بزرگان تاریخ امپراتور گائوزونگ

[Umbrella Bliss]

​

 

[Umbrella Bliss]

امپراتور گائوزونگ سونگ (12 ژوئن 1107 - 9 نوامبر 1187)، با نام شخصی ژائو گو، با حسن نیت نام دجی، دهمین امپراتور سلسله سونگ چین و امپراتور بنیانگذار سلسله سانگ سانگ بود.
او نهمین پسر امپراتور هویزونگ و یک برادر ناتنی کوچکتر امپراتور کینزونگ بود. در سال 1127، در طول جنگ‌های بین دودمان سونگ و سلسله جین به رهبری جورچن، پایتخت سونگ، بیانجینگ (کایفنگ کنونی) در رویدادی که از نظر تاریخی به عنوان واقعه جینگ‌کانگ شناخته می‌شود، به دست نیروهای جین افتاد. امپراتورهای هویزونگ و کینزونگ توسط جورچن ها اسیر شدند، در حالی که ژائو گو موفق به فرار به جنوب چین شد. او سلسله سونگ (به عنوان سلسله سونگ جنوبی) را در لینان (هانگژو کنونی) تأسیس کرد و امپراتور اعلام شد. او از سال 1127 تا 1162 سلطنت کرد، زمانی که به نفع پسر خوانده‌اش ژائو شن (امپراتور شیائوزنگ) از تاج و تخت کنار رفت و تا زمان مرگش در سال 1187 تایشانگ هوانگ ("امپراتور بازنشسته") شد. او فرمانروایی توانا بود که ثبات را به ارمغان آورد. به آهنگ اما به دلیل شهرت او در محکوم کردن اعضای دادگاهش به اتهامات ساختگی از جمله یو فی که او را اعدام کرد مورد انتقاد قرار گرفت.
او آخرین نواده امپراتور تایزونگ بود که امپراتور شد. امپراتوران بعدی سونگ از نوادگان امپراتور تایزو بودند.​

 

[Umbrella Bliss]

امپراتور گائوزونگ نهمین پسر امپراتور هویزونگ و یک برادر ناتنی کوچکتر امپراتور کینزونگ بود. مادرش که نام خانوادگی او وی (韋) بود، کنیز امپراتور هویزونگ بود. پس از به سلطنت رسیدن او به عنوان ملکه شیانرن (顯仁皇后؛ 1080-1159) افتخار شد.
امپراتور گائوزونگ در اصل شاهزاده ای به نام ژائو گو در زمان سلطنت پدر و برادرش بود. پس از کناره گیری امپراتور هویزونگ، برادر بزرگترش امپراتور کینزونگ امپراتور شد. در این مدت، پایتخت بیانجینگ در محاصره یورچن ها بود. کینزونگ به او دستور داد تا به اردوگاه جورچن برای مذاکره صلح در تلاش برای پایان دادن به محاصره زودهنگام برود، اما ژائو گو برای باج گیری بازداشت شد. او بعداً پس از باج گیری به دلیل شک و تردیدهای جورچن ها در مورد هویتش بازگشت. پس از اینکه برادر و پدرش و پایتخت بیانجینگ توسط نیروهای امپراتوری جین به رهبری جورچن در واقعه جینگ کانگ در سال 1127 به همراه اکثر اعضای قبیله امپراتوری به دلیل بی کفایتی پیشینیان و فساد دربار امپراتوری به تصرف درآمدند، او به این کشور فرار کرد. جنوب چین به دلیل حضور در سیژو برای یک مأموریت دیپلماتیک و بنابراین، نه در بیانجینگ. برای فرار، ژائو گو مجبور شد برای فرار از نیروهای جین، استانی را به استان منتقل کند. Jurchens سعی کردند او را به Bianjing برگردانند، جایی که در نهایت توانستند او را دستگیر کنند، اما موفق نشدند. ژائو گو سرانجام به پایتخت سانگ جنوبی در جیان‌کانگ، اولین پایتخت از بسیاری از پایتخت‌های موقت رسید.​

 

[Umbrella Bliss]

او پس از اثبات خود به عنوان مدیر شایسته تری نسبت به پیشینیانش، حمایت بازماندگان دربار امپراتوری را از صعودش به تاج و تخت به دست آورد. او امپراتوری سونگ (از لحاظ تاریخی به عنوان سلسله سانگ جنوبی شناخته می شود) را دوباره تأسیس کرد و به عنوان امپراتور گائوزونگ با نام دوران جیانیان در جیان کانگ (نانجینگ کنونی) معرفی شد که در آن زمان اقامتگاه موقت بقایای سونگ بود. نام سلطنتی جدید Jianyan 建炎، که به معنای واقعی کلمه به معنای "برقراری آتش" است، ادامه آهنگ جنوبی را به آهنگ شمالی نشان می دهد (آتش عنصر سلسله ای آهنگ بود که در سال های اولیه سلسله تصمیم گیری شد).[4] او بعداً به دلیل اهمیت تاریخی امپراتور تایزو سونگ به ینگتیانفو (應天府؛ شانگکیو مدرن) نقل مکان کرد.

از سال 1127 تا 1129، سونگ سیزده سفارت را به جین فرستاد تا در مورد شرایط صلح گفتگو کنند و برای آزادی مادر گائوزونگ و هویزونگ مذاکره کنند، اما دربار جین آنها را نادیده گرفت. دا چو، یک دولت دست نشانده که توسط امپراتوری جین تأسیس شد، در سال 1127 لغو شد، زمانی که ژانگ بانگ چانگ و نایب السلطنه دا چو، ملکه سابق منگ، تسلیم امپراتور گائوزونگ شدند، که سپس دستور اعدام ژانگ را تحت فشار لی گنگ صادر کرد.​

 

[Umbrella Bliss]

اوایل سلطنت امپراتور گائوزونگ با یورش ها و حملات جورچن به قلمرو او پر شد. این را می توان در اعدام ژانگ و تسلیم دا چوتو سانگ دنبال کرد که در نهایت باعث شد جین حملات خود را تجدید کند و به سرعت شمال چین را فتح کند. در ابتدا، او رهبران نظامی مانند لی گانگ، زونگ زی، یو فی، هان شیژونگ و یو یونون را به کار گرفت تا نیروهای سونگ را برای جلوگیری از جورچن‌ها رهبری کنند و همچنین از طریق اعلامیه‌اش برای بازگرداندن امپراتوری سونگ، وجهه عمومی خود را بهبود بخشد. به شکوه سابق خود با این حال، هنگامی که یکی از نیروهای چریکی لی گنگ، ارتش روسری سرخ، یک پیروزی بزرگ در برابر نیروهای جین به دست آورد و تقریباً فرمانده کل آنها را دستگیر کرد، امپراتور وزیر را به اتهام واهی برکنار کرد، به این معنی که او این کار را نکرد. می خواهید در این نبرد پیروز شوید، زیرا اگر سونگ پیروز شود، امپراتور کینزونگ ممکن است ترمیم شود

به دلیل آسیب پذیری یینگتیانفو، امپراتور گائوزونگ در اواخر سال 1127 یا اوایل سال 1128 به یانگژو نقل مکان کرد. با این حال، یانگژو نیز نشان داد که پناهگاه امنی برای آهنگ نیست، زیرا تقریباً یک سال بعد جورچن ها تا جایی پیش رفتند که تهدید به دستگیری می کردند. یانگژو هنگامی که جورچن ها به سمت رودخانه هوآی پیشروی کردند، دادگاه در سال 1129 تا حدی به لینان (هانگژو امروزی) تخلیه شد. چند روز بعد، گائوزونگ به سختی سوار بر اسب، فقط چند ساعت جلوتر از نیروهای پیشتاز جورچن فرار کرد.​

 

[Umbrella Bliss]

رباعی در کوه بهشتی، خوشنویسی امپراتور گائوزونگ.​

 

[Umbrella Bliss]

شورش و اولین کناره گیری

در 26 مارس 1129، گائوزونگ تاج و تخت خود را در اثر شورشی که توسط نگهبانان کاخ به رهبری میائو فو (苗傅) و لیو ژنگیان (劉正彥) تحریک شد، از دست داد. آنها از تصمیم گائوزونگ برای انتصاب رقیب خود وانگ یوان به یک پست مهم امپراتوری ناراضی بودند و از این رو از آنها بالاتر می رفت. میائو و لیو با دست کم ده هزار نگهبان کاخ به این بهانه که وانگ و خواجه‌های دربار نقشه می‌کشند، دست به شورش زدند و وانگ را به قتل رساندند. آنها سپس گائوزونگ را مجبور کردند که به نفع پسر دو ساله اش، ژائو فو، از سلطنت کناره گیری کند. این توطئه کمتر از یک ماه بعد در 20 آوریل 1129 به طور ناگهانی پایان یافت، زمانی که میائو و لیو توسط ارتش وفادار گائوزونگ به رهبری هان شیزونگ شکست خوردند و هر دو به جرم خ*یانت اعدام شدند. پسر گائوزونگ بعداً پس از یک سلطنت غیررسمی سه ماهه بر اثر بیماری درگذشت. پس از بازگرداندن به تاج و تخت، خود گائوزونگ توسط نیروهای جین تعقیب شد و تا اواخر دهه 1130 کنترل کامل جنوب چین را در دست نداشت. شورش باعث شد امپراتور گائوزونگ پایتخت خود را به جیان‌کانگ منتقل کند

در سال 1130، ووزو، ژنرال جورچن، از یانگ تسه در جنوب غربی جیان‌کانگ گذشت و سپس شهر را تصرف کرد. ووزو از جیان‌کانگ به راه افتاد و به سرعت پیشروی کرد تا گائوزونگ را تصرف کند. جین هانگژو را در 22 ژانویه و سپس شائوکسینگ را در 4 فوریه به سمت جنوب تصرف کردند، جایی که امپراتور گائوزونگ تقریباً توسط ووزو در مینگژو در نزدیکی لینان اسیر شد، اما ژانگ جون، ژنرال دیگری که برای مدت کوتاهی پیشروی جین را متوقف کرد و به امپراتور گائوزونگ این فرصت را داد تا فرار کند. شهر با کشتی به زودی، Jurchens از تعقیب دست کشیدند و به سمت شمال عقب نشینی کردند. پس از غارت شهرهای بی دفاع هانگژو و سوژو، سرانجام با مقاومت ارتش سونگ به رهبری یو فی و هان شیزونگ مواجه شدند.

در سال 1130، در طول نبرد هوانگتیاندانگ، هنگام فرار به جنوب، او فرمانده تازه منصوب شده، یو فی را که در آن زمان تنها 27 سال سن داشت، برای کمک به دفاع در اختیار داشت و یوئه موفق به کسب امتیاز اصلی شد. پیروزی در برابر ارتش جین به نانجینگ نزدیک شد. پس از اینکه نیروهای سونگ جین را شکست دادند، در شمال رودخانه یانگزی ماندند و امپراتور گائوزونگ شهر لینان را به عنوان پایتخت موقت جدید سلسله اعلام کرد و در سال 1133 جایگزین کایفنگ شد.
او که هیچ پسری از خود نداشت، در سال 1133 دو پسر را به فرزندخواندگی پذیرفت: یکی از آنها در سال 1140 فرزندخوانده ملکه آینده وو شد و دیگری در سال 1142.​

 

[Umbrella Bliss]

تهاجم از دا چی

جین ها که تمایلی به طولانی شدن جنگ نداشتند، تصمیم گرفتند دا چی ("چی بزرگ") را در سال 1130 ایجاد کنند، دومین تلاش آنها برای ایجاد یک دولت دست نشانده در شمال چین. ژورچن ها معتقد بودند که این ایالت که اسماً توسط شخصی با تبار چینی هان اداره می شود، می تواند وفاداری اعضای ناراضی شورش را جلب کند. ژورچن ها همچنین از کمبود نیروی انسانی ماهر رنج می بردند و کنترل کل شمال چین از نظر اداری امکان پذیر نبود. در ماه های پایانی سال 1129، لیو یو (劉豫؛ 1073-1143) مورد لطف امپراتور جین تایزونگ قرار گرفت. دا چی از خودمختاری بیشتری نسبت به داچو قبلی برخوردار بود، اگرچه لیو یو موظف بود از دستورات ژنرال های جورچن اطاعت کند. با حمایت جین، دا چی در نوامبر 1133 به سونگ حمله کرد. لی چنگ، یک روپوش سانگ که به چی پیوسته بود، کمپین را رهبری کرد. آنها در ابتدا موفقیت داشتند زیرا شیانگ یانگ و مناطق اطراف به دست ارتش او افتادند. تصرف ژیانگ یانگ در رودخانه هان به جورچن ها گذرگاهی به دره مرکزی رودخانه یانگ تسه داد. با این حال، فشار آنها به سمت جنوب توسط ژنرال یو فی متوقف شد. در سال 1134، یو فی لی را شکست داد و شیانگ یانگ و مناطق اطراف آن را پس گرفت. اما در اواخر همان سال، چی و جین حمله جدیدی را در شرق در امتداد رودخانه هوآی آغاز کردند. برای اولین بار، امپراتور گائوزونگ فرمانی را صادر کرد که به طور رسمی دا چی را محکوم کرد. ارتش چی و جین یک سری پیروزی در دره هوآی به دست آوردند، اما توسط هان شیزونگ در نزدیکی یانگژو و توسط یو فی در لوژو (廬州، هفی مدرن) دفع شدند. در سال 1135، تایزونگ امپراتور جین درگذشت. این باعث شد که دا چی ناگهان عقب نشینی کند و به آهنگ زمان داد تا دوباره جمع شود. دا چی در نبرد اوتانگ (藕塘)، در آنهویی مدرن، در برابر ارتش سونگ به رهبری یانگ کیژونگ (楊沂中) شکست خورد. این پیروزی روحیه سونگ را تقویت کرد و کمیسر نظامی ژانگ جون امپراتور گائوزونگ را متقاعد کرد تا برنامه های ضد حمله را آغاز کند. امپراتور گائوزونگ در ابتدا موافقت کرد، اما زمانی که افسری به نام لی کیونگ (酈瓊) مقام مافوق خود را کشت و با ده ها هزار سرباز به جین پناهنده شد، به سرعت ضد حمله را رها کرد.​

 

[Umbrella Bliss]

امپراتور Xizong (چپ) و صدراعظم Qin Hui (وسط) و امپراتور Gaozong (راست) همگی اقداماتی را برای تصویب صلح انجام دادند.​

 

[Umbrella Bliss]

گام هایی به سوی صلح

در همین حال، امپراتور شیزونگ تاج و تخت جین را از تایزونگ به ارث برد و برای صلح تلاش کرد. او و ژنرال هایش از شکست های نظامی لیو یو ناامید شده بودند و معتقد بودند که لیو مخفیانه با یو فی توطئه می کند. این شرایط باعث شد که جین رسما داچی را در اواخر سال 1137 لغو کند و جین و سونگ مذاکراتی را برای صلح آغاز کردند.

هنگامی که امپراتور گائوزونگ در نهایت از مرگ هویزونگ و ملکه ژنگ در سال 1137 خبر داده شد، ظاهراً او واکنش بسیار شدیدی نشان داد و دستور داد که یک دوره عزاداری طولانی‌تر شود.

در سال 1138، گائوزونگ به طور رسمی لینان را پایتخت این سلسله اعلام کرد، اما برچسب سرمایه موقت همچنان پابرجا بود. با وجود این، لینان تا 150 سال آینده پایتخت آهنگ جنوبی باقی می ماند و به یک مرکز تجاری و فرهنگی بزرگ تبدیل می شود.

گائوزونگ در سال 1138، شین هوی را ارتقا داد و او را مسئول مذاکرات با جین یو فی، هان شیزونگ، و تعداد زیادی از مقامات دربار از پیشنهادات صلح انتقاد کردند. کین با کمک کنترلش بر سانسور، دشمنانش را پاکسازی کرد و به مذاکرات ادامه داد​