آموزشی انشا و روش های آموزش آن

[شاهدخت]

انشا و روش های آموزش آن

 

[شاهدخت]

مقدمه

انسان تنها آفریدهای است که میتواند منظور خود را با زبان و به وسیله نمادهای کلامی و گفتاری، به دیگران انتقال دهد. او یاد گرفت که از تصاویر نیز به عنوان نمادهای ارتباطی استفاده کند و دوباره آموخت که بنویسد. واقعاً قابل تحسین است که انسان گفتن را به نوشتن تبدیل کرد و این یعنی ثبت و ماندگاری کلام و گفتهها. شاید اگر کلام خداوند هم در ادیان مختلف، نوشته نمیشد، به شکل امروزی در اختیار جامعه قرار نمیگرفت.

 

[شاهدخت]

نوشتن و انشا نعمت عظیمی است که با هیچ نعمت دیگری قابل مقایسه نیست. خداوند تبارک و تعالی دو نعمت اساسی خواندن و نوشتن را در سوره مبارکه علق، بیان فرموده است. از این نکته میتوان استفاده کرد که برای خوب نوشتن باید بتوان خوب خواند و خواندهها را خوب فهمید تا بتوان نوشت. این منطقی است که هر کسی خواندهاش را خوب بفهمد، میتواند آن را به زبان خودش، خیلی خوب بنویسد.

 

[شاهدخت]

روشن است که فرهنگها و تمدن با نوشتن و کتابت رابطه بسیار نزدیکی داشتهاند. پیشرفت فرهنگی بدون پیشرفت فرهنگ مکتوب در جهان کنونی، قابل تصور نیست. متأسفانه در جامعه کنونی ایران، نوشتن بین مردم رواج ندارد و البته این موضوع بین تحصیل کردگان نیز مشهود است.

 

[شاهدخت]

هنگامی که دانشآموزی میکوشد یک شیء را به اجزای آن تجزیه کند، یا یک حادثه را به اجزای اصلی آن تقسیم کند، او دارد به تفکر راه پیدا میکند و ماهیتاً کاری انجام میدهد که افلاطون هنگام تحلیل فکر انجام میداد.[3] قدم بعدی نوشتن است. کاری که افلاطون انجام میداد و این دانشآموز انجام نمیدهد.

 

[شاهدخت]

جوامع مترقی و پیشرفته در همه امور و در بستر توسعه فرهنگی، رهین زحمات معلمانی هستند که شالوده فکری سرمایههای آن جامعه، یعنی نوجوانان، جوانان و نواندیشان را بر مبنای تفکر منطقی و انتقادگر و خلاق بنا مینهد.[4] ضمن این مهمترین و مؤثرترین راه اصلاح جامعه را نوشتن میدانند تا حرف زدن.

 

[شاهدخت]

اگر معلمان جامعه به تفکر خلاق و منطقی و انتقادگر معتقد و متصف بوده و در پی اعمال این تفکر باشند، بالطبع باعث انتقال به افراد تحت آموزش خود شده، آنان نیز به صورت نسبی به این گونه اندیشیدن مسلح میشوند.[5] برجستهترین افراد امروزی بدون شک از روی آنها که غالباً مکتوبات آنها میباشند، شناخته میشوند.

 

[شاهدخت]

آیا نوشتن کار آسانی است؟ آیا هر کسی میتواند بنویسد و ... . واقعیت این است که خود نوشتن کار آسانی نیست. به خصوص شروع نوشتن که واقعاً دشوار است. معجزه آخرین پیامبر خدا کتاب است. بیشترین موفقیت دانشمندان بزرگ هم، در نوشتههای آنها دیده میشود. مثلاً افلاطون صفحه اول کتاب جمهوریت را 130 بار پاکنویس کرد. تولستوی کتاب جنگ و صلح را 220 بار مرور کرد.[6] شواهد برای سختی نوشتن بسیار است. پس بی دلیل نیست که انشای دانشآموزان ضعیف است.