مشاعره اشعار خیام

[★ Ha_Nill ★]

چون عهده نمی‌شود کسی فردا را
حالی خوش دار این دل پر سودا را

اسپم ممنوع

 

[MHP]

چون عهده نمی‌شود کسی فردا را
حالی خوش دار این دل پر سودا را

اسپم ممنوع

آنان که محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند

 

[-PANAHツ]

آنان که محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند

تا کی غم آن خورم که دارم يا نه
وين عمر به خوشدلی گذارم يا نه
پرکن قدح باده که معلومم نيست
کاين دم که فرو برم برآرم يا نه خیام

 

[مژگان سلاجقه]

تا کی غم آن خورم که دارم يا نه
وين عمر به خوشدلی گذارم يا نه
پرکن قدح باده که معلومم نيست
کاين دم که فرو برم برآرم يا نه خیام

می نوش بماهتاب ای ماه که ماه
بسیار بتابد و نیابد ما را

 

[amir mohamad]

می نوش بماهتاب ای ماه که ماه
بسیار بتابد و نیابد ما را

اجرام که ساکنان این ایوانند
اسباب تردد خردمندانند

هان تا سر رشتهٔ خرد گم نکنی
کآنان که مدبرند سرگردانند

 

[mobina01]

اجرام که ساکنان این ایوانند
اسباب تردد خردمندانند

هان تا سر رشتهٔ خرد گم نکنی
کآنان که مدبرند سرگردانند

در بند سر زلف نگاری بوده‌ست
این دسته که بر گردن او می‌بینی

 

[پایان]

یک قطره آب بود و با دریا شد
یک ذره خاک و با زمین یکتا شد

 

[amir mohamad]

دی کوزه‌ گری بدیدم اندر بازار
بر پاره گلی لگد همی زد بسیار

و آن گل بزبان حال با او می‌گفت
من همچو تو بوده‌ام مرا نیکودار

 

[پایان]

روزی‌ست خوش و هوا نه گرم است و نه سرد

ابر از رخ گلزار همی‌شوید گرد

 

[amir mohamad]

در دهر چو آواز گل تازه دهند
فرمای بتا که می به‌اندازه دهند

از حور و قصور و ز بهشت و دوزخ
فارغ بنشین که آن هر آوازه دهند