عربی اسامی از نظر شناخت

[DOonYa]

اسامی از نظر شناخت در زبان عربی​

المعرفة والنكرة

اسامی معرفه و نکره​

اسم از نظر اینکه برای ما شناخته شده باشد یا نباشد به دو نوع تقسیم می‌شود:

• معرفه
• نکره

 

[DOonYa]

معرفه​

اسم معرفه: به اسم‌هایی که بر شخص یا شیء مشخصی دلالت دارند، به ‌‌عبارت دیگر می‌توان گفت برای ما شناخته‌شده‌اند، معرفه گویند. درواقع معرفه اسمی است که دلالت می‌کند بر معنایی که نزد مخاطب معین شده‌است، یعنی مخاطب او را می‌شناسد.

 

[DOonYa]

انواع اسامی معرفه​

1. اسم علم
2. ضمایر
3. اسم اشاره
4. اسم موصول
5. معرفه به ال
6. معرفه به اضافه

 

[DOonYa]

انواع اسامی معرفه​

1. اسم علم
2. ضمایر
3. اسم اشاره
4. اسم موصول
5. معرفه به ال
6. معرفه به اضافه

 

[DOonYa]

اسم علم​

به اسم‌هایی گفته می‌شود که مخصوص یک شخص یا یک مکان و یا یک شیء خاص باشد. مانند: فاطمة، امين، محمد، عمان، ...
درواقع اسم‌های افراد چه مذکر و چه مؤنث، اسامی شهرها، کشورها، قاره‌ها، رودها، دریاها، کوه‌ها و ... اسامی علم می‌باشند.

 

[DOonYa]

ضمایر​

تمامی ضمایر چه ضمایر متصل، چه منفصل، رفعی و نصبی و جری، همه معرفه هستند.

• ضمایر منفصل رفعی: هُوَ، هُمَا، هُمْ، هِيَ، هُمَا، هُنَّ، أَنْتَ، أَنْتُمَا، أَنْتُم، أَنْتِ، أَنْتُمَا، أَنْتُنَّ، أَنَا، نَحْنُ.
• ضمایر منفصل نصبی: إِيَّاهُ، إِيَّاهُمَا، إِيَّاهُم، إِيَّاهَا، إِيَّاهُمَا، إِيَّاهُنَّ، إِيَّاكَ، إِيَّاکُمَا، إِيَّاکُمْ، إِيَّاكِ، إِيَّاکُمَا، إِيَّاکُنَّ، إِيَّايَ، إِيَّانَا.
• ضمایر متصل رفعی: ا، و، نَ، تَ، تُما، تُم، تِ، تُمَا، تُنَّ، تُ، نَا، ي.
• ضمایر متصل نصبی و جری: ه، هُمَا، هُمْ، هَا، هُمَا، هُنَّ، كَ، کُمَا، کُمْ، كِ، کُمَا، کُنَّ، يِ، نَا.

 

[DOonYa]

اسامی اشاره​

تمامی اسامی اشاره معرفه هستند.

نزدیک	دور
هَذَا/ هَذِهِ	ذَلِكَ/ تِلْكَ
هَذَانِ/ هَذَیْنِ/ هَاتَانِ/ هَاتَیْنِ	ذَانِكَ/ ذَيْنِكَ/ تَانِكَ/ تَيْنِكَ
هؤُلَاءِ	أولَئِك

 

[DOonYa]

اسم موصول​

تمامی اسامی موصول معرفه می‌باشند.

• موصول خاص: الَّذِي/ الَّتِي/ اللَّذَانِ/ اللَّذَيْنِ/ اللَّتَانِ/ اللَّتَيْنِ/ اللَّذِينَ/ اللَّاتِي.
• موصول عام: مَنْ، مَا.

 

[DOonYa]

معرفه به ال​

هرگاه به اول اسم نکره‌ای ال اضافه کنیم، آن اسم به معرفه تبدیل می‌شود که به آن معرفه به ال می‌گویند و هیچ‌گاه تنوین نمی‌گیرد.
ال + كِتَابٌ (نكره) = الكِتَابُ (معرفه به ال)
بعد از اینکه کتاب (ال) گرفت و معرفه شد، دیگر نمی‌تواند تنوین بگیرد.

 

[DOonYa]

معرفه به اضافه​

هرگاه اسم نکره‌ای به یکی از اسم‌های معرفه اضافه شود، آن اسم نکره به معرفه تبدیل می‌شود که به آن معرفه به اضافه می‌گویند.
بَابٌ (نكره) + المَدْرَسَةُ (معرفه به ال) = بَابُ المَدْرَسَةِ (معرفه به اضافه).
در مدرسه
همان‌طور که مشاهده می‌کنید، باب یک اسم نکره است. زمانی که این اسم نکره به یک اسم معرفه (در اینجا المَدْرَسَةُ: که یک اسم معرفه است.) اضافه می‌شود، بدان معرفه به اضافه گویند.
كِتَابٌ (نكره) + مُحَمَّد (معرفه علم) = كِتَابُ مُحَمَّد (معرفه به اضافه).
کتاب محمد