روانشناسی اختلال اضطرابی و انواع آن

[Raaz67]

اختلالات اضطرابی چیست؟
اضطراب نوعی احساس دل‌مردگی بدون علت وجود عینی ترس می‌باشد که با علائم فیزیکی معمول ترس همراه است. تشخیص اختلالات اضطرابی زمانی گذاشته می‌شود که اضطراب باعث ناتوانی شود یا چنان دردناک شود که در کیفیت زندگی فرد اختلال ایجاد کند.

●انواع اختلال اضطرابی
انواع اختلالت اضطرابی عبارتند از: اختلال اضطرابی فراگیر، اختلال پانیک، گذر هراسی، فوبیای اختصاصی، اختلال وسواس_اجباری و اختلال استرس پس از حادثه(PTSD).

 

[Raaz67]

•اختلال اضطرابی فراگیر
وضعیتی است که در آن اضطراب، تمام ابعاد زندگی بیمار رافرا می گیرد. بیمار از ناآرامی، خستگی زود هنگام، اشکال در تمرکز، تحریک پذیری، تنش عضلانی و آشفتگی خواب رنج می برد.

•اختلال پانیک
با حملات پانیک همراه با دوره‌های حاد که معمولا 15دقیقه طول می کشد به همراه ترس شدید و حداقل 4 علامت از علائم زیر مشخص می شود: تعریق زیاد، لرز، تنگی نفس، احساس خفگی، احساس ناراحتی در قفسه سی*ن*ه، دیسترس گوارشی، سبکی سر، احساس غیر واقعی بودن، ترس از دیوانه شدن یا مرگ، گر گرفتگی

 

[Raaz67]

•گذر هراسی
پرهیز از موقعیت‌هایی است که فرد می‌ترسد در آن‌ها به دام بیفتد(مانند قرار گرفتن وسط یک ردیف جمعیت در تئاتر یا رانندگی روی پل) گذر هراسی و اختلال پانیک ممکن است به طور مجزا یا همراه با هم رخ دهند.

•فوبیای اختصاصی
عبارتند از ترس‌های غیر منطقی از اشیاء یا موقعیت‌های خاص با وجود این‌که بیمار می‌داند که این شی یا وضعیت برای او خطر واقعی ندارد. مواردی از نگرانی‌ها که در ژنیکولوژی اهمیت دارند عبارتند از: ترس از نیدل و استفراغ.

•اختلال وسواسی_اجباری
با وسواس‌ها(تکانه‌ها، تصورات یا افکار عود کننده‌ایی که بیمار آن‌ها را مربوط به خود می‌داند، دوست نداشته، نمی‌تواند کنترل کند) یا اجبارها( رفتارهای ناخواسته‌ی تکرار شونده‌ای که بیمار حس می‌کند برای پرهیز از پیامد مهلک باید انجام شود) مشخص می‌شود. وسواس محرک بروز اضطراب است و اجبار ، جهت پرهیز از اضطراب شدید انجام می‌شود.

 

[Raaz67]

•اختلال استرس پس از حادثه
نتیجه‌ی برخورد یک حادثه تهدید کننده‌ی زندگی با سلامت فیزیکی بیمار یا سایرین می‌باشد. در هنگام وقوع تروما بیمار دچار وحشت ، ترس شدید یا احساس درماندگی می‌شود. سپس ممکن است حافظه‌ی خودآگاه مربوط به تمام یا بخشی از سانحه را از دست بدهد، از موقعیت‌هایی که یادآور آن هستند پرهیز نماید و در صورت عدم امکان پرهیز از آن‌ها دچار دیسترس شدید شود، بیمار احساس بی‌حسی و بی‌علاقگی می‌کند و تصویری از آینده‌ی خود ندارد و سریعاً برانگیخته شده و تحریک پذیر است.

●درمان اختلالات اضطرابی
درمان نباید به داروهای ضد اضطراب محدود گردد، بنزودیازپین‌ها بیشتر در درمان اضطراب حاد یا طی وضعیت پر استرس کوتاه مدت مفید باشد.
در درمان اضطراب مزمن و بسیاری از موارد اضطراب حاد، داروهای موثرتر و ایمنی‌تری نسبت به بنزودیازپین‌ها وجود دارند.