فلسفی اپیکور

[آیناز]

لذت اولین چیز خوب است. این آغاز همه ترجیحات و انزجارها است. این عدم وجود درد در بدن و بی قراری در روح است.

 

[آیناز]

کسی که کالاهای لذتبخش گذشته را فراموش می کند ، امروز پیر است

 

[آیناز]

نه کسی که خدایان را سرکوب می کند ، بلکه کسی است که آنها را مطابق با نظرات فانی وادار می کند.

 

[آیناز]

کسی که کمترین نیاز فردا را دارد کسی است که با کمال میل بیشتر به سمت آن حرکت می کند.

 

[آیناز]

هرکسی روزی فراموش کند که چقدر خوب آن را داشته اند ، در همان روز پیر شده است.

 

[آیناز]

همه دوستی ها به خودی خود مطلوب هستند.

 

[آیناز]

هرکسی زندگی را ترک می کند گویی تازه متولد شده است.

 

[آیناز]

بنابراین ، مرگ نه برای افراد زنده و نه برای مردگان واقعی نیست ، زیرا از اولی بسیار دور است و وقتی به دومی نزدیک می شود ، دومی دیگر ناپدید شده است.

 

[آیناز]

فلسفه فعالیتی است که با سخنرانی و استدلال به دنبال زندگی سعادتمندانه است.

 

[آیناز]

به این فکر کنید که مرگ برای ما هیچ چیز نیست ، زیرا همه خوبی ها و همه شرها در احساسات زندگی می کنند و دقیقاً مرگ در محرومیت از احساس است. بنابراین ، اعتقاد درست به اینکه مرگ برای ما هیچ چیز نیست ، مرگ و میر زندگی را برای ما خوشایند می کند. نه به این دلیل که یک زمان نامعلوم به آن اضافه می کند ، بلکه به این دلیل که میل بی جا به جاودانگی را از ما می گیرد.