مجموعه اشعار افسرالملوک عاملی

[;FOROUGH]

افسرالملوک عاملی

 

[;FOROUGH]

دَیِوکَس، نخستین شَهِ ماد بود

وز او سر به سر، کشور آباد بود

بسی بود آن شاه با عدل و داد

کریم و جوانمرد و نیکو نهاد

گزیدند او را به شاهنشهی

[...]

 

[;FOROUGH]

دیوکس چو در یافت پایان خویش

فرا خواند فرزند فرزانه پیش

چنین گفت کای پور فرخنده فر

به جان گوش کن پند نغز پدر

بترس از خدا و ره داد پوی

[...]

 

[;FOROUGH]

چو یک هفته بگذشت از مرگ شاه

فره فرتیش شاه برشد بگاه

بشاهی بر او خواندند آفرین

بگفتند کای شاه با داد و دین

همه بندگانیم و تو شهریار

[...]

 

[;FOROUGH]

بنی پال خود شاه آشوریان

بجنگش همی بست آنکه میان

بجنگ شه ماد همت گماشت

هزاران دلیری که آماده داشت

نبرد دلیران چو آغاز گشت

[...]

 

[;FOROUGH]

چو یک هفته سوک پدر را بداشت

بخونخواهی شاه همت گماشت

همی گفت با فر یزدان پاک

بنی پال را افکنم روی خاک

باَتش بسوزم همه کشورش

[...]

 

[;FOROUGH]

چو پوربنی پال یی چاره شد

حصار اندرون در پی چاره شد

سر برج و بارو چو لشکر بدید

ز پیروزی و بخت خود دل برید

بگفتا دگر، روز من شد تباه

[...]

 

[;FOROUGH]

یکی روز سر گرم پیکار و جنگ

بشمشیر و گرز و بتیر و خدنگ

که ناگه همی برگرفت آفتاب

سر جنکجویان بر آمد بخواب

همه دست از جنگ برداشتند

[...]

 

[;FOROUGH]

پسر چون بر آمد بتخت پدر

همان تاج شاهنشهی زد بسر

بزرگان ورا خواندند آفرین

همه بوسه دادند روی زمین

بگفتند ما بندگان تو ایم

[...]

 

[;FOROUGH]

چو شب شد به خوابید در قصر خویش

دلی شادمان داشت از عصر خویش

چنان دید در خواب آن شهریار

که از دوش او سر بر آورده مار

دو مار سیه بر شد از دوش او

[...]