یعنی خودمان مسئول اشتباهاتمان هستیم و اگر ضرر و زیانی به ما رسیده است به خاطر اشتباهات خودمان بوده و نمی توانیم به خاطر این ضرر و زیان دیگران را مقصر بدانیم.
این ضرب المثل زمانی به کار می رود که به خاطر اشتباه، بی فکری و یا بی دقتی یک فرد، اتفاق و یا دردسر بزرگی ایجاد شود و فرد در انتها به خود یادآوری کند که علت این دردسر، اشتباهات خودش بوده است.
همچنین در مواردی که ضرر و زیان و یا صدمه ای از طرف نزدیکان به شخصی برسد آن شخص این ضرب المثل را به کار می برد.
به طور کلی ضرب المثل «از ماست که بر ماست» تلنگری است تا بیشتر به کارها و تصمیم هایی که می گیریم فکر کنیم، مسئولیت هایی که بر دوش داریم را به خوبی انجام دهیم و سطح انتظار خود را از دیگران به پایینترین حد ممکن برسانیم زیرا پر رنگترین نقش در شکست و پیروزیمان در زندگی، نقش خودمان است.
همچنین در هنگام بروز مشکلات نیز به جای مقصر دانستن دیگران و سرزنش آن ها اشتباهات خود را بپذیریم زیرا از عقل و درایتی که خداوند در اختیار ما قرار داده استفاده نکرده ایم و بعد از پذیرش اشتباهاتمان نیز تلاش کنیم تا آن ها را اصلاح کرده و از تکرار اشتباه جلوگیری کنیم.