حقوق اقرار به استناد قانون مجازات اسلامی

[Puyannnn]

ماده 164 تا 173:
اقرار عبارت از اخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود است.

اظهارت وکیل علیه موکل و ولی و قیم علیه مولی علیه اقرار محسوب نمی شود.

به این نکات دقت کنید:
اقرار به ارتکاب جرم قابل توکیل نیست

اقرار باید با لفظ یا نوشتن باشد و در صورت تعذر،با فعل از قبیل اشاره نیز واقع می شود و در هر صورت باید روشن و بدون ابهام باشد

اقرار باید منجز باشد و اقرار معلق و مشروط معتبر نیست

اقرار در صورتی نافذ است که اقرار کننده در حین افزار،بالغ،قاصد و مختار باشد.

اقرار تحت اکراه،اجبار و شکنجه فاقد ارزش و اعتبار است

اقرار شخص سفیه که حکم حجر او صادر شده و شخص ورشکسته نسبت به امور کیفری نافذ است

 

[Puyannnn]

در کلیه جرائم،یکبار اقرار کافی است،مگر در جرائم زیر:

چهار بار در زنا،لواط،تفخیذ و مساحقه

دو بار در شرب خمر،قوادی،قذف و سرقت موجب حد



برای اثبات جنبه غیرکیفری کلیه جرائم،یکبار اقرار کافی است.در مواردی که تعدد اقرار شرط است،اقرار می تواند در یک یا چند جلسه انجام شود



انکار بعد از اقرار موجب سقوط مجازات نیست به جز در اقرار به جرمی که مجازات آن موجب رجم یا حد قتل است(ماده 173 ق.م.ا خیلی مهم است).