جامعه ایرانی اداب و رسوم مردم اراک

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

جشن بیل‌گردانی که در منطقه نیمور محلات مرسوم است و از جشن‌های باستانی و پهلوانی محسوب می‌شود، ارتباط تنگاتنگی با کشاورزی و زمان آبیاری مزارع این منطقه حاصلخیز دارد و نشانه‌ای از ستیز انسان با طبیعت محسوب می‌شود.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

زمان این جشن در آغاز فصل زراعت بهاره بوده و گروهی از مردان کشاورز برای لایروبی شاجوب یا نهر بزرگ نیمور که از محل سر انحرافی باستانی نیمور از رودخانه انارآباد (قمرود) اقدام می‌کنند

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

این عملیات لایروبی تا یک‌ماه به طول می‌انجامد و هنگامی که آب نهر به نخستین انشعاب خود که در زبان محلی وارگو نامیده می‌شود می‌رسد، مردم منطقه جشنی سنتی که یادگار سنت‌های پهلوانی است، برگزار می‌کنند.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

این مراسم که بیل‌گردانی نام دارد، در میدان اصلی نیمور انجام می‌شود.[۱] که از سال ۸۹ به عنوان میراث معنوی کشور به ثبت رسیده است.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

گویند حضرت موسی (ع) در چهلمین روز از زمستان به گله گوسفندان خود سر می‌زند و با حیرت مشاهده می‌کند که تمامی آن‌ها دو قلو زاییده‌اند

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

آن‌گاه به آغل خود می‌رود و به رقص و پایکوبی می‌پردازد و شکر خدای را به جای می‌آورد

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

از آن پس هر سال حضرت موسی (ع) و مردم این روز میمون را جشن می‌گیرند و به رقص و پایکوبی مشغول می‌شوند.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

این جشن سال‌ها بعد به جشن «چوپانان» معروف شد.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

چهل روز از زمستان گذشته و پنجاه روز مانده به فصل بهار و نوروز، گروه کوسه که از چوپانان تشکیل می‌شدند به میمنت شکستن کمر سرما و زمستان جشن کوسه ناقالی را برگزار می‌کردند

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

گروه کوسه معمولاً متشکل از سه یا چهار نفر بودند و هر یک بنا بر مهارت و توانایی نقش ناقالدی، عروس ناقالدی و یا تگه (بز نر) را به عهده می‌گرفتند