معرفی کتاب اتوپیا در رمانتیسم سیاه

[Tara Motlagh]

کتاب: اتوپیا در رمانتیسم سیاه
نویسنده: میلاد روشنی پایان
انتشارات: ققنوس
سال انتشار: ۱۴۰۱
تعداد ص: ۲۰۷

 

[Tara Motlagh]

معرفی کتاب اتوپیا در رمانتیسم سیاه: جستاری در ادبیات رمانتیک آمریکا

میلاد روشنی‌پایان در جستارهای کتاب اتوپیا در رمانتیسم سیاه، قصد دارد انگاره‌ی اتوپیا را در مکتب رمانتیسم آمریکایی بازیابد. در این کتاب آثار نویسندگان دوران‌ساز ادبیات آمریکا مانند رالف والدو امرسون، ادگار آلن پو، هرمان ملویل و ناتانیل هاثورن بررسی می‌شوند.

 

[Tara Motlagh]

اتوپیا در رمانتیسم سیاه به فصل باشکوهی از ادبیات آمریکا در نمیه‌ی نخست قرن نوزدهم می پردازد، اما هدفش بیش از آنکه بازگویی تاریخ ادبیات آمریکا در دوران رمانتیسم باشد، بازسازی جغرافیایی است که با انگاره‌ی مفهوم اتوپیا در این دوران شکل گرفته.

 

[Tara Motlagh]

بدیهی است که ابزار مورد نیاز برای این بازسازی ادبیات و آثار نویسندگان بزرگ است، نویسندگانی چون امرسون، آلن پو، هاثورن که از سرآمدان رماتیک های زمان خود هستند. بدین ترتیب کتاب تلاش می کند با رویکردی فلسفی به بازخوانی دگرگونی های مفهوم انوپیا در ادبیات این برهه‌ی تاریخی و به خصوص آثار این نویسندگان بپردازد.

 

[Tara Motlagh]

درباره‌ی کتاب اتوپیا در رمانتیسم سیاه

هنگامی که جان وینتروپ و گروه پیوریتن‌ها به ایالت ماساچوست رسیدند، می‌خواستند بر اساس کتاب مقدس، یک مدینه‌ی فاضله به وجود آورند. «ما همیشه باید در نظر داشته باشیم که چشم همه‌ی مردم به ماست.» وینتروپ و دیگر همراهانش با تکرار این جمله از انجیل متی،‌ عزم خود را جزم کردند که ملتی جدید را پایه‌گذاری کنند که الگوی دیگر کشورها باشد. سراسر تاریخ آمریکا نشان‌دهنده‌ی اشتیاق مردم به ایجاد یک اتوپیاست؛ آرمان‌شهری که در آن همه برابر هستند، فضیلت مهم‌ترین نقش را دارد و شرارت هیچ جایی در میان مردم ندارد. میلاد روشنی‌پایان در اولین فصل از کتاب اتوپیا در رمانتیسم سیاه، مفهوم اوتوپیا را از دیدگاه تامس مور و دیگر فیلسوفان غربی بررسی می‌کند.

 

[Tara Motlagh]

نویسنده در مقدمه‌ی کتاب عنوان می‌کند که دغدغه‌اش در این کتاب «تاریخ ادبیات» نیست و بیشتر قصد دارد که توپوگرافی اتوپیا را در رمانتیسم آمریکایی بجوید. همان‌طور که گفتیم، فصل اول کتاب اتوپیا در رمانتیسم سیاه به آرای فیلسوفان اروپایی در باب اتوپیا اختصاص دارد. میلاد روشنی‌پایان در فصل دوم، به‌سراغ یکی از قله‌های ادبیات آمریکا، رالف والدو امرسون می‌رود.

 

[Tara Motlagh]

جنبش رمانتیسم از اوایل قرن نوزدهم در اروپا پدید آمده بود و با کوشش‌های امرسون، در اواسط این قرن به آمریکا هم رسید. از دیدگاه امرسون، سه ضلع مثلث رمانتیسم عبارت بودند از: خود، طبیعت و جامعه. آثار سبک رمانتیسم انسان را با خود روبه‌رو می‌کند، یگانگی‌اش با طبیعت را به او نشان می‌دهد و اتحاد او با دیگر انسان‌ها را شکل می‌دهد. این سویه‌ی روشن و متعالی رمانتیسم، در آثار امرسون نمودار می‌گردد. اما دیگر شخصیت‌های برجسته‌ی مکتب رمانتیسم، تعریف امرسون را دگرگون کردند.

 

[Tara Motlagh]

ادگار آلن‌پو، هرمان ملویل و ناتانیل هاثورن سه فردی هستند که جریان رمانتیسم سیاه را به وجود آوردند و سه ضلع مثلث امرسون را تغییر دادند. آن‌ها معتقد بودند که ذات بشر به‌جای تمایل به کمال و تعالی، به‌سوی شر و خودویرانگری جذب می‌شود. فصل سوم کتاب اتوپیا در رمانتیسم سیاه مختص ادگار آلن‌پو است؛ کسی که به ضلع «خود» در مثلث امرسون حمله کرد. هرمان ملویل از دیگر چهره‌های رمانتیسم سیاه، در کتاب موبی دیک، یکی از خودویرانگرترین شخصیت‌های تاریخ ادبیات را به تصویر می‌کشد که با طبیعت نیز سر ستیز دارد. میلادی روشنی‌پایان معتقد است که ملویل در این اثر، به ضلع «طبیعت» می‌تازد و آن را ویران می‌کند.

 

[Tara Motlagh]

یکی از معروف‌ترین آثار ناتانیل هاثورن، کتاب «داغ ننگ» است. کتابی که در آن فساد و ریاکاری برملا می‌گردد. هاثورن بیش از هر نویسنده‌ای به تاریخ اجتماعی آمریکا توجه نشان می‌داد و می‌کوشید نسبت میان «خود» و «جامعه» را در آثارش نمایان سازد. پس تعجبی ندارد اگر او به ضلع «جامعه» حمله کند و آن را مورد انتقاد قرار دهد.
میلاد روشنی‌پایان در آخرین فصل، همه‌ی مطالب را جمع‌بندی می‌کند و با این کار به ذهن خوانندگان نظم می‌دهد. کتاب اتوپیا در رمانتیسم سیاه را انتشارات ققنوس به انتشار رسانده است.

 

[Tara Motlagh]

کتاب اتوپیا در رمانتیسم سیاه برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به نقد ادبی و ادبیات آمریکا علاقه دارید، کتاب اتوپیا در رمانتیسم سیاه را بخوانید.