چنی دلم گیریایه کسی نیه که بوینی
فکرت وه ناو سر مه بیسه لخته خونی
تو بردیدمه بان و وه سر هاوردیدمه
خوار نزانی جنس قلبم آهنه یا وه دیوار
هرچی فال قهوه کردم هی گن هات
حتی یه دف اسمت وه لای اسم مه نات
در قلبم پلمه تعطیلی کردم ارات
ای دل شکیایه فدای دل بی وفات
نبض ای شاره وگرد قلبت کوتیدن
هیچ خدای بعد تو حال مه خوب نکیدن