اتفاقی می‌افتد اگر انسان پرواز کند؟ چه اتفاقی می‌افتد ‌اگر بیگانگان به زمین حمله کنند؟ چه اتفاقی می‌افتد اگر جهانی بدون مرز داشته باشیم؟ چه اتفاقی می‌افتد اگر دنیا توسط تکنولوژی تسخیر شود؟ پس از خلق این پرسش‌ها نویسنده مواد آزمایشگاهی (ایده‌ها، حقایق، جادو و…) را باهم ترکیب

 

[-pariya-]

می‌کند و طوفان فکری به راه می‌اندازد که در پس این طوفان، دنیایی خواهد بود منحصربه‌فرد، با قوانین و شخصیت‌های مشخص. در ادامه باهم در مورد چگونگی نوشتن کتاب تخیلی و نکات مهم در داستان‌نویسی تخیلی صحبت خواهیم کرد

 

[-pariya-]

تاریخچه‌ای مختصر درباره نوشتن داستا‌ن‌های تخیلی
می‌توان از اولین کتاب‌های منتشر شده در ژانر تخیلی، کتاب «سفرهای گالیور» نوشته جاناتان سوییفت را معرفی کرد که در سال ۱۷۳۵ منتشر شد. پس از این در سال ۱۷۵۲ کتابی با عنوان «میکرومگاس» که گفته می‌شود

 

[-pariya-]

تقلیدی از کتاب سفرهای گالیور است، منتشر می‌شود؛ داستان کوتاهی مربوط به موجودی که اهل یکی از سیارات چرخان به دور ستاره‌ای به اسم سیروس، که به زمین سفر می‌کند.

اثر بعدی در سال ۱۷۷۱ از لویی سباستین مرسیه است، با نام «خاطرات سال دو هزار و پانصد» که داستان در سال ۲۴۴۰ اتفاق افتاده و ماجراهای یک مرد ناشناس را توصیف می‌کند

 

[-pariya-]

این کتاب به سرعت توسط رژیم باستانی فرانسه ممنوع شد، اما باوجود این محدودیت، کتاب مرسیه به پرفروش‌های بین‌المللی تبدیل شد.

در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در سال ۱۸۱۸ مری شلی با انتشار کتاب «فرانکشتاین» گام بزرگ بعدی را در تکامل داستان‌های تخیلی برداشت. شلی را به عنوان «مادر داستان‌های علمی-تخیلی»

 

[-pariya-]

که بر طرح داستانی نوآورانه تاکید دارد، می‌شناسند. یکی دیگر از پیشگامان مهم قرن نوزدهم، ادگارآلن‌پو بود که آثار بسیاری نوشت که برخی از آن‌ها در دسته‌ی تخیلی طبقه‌بندی می‌شوند. «حقه بالن» در سال ۱۸۴۴، که در اصل در نیویورک سان منتشر شد، تنها نمونه‌ای از توانایی پو در ارائه توضیحات فنی دقیق با هدف گمراه کردن و تحت تاثیر قرار دادن افراد ساده لوح است.

 

[-pariya-]

مهم‌تر از پو در شکل‌گیری این ژانر، ژول ورن، مخترع داستان‌های علمی-تخیلی بود. اولین رمان ورن، «پاریس در قرن بیستم» که در سال ۱۸۶۳ نوشته شد اما تا سال ۱۹۹۴ منتشر نشد؛ در دهه ۱۹۶۰ می‌گذرد و حاوی برخی از دقیق‌ترین پیش‌بینی‌های او است؛

 

[-pariya-]

قطارهای مرتفع، اتومبیل، ماشین‌های فکس و کامپیوتر. پس از این کتاب، روی کتاب «پنج هفته در بالن» کار کرد. در این سری خواننده با بالن‌ها، زیردریایی‌ها، قطارها، فیل‌های مکانیکی و بسیاری دیگر از شگفتی‌های مهندسی آشنا می‌شود که همگی با دقت فنی و طنز بی‌نظیری توصیف شده‌اند