تمدن امپراطوری گوگوریو

[-pariya-]

 

[-pariya-]

گوگوریو (۳۷ قبل از میلاد-۶۶۸ بعد از میلاد) که با نام گوریو نیز شناخته می شود، یک پادشاهی کره ای بود که در شمال و مرکز شبه جزیره کره و بخش های جنوبی و مرکزی منچوری داخلی و خارجی قرار داشت.

 

[-pariya-]

گوگوریو عضوی فعال در کشمکش قدرت برای کنترل شبه جزیره کره بود و همچنین ازطریق امور خارجی به حکومت های همسایه در چین و ژاپن مرتبط بود.

 

[-pariya-]

گوگوریو توسط بسیاری از اساتید به عنوان یک امپراطوری توصیف می شود. سامگوک ساگی که متنی برجای مانده از قرن ۱۲ در گوریو می باشد، تصریح می کند که گوگوریو در سال ۳۷ قبل از میلاد توسط شاهزاده ای از بویو که با نام دونگ میونگ به سلطنت رسید، تاسیس شده بود.

 

[-pariya-]

گوگوریو تا زمان شکست از اتحاد شیلا و تانگ در سال ۶۶۸ که به دلیل آشفتگی طولانی مدت و درگیری داخلی که بعد از مرگ یون گه سومون حادث شده بود، یک امپراطوری قدرتمند و یکی از بزرگترین قدرت های شرق آسیا بود.بعد از سقوط آن، قلمرو گوگوریو بین شیلای متحد و سلسله چینی تانگ تقسیم شد.

 

[-pariya-]

نام گوریو که شکل مختصر شده ی گوگوریو می باشد، به عنوان نام رسمی در قرن پنجم میلادی اتخاذ شد و به عنوان ریشه نام لاتین korea شناخته می شود.

 

[-pariya-]

در تک پژوهش های جغرافیایی کتاب هان، واژه گوگوریو برای اولین بار در سال ۱۱۳ به عنوان یک منطقه تحت صلاحیت فرمانداری زوانتو ذکر شده است (صفحه۳۳).

 

[-pariya-]

در کتاب قدیمی تانگ (۹۴۵) گفته شده است که امپراطور تایزونگ تاریخ گوگوریو را در حدود ۹۰۰ سال به حساب آورده است.

 

[-pariya-]

بر اساس منبع قرن دوازدهمی سامگوک ساگی و منبع قرن سیزدهمی سامگوک یوسا، شاهزاده ای از بویو به نام جومونگ بعد از یک کشمکش قدرت با دیگر شاهزادگان دربار فرار نمود

 

[-pariya-]

د و در سال ۳۷ قبل از میلاد مسیح در منطقه ای به نام جولبون بویو که اغلب تصور می شود در میانه حوضه رودخانه یالو و تونگ جیا قرار داشت و در مرز کنونی کره شمالی و چین واقع است، گوگوریو را تاسیس نمود.