روانشناسی اختلال شخصیت زودرس

[YAMUR]

اختلال شخصیت زودرس ( یا “الگوی شخصیتی کودکانه”) به وضعیتی اشاره دارد که در آن فرد به‌طور نامعمولی با احساسات، رفتارها و روابط اجتماعیی‌ای که به سنین کودکی یا نوجوانی تعلق دارند، رفتار می‌کند. این اختلال معمولاً در اوایل زندگی مورد شناسایی قرار می‌گیرد و می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر روی زندگی شخص، روابط اجتماعی و شغل او داشته باشد.

 

[YAMUR]

ویژگی‌ها و علائم​

 

[YAMUR]

عدم رشد عاطفی:
فرد معمولاً در ابراز احساسات و واکنش‌ها به موقعیت‌های اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کند و می‌تواند به‌طور غیرانطباقی به موقعیت‌های عاطفی واکنش نشان دهد.

 

[YAMUR]

اعتماد به نفس پایین:
این افراد به‌دلیل عدم تجربه و سن کمتری که در روابط اجتماعی دارند، معمولاً احساس عدم اعتماد به نفس در تعاملات خود دارند.

 

[YAMUR]

ناتوانی در حل مشکلات:
فرد ممکن است در مواجهه با شرایط چالش‌برانگیز، رفتارهای کودکانه و غیرمنطقی از خود نشان دهد و ناتوانی در حل مسائل را تجربه کند.

 

[YAMUR]

جستجوی تسکین:
این افراد ممکن است تمایل به رفتارهایی داشته باشند که به‌طور غیرمعمولی از آن‌ها را به تسکین عاطفی می‌رسانند؛ مانند استفاده از مواد مخدر یا خوردن زیاد.

 

[YAMUR]

روابط مبتنی بر وابستگی:
وابستگی به دیگران و ناتوانی در ایجاد روابط سالم و مستقل یکی از ویژگی‌های بارز است.

 

[YAMUR]

علل اختلال شخصیت زودرس​

 

[YAMUR]

عوامل ژنتیکی:
وجود سابقه خانوادگی اختلالات روانی ممکن است خطر ابتلا به اختلال شخصیت زودرس را افزایش دهد.

 

[YAMUR]

عوامل محیطی:
تجارب نامناسب در دوران کودکی مانند کودک‌آزاری، غفلت عاطفی و فقدان حمایت‌های عاطفی می‌توانند نقش مهمی در ایجاد این اختلال ایفا کنند.