معرفی نویسنده اتل عدنان Etel Adnan

[baran-83]

اتل عدنان شاعر و نویسنده برتر عربی زبان لبنانی-آمریکایی است که در سال 1925 در بیروت لبنان متولد شد. پدر عدنان از خانواده ای متمول و افسر ارشد و همکلاسی سابق مصطفی کمال آتاتورک در آکادمی نظامی بود اما مادر عدنان در فقر شدید بزرگ شده بود.​

 

[baran-83]

این نویسنده برتر عربی زبان در 24 سالگی به پاریس رفت و در آنجا مدرک فلسفه را از دانشگاه پاریس دریافت کرد. او سپس به ایالات متحده سفر کرد و در آنجا تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و هاروارد ادامه داد. از سال 1958 تا 1972، او فلسفه هنر را در دانشگاه دومینیکن کالیفرنیا تدریس کرد. او همچنین در بسیاری از دانشگاه ها در سراسر ایالات متحده سخنرانی کرده است. عدنان سرانجام از آمریکا به لبنان بازگشت و به عنوان روزنامه نگار و سردبیر فرهنگی در روزنامه الصفا (روزنامه فرانسوی زبان در بیروت) کار کرد.​

 

[baran-83]

عدنان علاوه بر نویسندگی در حوزه نقاشی نیز فعالیت داشت. در سال 2012، مجموعه ای از «نقاشی های انتزاعی با رنگ های روشن» این هنرمند به عنوان در نمایشگاه کاسل آلمان در معرض عموم قرار گرفت. در دهه 1960، او شروع به ادغام خوشنویسی عربی در آثار هنری و کتاب‌هایش، مانند اثر Livres d’Artistes کرد.هنر او متاثر از هنرمندانی نظیر شاعر عراقی جواد سلیم، نویسنده و هنرمند فلسطینی جبرا ابراهیم جبرا و نقاش عراقی شاکر حسن السعید می باشد.​

 

[baran-83]

عدنان و سلسله موفقیت هایش​

عدنان در سال 2003، توسط مجله دانشگاهی MELUS به عنوان “مشهورترین و موفق ترین نویسنده عرب آمریکایی معرفی شد. در سال 2010 جوایز کتاب عرب آمریکایی را برای مجموعه داستان «استاد کسوف» دریافت کرد. در سال 2013 مجموعه شعر او «دریا و مه» برنده جایزه کتاب کالیفرنیا شد و در سال 2020 مجموعه شعر تایم، گزیده ای از آثار عدنان، برنده جایزه شعر گریفین شد. سرانجام عدنان در 14 نوامبر 2021 در 96 سالگی در پاریس دار فانی را وداع گفت.​

 

[baran-83]

علي أحمد سعيد إسبر ملقب به آدونیس، شاعر و نویسنده برترعرب زبان، متولد 1 ژانویه 1930 در روستای القصابین در نزدیکی شهر لاذقیه غرب سوریه است. خانوده او کشاورز بودند. آدونیس یکی از مدعیان همیشگی جایزه نوبل ادبیات است. او را به عنوان بزرگترین شاعر زنده جهان عرب می شناسند. وی نام «آدونیس» را در سن 17 سالگی برای خود انتخاب کرد چراکه در آن زمان مجلات نام اصلی او را نمی پذیرفتند.​