دین و مذهب امام علی(ع) چه نشانه هایی برای آخرالزمان برشمرده‌اند؟

[اولدوز]

در ارتباط با پرسش مطرح شده باید گفت؛ ممکن است روایات گوناگونی از علی(ع) در مورد نشانه‌های آخر الزمان[1] وجود داشته باشد، اما در این مجال به یکی از آنان می‌پردازیم که در آن، امام زمانی را پیش‌بینی می‌کند که در آن:
1. گناه و ظاهرسازی زیاد می‌شود؛[2]
2. حرمت‌ها شکسته می‌شود؛[3]
3. روابط نامشروع به صورت آشکار انجام می‌شود؛[4]
4. (خوردن) اموال یتیمان را حلال می‌دانند؛[5]
5. رباخواری شیوع پیدا می‌کند؛[6]
6. در ترازوها و اندازه‌ها کم‌ گذاشته می‌شود؛[7]
7. شراب را با نام‌های دیگری چون نوشیدنی حلال می‌شمارند؛[8]
8. رشوه به عنوان هدیه پذیرفته می‌شود؛[9]
9. در اموال خ*یانت کرده و نامش را امانت می‌گذارند؛[10]
10. مردها خود را به شکل زن‌ها و زنان خود را به شمایل مردها در می‌آورند؛
11. نماز با ضوابط و حدود آن انجام نمی‌شود؛[11]
12. هدف خدایی در حج مردم نیست.[12]
در ادامه این گزارش نتیجه و آثار این گناهان چنین بیان شده است:

 

[اولدوز]

در آن زمان هلال ماه(شوال) در دو شب دیده می‌‌شود و گاه در هیچ شبی دیده نمی‌شود، به گونه‌ای که روز اول ماه رمضان را روزه نمی‌گیرند و در روز عید فطر روزه می‌گیرند. در آن زمان از این‌که خداوند به طور ناگهانی آنها را عذاب کند، باید ترسید، زیرا به دنبال این گناهان مرگ‌های دردناک مردم را فرا می‌‌گیرد، تا جایی که هنگام صبح فردی سالم بوده، اما هنگام شب در گورستان دفن شده است و یا شب سالم است، اما آن را به صبح نمی‌آورند.
در چنین زمانی لازم است مردم چند کار را انجام دهند:
1. قبل از آنکه دچار بلای ناگهانی شوند، وصیت خود را نگاشته باشند.
2. نماز را در اول وقت آن بخوانند؛ چون ممکن تا آخر وقت زنده نمانند.
3. شبی را بدون وضو نخوابند و تا می‌توانند، همیشه با وضو باشد؛ زیرا نمی‌دانند که فرستاده خدا چه زمانی برای قبض روح آنان خواهد آمد.
و در پایان، امام می‌فرماید: اگر به دنبال دانش و پند و موعظه هستید، من به شما آموختم و هشدار دادم، پس در ظاهر و باطن پرهیزکار باشید و جز با دین اسلام نمیرید، زیرا هر ک.س جز اسلام آئینی داشته باشد، از او پذیرفته نخواهد بود و در آخرت از زیان‌کاران است.[13]

 

[اولدوز]

قابل توجه است که بسیاری از نشانه‌هایی که برای آخر الزمان در روایات اعلام شده، در زمان صدور روایت و نیز قبل از آن نیز وجود داشت. به عنوان نمونه در زمان معصومان(ع) نیز در صد قابل توجهی از حاجیان از هدف الهی خالصی برخوردار نبودند، مردمی بودند که ربا گرفته و کم‌فروشی می‌کردند، دچار مرگ ناگهانی می‌شدند و ...
اما این روایات نشانگر آن است که شیوع این موارد در آخر الزمان چشم‌گیرتر بوده و به نوعی گویا گناهان در نگاه بیشتر مردم، قبح و زشتی خود را از دست داده‌اند و بر آمار مرگ ناگهانی نیز افزوده شده است